امداد شبکه :خدمات پشتیبانی شبکه های کامپیوتری (IT)

دسته: آموزش شبکه و فناوری اطلاعات

  • بررسی جامع مدارک مجازی‌سازی (Virtualization) و شرایط اخذ آن‌ها

    بررسی جامع مدارک مجازی‌سازی (Virtualization) و شرایط اخذ آن‌ها

    مقدمه: اهمیت مدارک مجازی‌سازی در دنیای فناوری اطلاعات

    مجازی‌سازی به یکی از فناوری‌های اساسی در دنیای IT تبدیل شده است که سازمان‌ها را قادر می‌سازد تا منابع سخت‌افزاری را بهینه‌تر مدیریت کنند. این فناوری با ایجاد نسخه‌های مجازی از سرورها، شبکه‌ها و ذخیره‌سازی، به کاهش هزینه‌ها، افزایش بهره‌وری و بهبود عملکرد سیستم‌ها کمک می‌کند. در این مقاله، انواع مدارک مرتبط با مجازی‌سازی از چهار شرکت پیشرو در این حوزه (VMware، Microsoft، Citrix و Amazon Web Services) و شرایط اخذ این مدارک و اهمیت آنها در بازار کار را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

    اهمیت مدارک مجازی سازی Virtualization

    افزایش اعتبار حرفه‌ای

    داشتن مدرک معتبر در زمینه Virtualization نه تنها نشان‌دهنده دانش فنی شماست، بلکه اعتبار شما را به عنوان یک متخصص در این حوزه افزایش می‌دهد. این مدارک نشان می‌دهند که شما دارای مهارت‌های لازم برای طراحی، پیاده‌سازی و مدیریت محیط‌های مجازی هستید.

    فرصت‌های شغلی بیشتر

    سازمان‌ها و شرکت‌ها به دنبال افرادی هستند که توانایی مدیریت محیط‌های مجازی را دارند. داشتن مدارک معتبر در این زمینه می‌تواند فرصت‌های شغلی بیشتری را برای شما به همراه داشته باشد. بسیاری از شرکت‌های بزرگ، از جمله VMware، Microsoft و Citrix، مدارک معتبر و شناخته‌شده‌ای را ارائه می‌دهند که در بازار کار بسیار مورد توجه قرار می‌گیرند.

    بهبود مهارت‌ها و دانش فنی

    فرآیند آماده‌سازی برای دریافت مدارک Virtualization نیازمند یادگیری عمیق و کاربردی در زمینه‌های مختلف این فناوری است. این فرآیند می‌تواند به بهبود مهارت‌ها و دانش فنی شما کمک کند و شما را به یک متخصص تمام‌عیار در این حوزه تبدیل کند.

    انواع مدارک Virtualization

    1. مدارک VMware و شرایط اخذ آن‌ها

    VMware Certified Professional (VCP)

    مدرک VCP توانایی افراد در نصب، پیکربندی و مدیریت محیط‌های VMware را تأیید می‌کند. این مدرک شامل نسخه‌های مختلفی از جمله VCP-DCV (Data Center Virtualization) است.

    • شرایط اخذ:
      • گذراندن دوره‌های آموزشی رسمی VMware.
      • تجربه عملی حداقل 6 ماهه با محصولات VMware.
      • قبولی در آزمون VCP-DCV 2024 (2V0-21.23).

    VMware Certified Advanced Professional (VCAP)

    این مدرک برای افرادی طراحی شده است که به دنبال تخصص بیشتر در زمینه طراحی و پیاده‌سازی راه‌حل‌های مجازی‌سازی پیچیده هستند.

    • شرایط اخذ:
      • داشتن مدرک VCP.
      • گذراندن دوره‌های آموزشی پیشرفته VMware.
      • قبولی در آزمون‌های VCAP-DCV Design (3V0-21.21) و VCAP-DCV Deploy (3V0-22.21N).

    VMware Certified Design Expert (VCDX)

    بالاترین سطح مدرک VMware که نیازمند ارائه و دفاع از یک طراحی جامع است.

    • شرایط اخذ:
      • داشتن مدارک VCAP.
      • تجربه گسترده در زمینه طراحی و پیاده‌سازی راه‌حل‌های مجازی‌سازی.
      • ارائه و دفاع از یک پروژه طراحی در برابر هیئت داوران VMware.

    2. مدارک Microsoft و شرایط اخذ آن‌ها

    Azure Administrator Associate

    این مدرک نشان‌دهنده توانایی در مدیریت و نظارت بر محیط‌های Azure است.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی با خدمات Azure.
      • قبولی در آزمون AZ-104.

