انواع کابل های شبکه
ابل اترنت مناسب مهم است. ۵ دسته مختلف کابل های اترنت وجود دارد: CAT5e، CAT6، CAT6a، CAT7، CAT7a و آخرین CAT8.
در این راهنما، انواع مختلف کابل های اترنت، کابل های شبکه و کواکسیال و موارد استفاده از آنها را به تفصیل شرح خواهیم داد. اگر نیاز به خرید یا تعویض کابل های اترنت در خانه یا محل کار دارید، این مقاله برای شما مناسب است.
کابل‌های شبکه یا کابل‌های اترنت که بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند از فناوری به همین نام می‌آیند. اترنت نوعی فناوری کامپیوتری سیمی است که معمولاً در شبکه‌های LAN استفاده می‌شود ( شبکه محلی را درک کنید ) که به دستگاه‌های مختلف متصل به آن امکان برقراری ارتباط را می‌دهد. این تعامل به لطف یک پروتکل، یعنی یک استاندارد تثبیت شده، به منظور تسهیل این مبادلات مختلف شبکه امکان پذیر است.
به طور خلاصه، این یک فناوری است که به دستگاه ها اجازه می دهد هنگام اتصال به کابل RJ45 ( کابل معروف اترنت ) با یکدیگر ارتباط برقرار کنند .
آشنایی با دسته بندی کابل های اترنت
همانطور که گفته شد، چندین دسته مختلف از کابل های اترنت وجود دارد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. برای درک کامل این دسته بندی های مختلف، لازم است آنها را به تفصیل بیان کنیم:
- CAT5e، رده ۵e، پهنای باند ۱۰۰ مگاهرتز، کانال کلاس D برای سرعت ۱۰/۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه و ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه.
این ابتدایی ترین دسته کابل های اترنت است. در دو فرمت UTP ( جفت پیچ خورده بدون محافظ )، بدون محافظ و SCTP ( جفت پیچ خورده صفحه نمایش ) محافظ موجود است که کمتر در اروپا استفاده می شود. اولین مورد به طور گسترده در ایالات متحده استفاده می شود. بسیار محکم، استانداردهای انتقال بالا را برآورده می کند و برای اترنت گیگابیتی ایده آل است.
- CAT6، رده ۶، پهنای باند ۲۵۰ مگاهرتز، کانال کلاس E برای خروجی ۱۰/۱۰۰/۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه.
کابل‌های اترنت رده ۶ با دو جفت تابیده تولید می‌شوند و یا به صورت کابل‌های مستقیم که به عنوان مثال امکان اتصال سوئیچ را به هاب (کانسانتر) می‌دهند، یا در کابل‌های متقاطع که نقش اتصال دستگاه‌ها را بدون نیاز به استفاده دارند در دسترس هستند. هاب یا سوئیچ کابل های CAT6a به اشکال مختلف استاندارد، تک رشته ای، چند رشته ای و با یا بدون محافظ در دسترس هستند. در حوزه تلفن کاربرد بیشتری دارند. آنها ساخت شبکه های کامپیوتری خانگی و حرفه ای را ممکن می سازند.
- CAT7، رده ۷، پهنای باند ۶۰۰ مگاهرتز، کانال کلاس F برای خروجی ۱۰/۱۰۰/۱۰۰۰/۱۰۰۰۰ مگابیت بر ثانیه.
کابل های اترنت دسته ۷ مانند استانداردهای قبلی از ۸ سیم مسی پیچ خورده ساخته شده اند. آنها با کانکتورهای TERA یا با کانکتورهای GG45 خاتمه می یابند. این دسته از کابل ها برای کنترل فرکانس های تا ۶۰۰ مگاهرتز طراحی شده اند.
- CAT8، دسته ۸، پهنای باند ۱ گیگاهرتز، کانال کلاس I برای توان عملیاتی ۴۰ گیگابیت بر ثانیه.
دسته آخر کابل های اترنت CAT8 از نظر کیفیت انتقال عالی است. CAT8 امکان مونتاژ سریع و آسان را فراهم می کند زیرا نیازی به ابزار نیست. کابل های این دسته با پوشش کامل، مقاومت الکترومغناطیسی منحصر به فرد را در بازار تضمین می کنند (در محیط های صنعتی بسیار مفید!).
کابل اترنت تک رشته ای یا چند رشته ای: کدام یک را انتخاب کنیم؟
در بین همه دسته کابل های اترنت، دو نوع کابل اصلی وجود دارد: کابل های اترنت تک رشته ای و کابل های اترنت چند رشته ای. اما آنها با چه چیزی مطابقت دارند؟
کابل تک رشته ای بیشتر در مشاغل استفاده می شود در حالی که کابل چند رشته ای جای خود را در شبکه های خانگی پیدا می کند. اما این تنها تفاوت آنها نیست.
