امداد شبکه :خدمات پشتیبانی شبکه های کامپیوتری (IT)

برچسب: تنظیمات DNS

  • راهکارهای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory

    راهکارهای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory

    برای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory (AD)، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

    1. بررسی تنظیمات سرور AD:
      • مطمئن شوید که سرورهای AD شما به درستی تنظیم شده و همه به روز هستند.
      • سرورهای دامین کنترلر (DC) باید به درستی با یکدیگر همگام‌سازی شوند.
    2. بررسی تنظیمات Replication:
      • با استفاده از ابزارهایی مانند repadmin وضعیت همگام‌سازی را بررسی کنید.
      • دستور repadmin /showrepl می‌تواند وضعیت همگام‌سازی را نشان دهد.
    3. بررسی Event Logs:
      • لاگ‌های رویداد (Event Logs) را در سرورهای DC بررسی کنید تا خطاها و مشکلات احتمالی را شناسایی کنید.
      • لاگ‌های مربوط به سرویس Directory Services را برای خطاهای مرتبط با همگام‌سازی بررسی کنید.
    4. استفاده از ابزارهای مدیریت AD:
      • از ابزارهایی مانند Active Directory Sites and Services برای بررسی و مدیریت سایت‌ها و سرویس‌ها استفاده کنید.
      • مطمئن شوید که تنظیمات سایت‌ها و ارتباطات بین سایت‌ها به درستی پیکربندی شده‌اند.
    5. بررسی DNS:
      • تنظیمات DNS را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که همه سرورهای DC به درستی در DNS ثبت شده‌اند.
      • دستور nslookup را برای بررسی رزولوشن نام سرورهای DC استفاده کنید.
    6. پیکربندی مناسب Site Links:
      • مطمئن شوید که Site Linkها به درستی پیکربندی شده و اولویت‌ها و فاصله‌های صحیح دارند.
      • از ابزارهایی مانند Active Directory Sites and Services برای مدیریت Site Linkها استفاده کنید.
    7. بررسی سرویس‌های زمان (NTP):
      • مطمئن شوید که تمامی سرورهای DC زمان دقیق و هماهنگ دارند.
      • سرویس‌های NTP را بررسی و در صورت لزوم تنظیم کنید.
    8. استفاده از Group Policy:
      • مطمئن شوید که تنظیمات Group Policy مربوط به رمز عبور به درستی پیکربندی شده‌اند.
      • از ابزار Group Policy Management برای بررسی و مدیریت GPOها استفاده کنید.
    9. اجرای دستورات بازسازی همگام‌سازی:
      • در موارد خاص، می‌توانید از دستورات بازسازی همگام‌سازی مانند repadmin /syncall استفاده کنید.
    10. بروز رسانی سرورها:
      • مطمئن شوید که همه سرورهای DC به آخرین به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری و امنیتی مجهز هستند.

    پیکربندی مناسب Site Links در Active Directory به این معناست که ارتباطات بین سایت‌ها (Sites) به گونه‌ای تنظیم شوند که ترافیک شبکه بهینه باشد و همگام‌سازی اطلاعات به درستی انجام شود. برای این کار، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

