امداد شبکه :خدمات پشتیبانی شبکه های کامپیوتری (IT)

برچسب: امنیت سرور 2019

  • چک‌لیست امنیت ویندوز سرور : 90 + 9 + 1% تأمین امنیت

    چک‌لیست امنیت ویندوز سرور : 90 + 9 + 1% تأمین امنیت

    چک لیست ساده اول 90% امنیت ویندوز شما را ارتقا میدهد و و برای 9% مابقی باید چک لیست پیچیده را برای امنیت 9% استفاده کنید تا امنیت شما به 99 % برسد . اما 1% امنیت مابقی قابل تامین است ؟

    بله، می‌توان به این شکل فکر کرد که چک‌لیست‌های امنیتی مختلف می‌توانند به سطوح متفاوتی از امنیت منجر شوند. بیایید این مفاهیم را به تفکیک توضیح دهیم:

    در مجموع، با استفاده از چک‌لیست‌های مختلف و به کارگیری اقدامات مناسب، می‌توان امنیت ویندوز را به سطوح بالاتری ارتقا داد. در حالی که 90% امنیت ممکن است با تلاش اولیه و اقدامات ساده تأمین شود، 9% باقی‌مانده نیاز به استراتژی‌های پیچیده‌تر دارد و 1% آخر بستگی به شرایط خاص و نیازهای خاص دارد. این روند امنیتی باید یک فرآیند مداوم و پویا باشد که به طور مداوم به‌روزرسانی و بهبود یابد.

    1. چک‌لیست ساده برای تأمین 90% امنیت ویندوز

    • این چک‌لیست شامل اقدامات اولیه و اساسی است که به راحتی قابل پیاده‌سازی هستند و می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر امنیت کلی سیستم داشته باشند. این اقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
      • نصب و فعال‌سازی دیواره آتش (Firewall)
      • به‌روزرسانی سیستم‌عامل و نرم‌افزارها
      • استفاده از رمزهای عبور قوی
      • نصب نرم‌افزار ضد بدافزار
      • غیرفعال کردن خدمات غیرضروری
      • فعال‌سازی احراز هویت دو مرحله‌ای (2FA)

    برای امنیت ویندوز سرور ، رعایت مجموعه‌ای از چک‌لیست‌ها می‌تواند به حفظ امنیت سرور کمک کند. در زیر یک چک‌لیست اولیه برای امنیت ویندوز سرور ارائه شده است که 90 درصد مواقع کاربرد دارد:

    1. به‌روزرسانی سیستم‌عامل و پچ‌های امنیتی

    • پارامترها:
      • اطمینان از نصب به‌روزرسانی‌ها و پچ‌های امنیتی جدید.
      • تنظیم به‌روزرسانی‌های خودکار برای جلوگیری از نقص‌های امنیتی شناخته شده.

    2. پیکربندی دیواره آتش (Firewall)

    • پارامترها:
      • اطمینان از فعال بودن فایروال ویندوز.
      • پیکربندی قوانین فایروال برای محدود کردن ترافیک غیرمجاز.
      • تعریف قواعد خروجی و ورودی فقط برای سرویس‌های ضروری.

    3. مدیریت حساب‌های کاربری و دسترسی‌ها

    • پارامترها:
      • حذف یا غیرفعال کردن حساب‌های پیش‌فرض.
      • استفاده از حساب‌های محدود برای عملیات روزانه.
      • تنظیم نقش‌های دسترسی بر اساس اصل “کمترین امتیاز” (least privilege).
      • فعال کردن احراز هویت چند عاملی (MFA) برای دسترسی‌های مهم.

    4. فعال‌سازی امنیت شبکه (Network Security)

    • پارامترها:
      • فعال کردن IPSec برای رمزگذاری ارتباطات شبکه.
      • محدود کردن دسترسی‌های شبکه به آدرس‌های IP مورد اعتماد.
      • نظارت بر ترافیک شبکه و تحلیل حملات احتمالی.

    5. پیکربندی رمزنگاری و SSL/TLS

    • پارامترها:
      • فعال کردن پروتکل‌های SSL/TLS برای تمام ارتباطات.
      • استفاده از گواهی‌های معتبر SSL برای وب سرور‌ها.
      • پیکربندی ارتباطات امن RDP با استفاده از TLS.

    6. مدیریت پورت‌ها و سرویس‌ها

    • پارامترها:
      • بستن تمامی پورت‌ها و سرویس‌های غیرضروری.
      • استفاده از پورت‌های سفارشی به جای پیش‌فرض (مانند تغییر پورت RDP).
      • پایش سرویس‌ها و اطمینان از این که تنها سرویس‌های ضروری فعال هستند.