کابل اترنت تک رشته ای
کابل تک رشته اغلب “کابل اترنت سفت و سخت” نامیده می شود، زیرا برای پیچاندن در نظر گرفته نشده است و خم شدن مکرر را به خوبی تحمل نمی کند. بنابراین، برای نصب شبکه دیواری، بنابراین برای کابل کشی افقی طراحی شده است. کابل تک رشته ای توسط سوکت های مادگی RJ45 وصل می شود که فاصله آنها بین سوئیچ و هاب حداکثر نباید از ۹۰ متر تجاوز کند.
برای اتصال دو توزیع کننده سیم کشی به یکدیگر استفاده می شود. مراقب باشید که در هنگام استفاده از آن در برابر پیچ خوردگی محافظت کنید.
کابل اترنت چند رشته ای
کابل اترنت چند رشته ای برای ایجاد آنچه “پچ کورد” یا “پچ کورد” نامیده می شود، یعنی اتصالی که به کانکتور RJ45 (نر) ختم می شود، طراحی شده است. اصطلاح چند رشته ای به این دلیل استفاده می شود که از رشته های پیچ خورده ریز تشکیل شده است، مانند کابل سفت و سخت که در آن فقط یک سیم وجود دارد. دست در دست توزیع کنندگان است و به دلیل چابکی با کابل تک رشته تفاوت دارد. در واقع از تا شدن خیلی خوب پشتیبانی می کند، حتی به طور مکرر.
استانداردهای RJ11 و RJ45
کابل‌ها و جک‌های اترنت ، اگرچه به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند، اما با دو استاندارد اداره می‌شوند: استاندارد RJ11 و استاندارد RJ45. هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند:
استاندارد RJ11 ( رجیستر شده جک ۱۱ ) استاندارد جهانی مورد استفاده و شناخته شده برای دستگاه های تلفن ثابت است. همچنین در شبکه های محلی استفاده می شود، دارای شش سیم در دسترس است و از ۴ سیم از ۶ سیم استفاده می کند.
استاندارد RJ45 به شما امکان می دهد یک کامپیوتر (به ویژه با کابل اترنت فیبر ) یا هر دستگاه دیگری را به منظور اتصال آن به اینترنت (یا از طریق LNA) وصل کنید . از گردش جریان های ضعیف استفاده می کند. بسیار گسترده است، به عنوان مثال، در مسکن جدید یا در حال بازسازی اجباری است. زمانی که نیاز به اینترنت یا شبکه محلی (به ویژه برای مشاغل) وجود دارد، ایده آل است. سوکت RJ45 با شکل T قابل تشخیص است.
چگونه کابل اترنت مناسب (U/UTP، U/FTP، F/UTP، S/FTP…) را انتخاب کنیم؟
کابل های اترنت انواع مختلفی از محافظ دارند. این محافظ امکان محدود کردن میدان الکترومغناطیسی اطراف را با محافظت از کابل مذکور با مواد رسانا فراهم می‌کند. این امر باعث کاهش تداخل یا نویز احتمالی در حین انتقال می شود.
سطوح مختلفی از محافظ وجود دارد، از ضعیف ترین تا قوی ترین در برابر اختلالات:
U/UTP (جفت پیچ خورده بدون محافظ/بدون محافظ): پایین ترین سطح، سیم ها به سادگی به صورت جفت جمع می شوند و سپس پیچ خورده می شوند.
U/FTP (جفت پیچ خورده بدون محافظ / فویل شده): سیم ها همه پیچ خورده اند و جفت ها (۴) یکی یکی در فویل آلومینیومی پیچیده می شوند.
S/FTP (جفت پیچ خورده محافظ/فولد شده): سیم ها علاوه بر این توسط رشته های مسی بافته شده پیچیده می شوند.
F/FTP (Foiled/Foiled Twisted Pair) : مانند U/FTP که یک صفحه سراسری در اطراف آن اضافه می شود.
SF/UTP (جفت پیچ خورده حفاظدار/غیر محافظ) : ویژگی های S/FTP و U/FTP را گرد هم می آورد.
SF/FTP ( جفت تاب خورده فویلدار/فوله دار) : بالاترین سطح مقاومت با سیم های پیچ خورده، پیچیده شده در فویل آلومینیومی، همه در یک نوار مسی کلی.