    1. تعریف سایت‌ها:
      • ابتدا باید سایت‌ها را بر اساس ساختار شبکه فیزیکی خود تعریف کنید. هر سایت معمولاً یک محل جغرافیایی مشخص را نشان می‌دهد که شبکه پرسرعتی دارد.
    2. ایجاد Site Links:
      • Site Links ارتباطات بین سایت‌ها را تعریف می‌کنند. این ارتباطات نشان می‌دهند که چگونه و با چه اولویتی ترافیک بین سایت‌ها منتقل می‌شود.
    1. باز کردن کنسول Active Directory Sites and Services:
      • کنسول Active Directory Sites and Services را باز کنید.
    2. ایجاد Site Links:
      • در کنسول، روی پوشه “Inter-Site Transports” کلیک کنید.
      • دو پروتکل برای Site Links وجود دارد: IP و SMTP. معمولاً از IP استفاده می‌شود.
      • روی IP کلیک راست کنید و گزینه “New Site Link” را انتخاب کنید.
    3. انتخاب سایت‌ها برای Site Link:
      • در پنجره “New Object – Site Link”، یک نام برای Site Link جدید وارد کنید.
      • سایت‌هایی که می‌خواهید در این Site Link باشند را انتخاب کنید. این سایت‌ها باید به صورت منطقی به هم متصل باشند (به عنوان مثال سایت‌های واقع در دو دفتر مختلف که با لینک WAN متصل هستند).
    4. پیکربندی هزینه (Cost):
      • هزینه (Cost) را برای Site Link تعیین کنید. هزینه‌ها نشان می‌دهند که کدام مسیر برای همگام‌سازی اطلاعات ترجیح داده می‌شود. مسیرهایی با هزینه کمتر، ترجیح داده می‌شوند.
      • برای مثال، اگر لینک WAN بین دو سایت پرسرعت است، هزینه کمتری نسبت به لینک‌های دیگر برای آن تعیین کنید.
    5. پیکربندی فواصل زمانی (Replication Interval):
      • فاصله زمانی همگام‌سازی را تنظیم کنید. این مقدار نشان می‌دهد که هر چند وقت یکبار همگام‌سازی بین سایت‌ها انجام شود.
      • به عنوان مثال، هر 3 ساعت یکبار (180 دقیقه).
    6. بررسی و تنظیمات نهایی:
      • تنظیمات انجام شده را بررسی و ذخیره کنید.
      • در صورت نیاز، Site Linkها را برای بهبود کارایی و بهینه‌سازی ترافیک شبکه، مجدداً تنظیم کنید.

    برای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory (AD) با استفاده از دستورات خط فرمان، می‌توانید از ابزارهای مختلفی مانند repadmin, dcdiag و nltest استفاده کنید. در اینجا چند دستور مفید ارائه می‌شود:

    1. بررسی وضعیت همگام‌سازی:

    دستور repadmin برای بررسی وضعیت همگام‌سازی:

    repadmin /showrepl

    این دستور وضعیت همگام‌سازی دامین کنترلرها (DC) را نشان می‌دهد.

    2. همگام‌سازی دستی:

    دستور repadmin برای همگام‌سازی دستی:

    repadmin /syncall /AeD

    این دستور تمامی دامین کنترلرها را برای همگام‌سازی به طور اجباری (force) مورد استفاده قرار می‌دهد. گزینه‌ها به معنای:

    • /A: همگام‌سازی تمام پارتیشن‌ها.
    • /e: انجام همگام‌سازی از تمام سرورها در Enterprise.
    • /D: نمایش اطلاعات در مورد همگام‌سازی.

    3. بررسی مشکلات مربوط به DNS:

    دستور dcdiag برای بررسی مشکلات DNS:

    dcdiag /test:DNS

    این دستور به بررسی وضعیت DNS و اطمینان از عدم وجود مشکلات مرتبط با DNS می‌پردازد.

    4. بررسی کلی وضعیت سلامت AD:

    دستور dcdiag برای بررسی وضعیت سلامت کلی دامین کنترلر:

    dcdiag /c /v

    این دستور یک بررسی جامع از وضعیت سلامت دامین کنترلرها ارائه می‌دهد. گزینه‌ها به معنای:

    • /c: بررسی جامع.
    • /v: نمایش جزئیات بیشتر.

    5. بررسی ارتباطات بین DCها:

    دستور nltest برای بررسی وضعیت اعتماد بین دامین کنترلرها:

    nltest /dclist:DomainName

    این دستور لیستی از دامین کنترلرهای موجود در دامین مشخص شده را نمایش می‌دهد.

    دستور nltest برای تست اعتماد به یک DC خاص:

    nltest /server:ServerName /sc_query:DomainName

    این دستور وضعیت اعتماد به یک دامین کنترلر خاص را بررسی می‌کند.

    6. بررسی مشکلات Replication:

    دستور repadmin برای بررسی خطاهای همگام‌سازی:

    repadmin /showrepl /errorsonly

    این دستور تنها خطاهای مربوط به همگام‌سازی را نمایش می‌دهد.