    7. پیکربندی سیاست‌های رمز عبور

    • پارامترها:
      • تنظیم سیاست‌های قوی برای رمز عبور (حداقل طول، پیچیدگی، و تاریخ انقضا).
      • اجبار به تغییر رمز عبور پیش‌فرض.
      • اطمینان از استفاده از رمزهای عبور چندگانه برای حساب‌های حساس.

    8. نظارت و ثبت رخدادها (Logging and Monitoring)

    • پارامترها:
      • فعال کردن ابزارهای ثبت رخدادها (Event Logging).
      • تنظیم هشدارها برای فعالیت‌های مشکوک مانند تلاش‌های ورود ناموفق.
      • بررسی مداوم لاگ‌ها و تجزیه و تحلیل آن‌ها برای شناسایی فعالیت‌های غیرعادی.

    9. پیکربندی امنیت RDP (Remote Desktop Protocol)

    • پارامترها:
      • فعال کردن احراز هویت سطح شبکه (NLA).
      • استفاده از VPN برای دسترسی به RDP.
      • محدود کردن تعداد تلاش‌های ورود ناموفق.

    10. بک‌آپ‌گیری و بازیابی اطلاعات

    • پارامترها:
      • پیکربندی برنامه‌های منظم بک‌آپ‌گیری.
      • اطمینان از رمزگذاری بک‌آپ‌ها.
      • تست فرایندهای بازیابی اطلاعات برای اطمینان از سلامت و صحت نسخه‌های پشتیبان.

    چک‌لیست امنیتی

    1. به‌روزرسانی‌ها و پچ‌ها نصب شده‌اند.
    2. فایروال فعال و پیکربندی شده است.
    3. حساب‌های پیش‌فرض غیرفعال و مدیریت شده‌اند.
    4. شبکه با IPSec ایمن شده است.
    5. SSL/TLS برای ارتباطات فعال است.
    6. پورت‌های غیرضروری بسته شده‌اند.
    7. سیاست‌های رمز عبور قوی اجرا شده‌اند.
    8. نظارت و ثبت رخدادها فعال و بررسی می‌شوند.
    9. دسترسی RDP ایمن شده است.
    10. بک‌آپ‌ها منظم و رمزگذاری شده‌اند.

    این چک‌لیست برای اکثر نیازهای امنیتی ویندوز سرور 2019 کفایت می‌کند. البته بسته به نیازهای خاص شبکه و سازمان شما، ممکن است برخی تنظیمات اضافی نیز لازم باشد.

    چک‌لیست پیچیده برای تأمین 9% باقی‌مانده

    • این چک‌لیست شامل اقداماتی است که بیشتر تخصصی و پیچیده‌تر هستند و نیاز به برنامه‌ریزی و پیاده‌سازی دقیق‌تری دارند. این اقدامات می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
      • پیاده‌سازی سیستم‌های تشخیص و جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS)
      • پیکربندی امنیتی پیشرفته و دسترسی‌های مدیریتی
      • نظارت مداوم بر لاگ‌های سیستم و تجزیه و تحلیل آن‌ها
      • استفاده از Threat Intelligence و شناسایی تهدیدات

    برای تامین 9٪ باقی‌مانده از امنیت سرور ویندوز 2019 که نیاز به دقت بیشتری دارد و در برخی موارد خاص مورد استفاده قرار می‌گیرد، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

    1. استفاده از نرم‌افزارهای ضد بدافزار حرفه‌ای

    • جزئیات:
      • نصب نرم‌افزار ضد بدافزار (Anti-Malware) قوی علاوه بر Windows Defender.
      • تنظیم اسکن‌های زمان‌بندی‌شده برای بررسی منظم سرور.
      • استفاده از قابلیت‌های پیشرفته‌تری مانند شناسایی رفتارهای غیرعادی برای تشخیص تهدیدات جدید.

    2. پیکربندی شبکه‌های مجازی (VLANs) و تقسیم‌بندی شبکه

    • جزئیات:
      • پیاده‌سازی VLAN برای جداسازی شبکه‌های مختلف و کاهش سطح دسترسی بین آنها.
      • استفاده از تقسیم‌بندی شبکه برای محدود کردن حملات داخلی و جلوگیری از گسترش تهدیدات.
      • تعیین سیاست‌های دسترسی به شبکه برای کنترل دقیق‌تر ارتباطات بین بخش‌های مختلف.

    3. فعال کردن ابزارهای تشخیص و جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS)

    • جزئیات:
      • استفاده از ابزارهای تشخیص نفوذ (Intrusion Detection Systems) مانند Snort.
      • تنظیم سیستم‌های جلوگیری از نفوذ (Intrusion Prevention Systems) برای متوقف کردن حملات در لحظه وقوع.
      • تحلیل و پاسخ به هشدارهای ایجاد شده توسط IDS/IPS برای جلوگیری از نفوذ.