    Azure Solutions Architect Expert

    این مدرک برای متخصصانی است که توانایی طراحی و پیاده‌سازی راه‌حل‌های پیچیده در Azure را دارند.

    • شرایط اخذ:
      • قبولی در آزمون‌های AZ-305.
      • تجربه عملی گسترده با خدمات Azure.

    Windows Server Virtualization

    این مدرک برای افرادی است که با Hyper-V و مجازی‌سازی در Windows Server کار می‌کنند.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی با Hyper-V.
      • قبولی در آزمون 70-740.

    3. مدارک Citrix و شرایط اخذ آن‌ها

    Citrix Certified Associate – Virtualization (CCA-V)

    این مدرک نشان‌دهنده توانایی نصب، پیکربندی و مدیریت XenApp و XenDesktop است.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی با محصولات Citrix.
      • قبولی در آزمون 1Y0-204.

    Citrix Certified Professional – Virtualization (CCP-V)

    این مدرک برای افرادی است که تخصص بیشتری در مدیریت محیط‌های مجازی‌سازی Citrix دارند.

    • شرایط اخذ:
      • داشتن مدرک CCA-V.
      • قبولی در آزمون 1Y0-312.

    Citrix Certified Expert – Virtualization (CCE-V)

    این مدرک بالاترین سطح تخصص در زمینه مجازی‌سازی Citrix را نشان می‌دهد.

    • شرایط اخذ:
      • داشتن مدرک CCP-V.
      • قبولی در آزمون 1Y0-403.

    4. مدارک Amazon Web Services (AWS) و شرایط اخذ آن‌ها

    AWS Certified Solutions Architect – Associate

    این مدرک نشان‌دهنده توانایی در طراحی و پیاده‌سازی سیستم‌های توزیع شده در AWS است.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی با خدمات AWS.
      • قبولی در آزمون SAA-C03.

    AWS Certified SysOps Administrator – Associate

    این مدرک برای مدیران سیستم‌هایی است که با AWS کار می‌کنند.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی در مدیریت محیط‌های AWS.
      • قبولی در آزمون SOA-C02.

    AWS Certified Developer – Associate

    این مدرک برای توسعه‌دهندگانی است که برنامه‌های کاربردی در AWS ایجاد و نگهداری می‌کنند.

    • شرایط اخذ:
      • تجربه عملی با خدمات توسعه AWS.
      • قبولی در آزمون DVA-C02.

    AWS Certified DevOps Engineer – Professional

    این مدرک برای متخصصان DevOps طراحی شده است که با AWS کار می‌کنند.

    • شرایط اخذ:
      • داشتن یکی از مدارک AWS Certified Developer یا AWS Certified SysOps Administrator.
      • قبولی در آزمون DOP-C02.

    نتیجه‌گیری: اهمیت مدارک مجازی‌سازی در دنیای کسب‌وکار

    اخذ مدارک مجازی‌سازی از شرکت‌های برجسته می‌تواند به بهبود شغلی و افزایش تخصص افراد کمک کند. این مدارک نشان‌دهنده دانش و مهارت در استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته مجازی‌سازی هستند و می‌توانند فرصت‌های شغلی بیشتری را فراهم کنند. خدمات امداد شبکه نیز در تهران، اصفهان، کرج و سایر شهرهای ایران و همچنین کشورهای امارات و عمان به شرکت‌ها کمک می‌کند تا از این تکنولوژی‌ها به بهترین نحو استفاده کنند و عملکرد خود را بهبود بخشند.

  • پیکربندی کارت شبکه مجازی در ESXi : نکات و روش‌ها

    پیکربندی کارت شبکه مجازی در ESXi : نکات و روش‌ها

    مقدمه

    پیکربندی کارت شبکه مجازی در VMware ESXi یکی از مراحل حیاتی در مدیریت زیرساخت‌های مجازی است. این کار به شما امکان می‌دهد تا از ظرفیت‌های کامل شبکه بهره‌برداری کنید و از مزایای مجازی‌سازی به طور کامل استفاده کنید. در این مقاله، به بررسی نقش و کاربرد virtual switch ها (سوییچ‌های مجازی) در ESXi و همچنین استفاده و ارتباط پورت گروپ‌ها (port groups) با ماشین‌های مجازی می‌پردازیم و نحوه اتصال کارت شبکه مجازی به ماشین‌های مجازی را توضیح خواهیم داد.