    7. بررسی و تنظیم زمان (NTP):

    دستور برای بررسی وضعیت سرویس زمان:

    w32tm /query /status

    این دستور وضعیت فعلی سرویس زمان را نمایش می‌دهد.

    دستور برای تنظیم مجدد زمان با NTP:

    w32tm /resync

    این دستور باعث همگام‌سازی مجدد زمان سیستم با سرور NTP می‌شود.

    8. بررسی و رفع خطاهای NTDS:

    دستور ntdsutil برای بررسی و رفع خطاهای NTDS:

    ntdsutil "metadata cleanup" "connections" "connect to server YourServerName" "quit" "select operation target" "list domains" "select domain X" "list sites" "select site X" "list servers in site" "select server X" "quit" "remove selected server" "quit"

    این مجموعه دستورات به پاکسازی متادیتاهای قدیمی و مشکل‌دار کمک می‌کند.

    با استفاده از این دستورات می‌توانید مشکلات همگام‌سازی در Active Directory را شناسایی و رفع کنید. این دستورات به شما کمک می‌کنند تا وضعیت سلامت سیستم را بررسی کرده و اقدامات لازم برای حل مشکلات احتمالی را انجام دهید.

  • راه اندازی اکتیو دایرکتوری: دستورالعمل های گام به گام برای اجرای موفقیت آمیز

    راه اندازی اکتیو دایرکتوری: دستورالعمل های گام به گام برای اجرای موفقیت آمیز

    کارایی، امنیت و مدیریت مرکزی نه تنها برای شرکت های مدرن مطلوب است، بلکه ضروری است.

    Active Directory که اغلب به عنوان قلب زیرساخت های شبکه ویندوز از آن یاد می شود، دقیقاً این الزامات را برآورده می کند. با توجه به نقش اصلی آن در محیط IT، راه اندازی اکتیو دایرکتوری به درستی برای اطمینان از محافظت از داده های تجاری و استفاده بهینه از منابع بسیار مهم است.

    اگر می‌پرسید چگونه اکتیو دایرکتوری را راه‌اندازی کنید یا برای شرکتتان چه معنایی دارد، به جای درستی آمده‌اید. در این مقاله دستورالعمل‌های گام به گام دقیق برای اجرای موفقیت‌آمیز به شما ارائه می‌کنیم و تمام سوالات مهم در مورد موضوع را روشن می‌کنیم.

    اکتیو دایرکتوری چیست؟

    اهمیت Active Directory بسیار فراتر از مدیریت کاربر است. همچنین از یکپارچه‌سازی برنامه‌ها و سرویس‌ها، همگام‌سازی اطلاعات کاربر در پلتفرم‌های مختلف، و اجرای سیاست‌های امنیتی که حفاظت از داده‌های شرکت را تضمین می‌کند، پشتیبانی می‌کند. در یک محیط Active Directory، «کنترل‌کننده دامنه» یکی از عناصر کلیدی است. . دامین کنترلر سروری است که دایرکتوری AD را میزبانی می کند و درخواست های کاربران در شبکه را پردازش می کند.


    Active Directory (AD) یک سرویس دایرکتوری است که توسط مایکروسافت توسعه یافته است که در بسیاری از شبکه های شرکتی ضروری شده است. این اجازه می دهد تا مدیریت متمرکز منابع شبکه مانند حساب های کاربری ، رایانه ها، چاپگرها و دستگاه های مختلف دیگر در یک سازمان. Active Directory به مدیران فناوری اطلاعات اجازه می دهد تا حقوق و خط مشی های دسترسی را برای کاربران و رایانه ها تعریف کرده و آنها را در یک سلسله مراتب ساختاریافته سازماندهی کنند.

    Active-Directory-setup-laptop-with-hands-pointing-in-the-screen


    راه اندازی اکتیو دایرکتوری – راهنمای گام به گام


    اکتیو دایرکتوری (AD) یک ابزار ضروری برای مدیران شبکه برای مدیریت مرکزی حساب‌های کاربری، رایانه‌ها و سایر منابع در یک شبکه است. با این حال، راه اندازی اکتیو دایرکتوری نیاز به یک رویکرد دقیق دارد تا اطمینان حاصل شود که همه اجزا به درستی پیکربندی شده اند و به طور موثر با یکدیگر تعامل دارند. دستورالعمل های زیر نمای کلی از مراحل لازم برای نصب و پیکربندی اکتیو دایرکتوری را ارائه می دهد.