    4. اجرای سیاست‌های امنیتی سختگیرانه (Security Baselines)

    • جزئیات:
      • استفاده از Microsoft Security Compliance Toolkit برای اعمال بهترین سیاست‌های امنیتی.
      • ارزیابی و مقایسه تنظیمات امنیتی فعلی با استانداردهای Microsoft و تقویت بخش‌های آسیب‌پذیر.
      • بررسی و اعمال سخت‌گیری‌های امنیتی اضافی مانند محدودیت‌های بیشتر در دسترسی کاربران به منابع خاص.

    5. فعال کردن امنیت پیشرفته برای ذخیره‌سازی داده‌ها

    • جزئیات:
      • استفاده از BitLocker برای رمزگذاری تمام درایوهای سرور.
      • تنظیم سیاست‌های ذخیره‌سازی امن برای داده‌های حساس و محرمانه.
      • اطمینان از رمزگذاری کامل داده‌ها هنگام انتقال (encryption in transit) و هنگام ذخیره‌سازی (encryption at rest).

    6. آماده‌سازی برای بازیابی پس از رخداد (Disaster Recovery)

    • جزئیات:
      • تدوین و پیاده‌سازی یک برنامه بازیابی کامل برای مواقع بحران.
      • تست منظم فرآیندهای بازیابی اطلاعات از بک‌آپ‌ها و بهینه‌سازی آن‌ها.
      • استفاده از سایت‌های جایگزین (Failover Sites) و پیکربندی قابلیت‌های بازیابی خودکار (Automated Failover) برای افزایش تاب‌آوری سرور.

    7. امنیت لاگین از طریق Windows Event Forwarding

    • جزئیات:
      • فعال‌سازی Windows Event Forwarding (WEF) برای جمع‌آوری و تحلیل رخدادهای امنیتی از چندین سیستم.
      • تمرکز بر لاگ‌های حساس مانند تلاش‌های ورود ناموفق، تغییرات در فایل‌های سیستمی، و دسترسی‌های غیرمجاز.
      • ادغام WEF با SIEM (Security Information and Event Management) برای تحلیل جامع.

    8. ایجاد خط‌مشی‌های کنترل دسترسی پیشرفته (PAM/Just-in-Time Access)

    • جزئیات:
      • پیاده‌سازی Privileged Access Management (PAM) برای دسترسی‌های مدیریت شده و کنترل شده.
      • استفاده از دسترسی‌های Just-in-Time (JIT) برای اطمینان از اینکه حساب‌های مدیریتی تنها برای مدت محدود و مشخصی دسترسی دارند.
      • بررسی و حذف حساب‌های دارای دسترسی‌های بالا که دیگر مورد نیاز نیستند.

    9. نظارت بر تهدیدات خارجی با Threat Intelligence

    • جزئیات:
      • ادغام ابزارهای Threat Intelligence برای دریافت هشدارها در مورد تهدیدات جدید و حملات احتمالی.
      • بروزرسانی منظم لیست‌های IP مشکوک و دامنه‌های بلاک شده.
      • استفاده از منابع Threat Intelligence برای ایجاد برنامه‌های پاسخ به تهدیدات.

    10. امنیت DevOps و اتوماسیون امنیتی

    • جزئیات:
      • ادغام امنیت در فرآیند توسعه و عملیات (DevSecOps) برای شناسایی آسیب‌پذیری‌ها قبل از ورود به محیط عملیاتی.
      • استفاده از ابزارهای خودکار برای اسکن کدها و شناسایی حفره‌های امنیتی.
      • پیکربندی اسکریپت‌های خودکار برای رفع تهدیدات در لحظه وقوع.

    3. تأمین 1% امنیت باقی‌مانده

    • تأمین این 1% باقی‌مانده به شدت وابسته به محیط خاص و نیازهای سازمانی است. این می‌تواند شامل اقدامات خاصی باشد که در شرایط خاص یا برای حفظ حساسیت‌های خاص مورد نیاز است. به عنوان مثال:
      • استفاده از فناوری‌های جدید و پیشرفته مانند یادگیری ماشین برای پیش‌بینی و شناسایی تهدیدات
      • طراحی و پیاده‌سازی سیاست‌های بازیابی و مدیریت بحران
      • انجام تست‌های نفوذ (Penetration Testing) برای شناسایی آسیب‌پذیری‌های بالقو

    با پیاده‌سازی این موارد پیشرفته، سرور ویندوز 2019 شما از 100٪ امنیت بیشتری برخوردار می‌شود و در برابر تهدیدات جدید و پیچیده‌ای که ممکن است به وجود آیند، مقاوم‌تر خواهد بود.