    مرحله 1: سیستم عامل را راه اندازی کرده و یک نام تنظیم کنید
    ابتدا باید سیستم عامل روی سرور راه اندازی شود. تمام به روز رسانی های موجود باید نصب شده و سرور در یک شبکه خصوصی قرار گیرد.

    سپس نام سرور و دامنه با استفاده از Windows Explorer تنظیم می شود. این مرحله تضمین می کند که سرور به روز است و می تواند به وضوح شناسایی شود تا از سردرگمی و درگیری های شبکه جلوگیری شود.

    مرحله 2: DNS را برای Active Directory نصب و راه اندازی کنید
    اولین کنترلر دامنه برنامه ریزی شده به پسوند DNS نیاز دارد که از طریق مدیر سرور نصب می شود. پسوند DNS برای حل نام سرور در آدرس های IP و در نتیجه تسهیل ارتباط در شبکه ضروری است.

    مرحله 3: جستجوی معکوس و پسوند DNS سرور را تنظیم کنید
    یک “منطقه جستجوی معکوس” برای ترجمه آدرس های IP به نام میزبان ایجاد شده است که به وضوح نام کارآمد کمک می کند. منطقه جستجوی معکوس باعث می‌شود که ارتباط در شبکه سریع‌تر و ایمن‌تر شود، زیرا منجر به خطاهای تفکیک نام کمتری می‌شود.

    مرحله 4: تنظیمات DNS را بررسی کنید
    قبل از نصب AD، لازم است از درست بودن تمام تنظیمات DNS اطمینان حاصل کنید. این کار با استفاده از دستور “nslookup” انجام می شود. این تضمین می کند که کنترل کننده دامنه می تواند به درستی با سایر دستگاه های موجود در شبکه ارتباط برقرار کند.

    مرحله 5: نقش Active Directory Domain Services را نصب کنید
    باینری های AD و ابزارهای مدیریتی را می توان از طریق Server Manager و PowerShell نصب کرد. این نقش عملکرد لازم را برای راه اندازی یک اکتیو دایرکتوری بر روی سرور فراهم می کند.

    مرحله 6: شروع به نصب اکتیو دایرکتوری کنید
    نصب نقش سرور، راه اندازی اکتیو دایرکتوری را آغاز می کند. نام DNS دامنه تنظیم شده است و باید با منطقه DNS مطابقت داشته باشد. نام صحیح DNS دامنه تضمین می کند که همه اعضای دامنه می توانند به درستی با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

    مرحله 7: DNS را به درستی تنظیم کنید
    پس از وارد کردن حساب مدیر، Delegation DNS باید فعال شود تا داده های Active Directory را به درستی بسته بندی کند. تفویض DNS مناسب تضمین می کند که درخواست ها به طور موثر به کنترل کننده دامنه صحیح هدایت می شوند.

    مرحله 8: پیکربندی کامل
    نام NetBIOS، محل پایگاه داده و گزارش‌ها، و پوشه اشتراک‌گذاری‌های Netlogon و SYSVOL در اینجا تنظیم می‌شوند. این تنظیمات برای ذخیره سازی و توزیع مناسب داده های Active Directory بسیار مهم هستند.

    مرحله 9: DNS را با Active Directory ادغام کنید و به روز رسانی های امن را پیکربندی کنید
    مناطق DNS باید با Active Directory ادغام شوند تا داده های DNS را به طور موثر در سراسر تکرار AD توزیع کنند. ادغام DNS با AD وضوح نام را در شبکه بهبود و ساده می کند.

    مرحله 10: تکرار DNS را تنظیم کنید
    پس از ادغام منطقه با AD، تکثیر داده های DNS را می توان سفارشی کرد تا مشخص شود که داده های DNS باید در کدام سرورها تکرار شوند. تنظیم صحیح تکرار تضمین می کند که همه کنترل کننده های دامنه همیشه داده های DNS فعلی و ثابتی دارند.

    مرحله 11: تنظیمات IP DNS را تنظیم کنید
    پس از نصب اکتیو دایرکتوری، اطمینان از صحیح بودن تنظیمات IP سرور و اشاره به سرور DNS صحیح بسیار مهم است. آدرس های IP سرور DNS را می توان در صورت لزوم از طریق تنظیمات شبکه بررسی و تغییر داد.

    مرحله 12: پس از ادغام کنترلرهای دامنه اضافی، دوباره کاری را انجام دهید
    اگر دامین کنترلرهای اضافی در اکتیو دایرکتوری ادغام شوند، باید به درستی تکثیر و همگام شوند. ابزارهایی مانند “repadmin” یا “dcdiag” را می توان برای بررسی وضعیت و عیب یابی هر گونه مشکل استفاده کرد.

    مرحله 13: کنترل کننده های دامنه Active Directory را تست و عیب یابی کنید
    هنگامی که نصب و پیکربندی با موفقیت انجام شد، کنترل کننده های دامنه باید به طور منظم برای عملکرد آزمایش شوند. با استفاده از ابزارهایی مانند تست های “dcdiag” می توان انجام داد و هر گونه خطا را می توان شناسایی کرد. سپس این موارد باید حل شوند تا اطمینان حاصل شود که Active Directory به درستی کار می کند.

    مرحله چهاردهم: زمان را در اکتیو دایرکتوری پیکربندی کنید
    زمان نقش مهمی در اکتیو دایرکتوری دارد، در درجه اول با توجه به احراز هویت Kerberos. مهم است که همه کنترلرهای دامنه همگام شده و زمان درستی داشته باشند. از طریق سرویس زمان ویندوز (w32time) می توان از همگام سازی با یک سرور زمان قابل اطمینان اطمینان حاصل کرد.

    نتیجه گیری – اهمیت راه اندازی اکتیو دایرکتوری


    اکتیو دایرکتوری (AD) یک عنصر مرکزی در زیرساخت های شبکه است و اهمیت آن را نباید دست کم گرفت. راه اندازی دقیق، مانند تنظیم کنترل کننده دامنه، ارتباط کارآمد و ایمن را در محیط شبکه تضمین می کند. اکتیو دایرکتوری به ویژه در زمینه سیستم عامل هایی مانند ویندوز 10 و 11 نقش اصلی را ایفا می کند. مراحل توضیح داده شده به عنوان راهنمایی برای استفاده حداکثری از این ابزار قدرتمند و راه اندازی صحیح کنترل کننده دامنه است. البته، در صورت مواجهه با چالش‌های غیرمنتظره، همیشه می‌توانید با ما تماس بگیرید .

    لینک‌های داخلی و خارجی پیشنهادی:

    لینک‌های داخلی:

    1. آموزش کامل تنظیمات DNS
    2. راهنمای امنیت شبکه
    3. مدیریت منابع شبکه

    لینک‌های خارجی:

    1. مستندات مایکروسافت اکتیو دایرکتوری
    2. راهنمای نصب اکتیو دایرکتوری
    3. مفاهیم و اصول اکتیو دایرکتوری
  • راهنمای جامع نصب و پیکربندی OpenWRT-DNSmasq برای شبکه‌های کوچک:

    راهنمای جامع نصب و پیکربندی OpenWRT-DNSmasq برای شبکه‌های کوچک:

    Dnsmasq یک نرم‌افزار کارآمد و قدرتمند است که به عنوان یک فورواردر DNS، سرور DHCP و زیرسیستم تبلیغاتی روتر برای شبکه‌های کوچک طراحی شده است. این نرم‌افزار از سیستم‌عامل‌های مختلفی نظیر Linux، BSD، Mac OS X و حتی Android پشتیبانی می‌کند. در شبکه‌های محلی (LAN)، dnsmasq درخواست‌های DNS را به سرورهای DNS بالادستی ارسال می‌کند و با ذخیره نتایج این درخواست‌ها، عملکرد شبکه را بهبود می‌بخشد. همچنین، dnsmasq با ارائه خدمات DHCP و تبلیغات روتر، امکان پیکربندی خودکار دستگاه‌های شبکه را فراهم می‌کند.

    نصب dnsmasq

    نصب در سیستم‌عامل‌های مختلف

    Debian و Ubuntu

    در سیستم‌عامل‌های مبتنی بر Debian مانند Ubuntu، نصب dnsmasq بسیار ساده است و می‌توان آن را از طریق مخازن پیش‌فرض انجام داد. برای نصب، دستورات زیر را اجرا کنید:

    sudo apt update
sudo apt install dnsmasq

    CentOS

    برای نصب dnsmasq در CentOS، ابتدا باید مخازن EPEL را فعال کنید و سپس اقدام به نصب کنید:

    sudo yum install epel-release
sudo yum install dnsmasq

    OpenWrt

    در OpenWrt، dnsmasq به صورت پیش‌فرض نصب شده است. اما اگر به هر دلیلی نیاز به نصب مجدد داشتید، می‌توانید از دستور زیر استفاده کنید:

    opkg update
opkg install dnsmasq
    بررسی پیش‌نیازها و مخازن بسته

    قبل از نصب dnsmasq، اطمینان حاصل کنید که سیستم شما به روز است و تمام بسته‌های لازم نصب شده‌اند. همچنین، مطمئن شوید که مخازن بسته‌های مورد نیاز به درستی پیکربندی شده‌اند.

    پیکربندی اولیه dnsmasq

    فایل‌های پیکربندی اصلی

    فایل اصلی پیکربندی dnsmasq، /etc/dnsmasq.conf است. همچنین، می‌توانید تنظیمات اضافی خود را در دایرکتوری /etc/dnsmasq.d/ قرار دهید تا مدیریت پیکربندی‌ها آسان‌تر شود.

    ایجاد نسخه پشتیبان از فایل‌های پیکربندی

    قبل از انجام هر گونه تغییر در فایل‌های پیکربندی، بهتر است یک نسخه پشتیبان تهیه کنید تا در صورت بروز مشکل بتوانید به راحتی به تنظیمات اولیه بازگردید.

    sudo cp /etc/dnsmasq.conf /etc/dnsmasq.conf.bak

    تنظیمات DNS در dnsmasq

    فعال‌سازی و تنظیمات اولیه DNS

    Dnsmasq به طور پیش‌فرض به عنوان یک سرور DNS عمل می‌کند. برای تنظیمات دقیق‌تر، فایل /etc/dnsmasq.conf را باز کنید و تغییرات مورد نظر را اعمال کنید. به عنوان مثال، برای تنظیم آدرس‌های IP که dnsmasq به آنها گوش می‌دهد، می‌توانید از گزینه listen-address استفاده کنید:

    listen-address=::1,127.0.0.1,192.168.56.10

    این تنظیمات باعث می‌شود dnsmasq به درخواست‌های DNS از آدرس‌های مشخص شده پاسخ دهد.

    محدود کردن آدرس‌های IP برای گوش دادن dnsmasq

    برای محدود کردن رابط‌های شبکه‌ای که dnsmasq به آنها گوش می‌دهد، می‌توانید از گزینه interface استفاده کنید:

    interface=eth0
    افزودن دامنه‌های محلی و سرورهای DNS بالادستی

    برای تنظیم دامنه‌های محلی و سرورهای DNS بالادستی، می‌توانید از گزینه‌های expand-hosts و domain استفاده کنید. به عنوان مثال، برای تنظیم دامنه tecmint.lan:

    expand-hosts
domain=tecmint.lan
server=8.8.8.8
server=8.8.4.4

    این تنظیمات باعث می‌شود که درخواست‌های DNS برای دامنه‌های محلی به سرورهای بالادستی ارسال شوند.

    تنظیمات DHCP در dnsmasq

    فعال‌سازی و پیکربندی سرور DHCP

    برای فعال‌سازی سرور DHCP، گزینه dhcp-range را از حالت نظر خارج کنید و دامنه آدرس‌های IP قابل اجاره را مشخص کنید:

    dhcp-range=192.168.0.50,192.168.0.150,12h

    این تنظیمات باعث می‌شود که سرور DHCP آدرس‌های IP را از محدوده مشخص شده به دستگاه‌های شبکه اختصاص دهد.

    پیکربندی دامنه DHCP و تنظیمات اجاره IP

    علاوه بر دامنه آدرس‌های IP، می‌توانید مدت زمان اجاره IP را نیز تنظیم کنید. به عنوان مثال، برای تنظیم مدت زمان اجاره به 12 ساعت:

    dhcp-leasefile=/var/lib/dnsmasq/dnsmasq.leases
    ذخیره و مدیریت پایگاه داده اجاره‌ها

    برای مشاهده و مدیریت اجاره‌های IP، می‌توانید فایل پایگاه داده اجاره‌ها را بررسی کنید. این فایل به صورت خودکار توسط dnsmasq به‌روزرسانی می‌شود و شامل اطلاعات مربوط به اجاره‌های فعال است.

    پیکربندی فایروال

    باز کردن پورت‌های مورد نیاز برای DNS و DHCP

    برای اجازه دادن به ترافیک DNS و DHCP در فایروال، دستورات زیر را اجرا کنید:

    sudo firewall-cmd --add-service=dns --permanent
sudo firewall-cmd --add-service=dhcp --permanent
sudo firewall-cmd --reload

    این تنظیمات باعث می‌شود که فایروال درخواست‌های DNS و DHCP را مجاز کند.

    پیکربندی فایروال برای پشتیبانی از dnsmasq

    علاوه بر باز کردن پورت‌ها، مطمئن شوید که تنظیمات فایروال به درستی پیکربندی شده‌اند تا ترافیک dnsmasq بدون مشکل عبور کند.

    تست و بررسی عملکرد dnsmasq

    ابزارهای تست DNS (dig و nslookup)

    برای تست عملکرد dnsmasq، می‌توانید از ابزارهایی نظیر dig و nslookup استفاده کنید. این ابزارها به شما کمک می‌کنند تا درخواست‌های DNS را بررسی و نتایج را تحلیل کنید.

    اجرای پرس و جوهای DNS و بررسی نتایج

    برای اجرای یک پرس و جوی ساده DNS، از دستورات زیر استفاده کنید:

    dig tecmint.lan
nslookup tecmint.lan

    این دستورات به شما نتایج مربوط به دامنه محلی tecmint.lan را نشان می‌دهند.

    تست جستجوی IP معکوس

    برای تست جستجوی IP معکوس، از دستور زیر استفاده کنید:

    dig -x 192.168.56.25
nslookup 192.168.56.25

    این دستورات به شما کمک می‌کنند تا بررسی کنید که آیا dnsmasq به درستی جستجوهای معکوس IP را پاسخ می‌دهد یا خیر.

    نکات پایانی و بهترین شیوه‌ها

    نکات مهم در مدیریت و پشتیبانی از dnsmasq
    • همیشه از فایل‌های پیکربندی نسخه پشتیبان تهیه کنید.
    • تنظیمات فایروال را به دقت بررسی کنید تا از امنیت شبکه مطمئن شوید.
    • پایگاه داده اجاره‌های IP را به طور منظم بررسی و مدیریت کنید.
    بهینه‌سازی عملکرد و امنیت dnsmasq
    • استفاده از سرورهای DNS قابل اعتماد و سریع.
    • محدود کردن دسترسی به سرور dnsmasq به رابط‌های شبکه خاص.
    • به‌روزرسانی منظم dnsmasq برای جلوگیری از آسیب‌پذیری‌های امنیتی.

    نتیجه‌گیری

    در این مقاله، به بررسی کامل نصب و پیکربندی dnsmasq برای شبکه‌های کوچک پرداختیم. از نصب در سیستم‌عامل‌های مختلف گرفته تا تنظیمات دقیق DNS و DHCP، همه مراحل به صورت گام به گام توضیح داده شد. dnsmasq با فراهم کردن امکاناتی مانند فورواردر DNS، سرور DHCP و زیرسیستم تبلیغاتی روتر، بهبود قابل توجهی در عملکرد و مدیریت شبکه‌های کوچک ایجاد می‌کند. با رعایت نکات و بهترین شیوه‌های مطرح شده، می‌توانید از این ابزار قدرتمند به بهترین نحو استفاده کنید و شبکه‌ای امن و کارآمد داشته باشید.