    نقش و کاربرد Virtual Switch ها در ESXi

    Virtual Switch ها (vSwitches) در VMware ESXi همانند سوییچ‌های فیزیکی عمل می‌کنند، اما به صورت مجازی و درون هایپروایزر (hypervisor) پیاده‌سازی می‌شوند. این سوییچ‌ها مسئولیت مدیریت ترافیک شبکه بین ماشین‌های مجازی و شبکه فیزیکی را بر عهده دارند. ESXi دو نوع vSwitch ارائه می‌دهد:

    • Standard vSwitch (vSS): برای پیاده‌سازی و مدیریت شبکه‌های مجازی در سطح سرورهای منفرد (standalone) استفاده می‌شود. vSS ترافیک شبکه را بین ماشین‌های مجازی در همان سرور و شبکه فیزیکی مدیریت می‌کند.
    • Distributed vSwitch (vDS): برای مدیریت شبکه‌های مجازی در محیط‌های بزرگتر و چند سروری (multi-host) استفاده می‌شود. vDS امکان مدیریت متمرکز و هماهنگ ترافیک شبکه را در تمام سرورهای ESXi فراهم می‌کند.

    کاربرد Virtual Switch ها

    • جداسازی ترافیک شبکه: با استفاده از vSwitches می‌توان ترافیک شبکه‌های مختلف را از هم جدا کرد و امنیت را افزایش داد.
    • توزیع بار (Load Balancing): vSwitches امکان توزیع ترافیک شبکه بین چندین رابط شبکه فیزیکی (NIC) را فراهم می‌کنند که به افزایش پهنای باند و پایداری شبکه کمک می‌کند.
    • مدیریت پیشرفته ترافیک: vDS امکان مدیریت پیشرفته‌تری از جمله QoS (Quality of Service)، مانیتورینگ و تحلیل ترافیک را فراهم می‌کند.

    کاربرد Port Group ها

    Port Group ها مجموعه‌ای از پورت‌های مجازی در یک vSwitch هستند که دارای تنظیمات شبکه مشابهی می‌باشند. هر port group می‌تواند تنظیمات خاصی مانند VLAN ID، سیاست‌های امنیتی و ترافیک را تعریف کند.

    • مدیریت VLAN ها: با استفاده از port group ها می‌توان VLAN های مختلفی را برای جداسازی ترافیک شبکه بین ماشین‌های مجازی تعریف کرد.
    • پیکربندی امنیتی: Port group ها امکان اعمال سیاست‌های امنیتی مانند MAC Address Changes، Forged Transmits و Promiscuous Mode را فراهم می‌کنند.
    • ساده‌سازی مدیریت: استفاده از port group ها مدیریت شبکه‌های مجازی را ساده‌تر می‌کند، زیرا تمامی تنظیمات شبکه یکپارچه و متمرکز هستند.

    ارتباط بین Port Group و ماشین مجازی

    برای برقراری ارتباط بین ماشین مجازی و شبکه، باید کارت شبکه مجازی (vNIC) ماشین مجازی به یک port group متصل شود. مراحل این کار به شرح زیر است:

    1. ایجاد Port Group: ابتدا یک port group در vSwitch مربوطه ایجاد کنید و تنظیمات لازم مانند VLAN ID و سیاست‌های امنیتی را پیکربندی کنید.
    2. پیکربندی کارت شبکه مجازی: به تنظیمات ماشین مجازی مربوطه بروید و کارت شبکه مجازی (vNIC) را به port group مورد نظر متصل کنید. این کار از طریق بخش Edit Settings ماشین مجازی و انتخاب Network Adapter انجام می‌شود.
    3. تنظیمات شبکه ماشین مجازی: اطمینان حاصل کنید که تنظیمات شبکه داخل سیستم عامل ماشین مجازی با تنظیمات port group همخوانی دارد. این شامل IP Address، Subnet Mask و Gateway است.

    نحوه اتصال کارت شبکه مجازی به ماشین‌های مجازی

    برای اتصال کارت شبکه مجازی به ماشین‌های مجازی در VMware ESXi، مراحل زیر را دنبال کنید:

    1. وارد شدن به vSphere Client:
      • از طریق vSphere Client یا رابط وب vSphere وارد سرور ESXi خود شوید.
    2. انتخاب ماشین مجازی:
      • ماشین مجازی مورد نظر خود را از لیست ماشین‌های مجازی انتخاب کنید و روی آن کلیک کنید.
    3. ویرایش تنظیمات ماشین مجازی:
      • روی گزینه Edit Settings کلیک کنید تا وارد تنظیمات ماشین مجازی شوید.
    4. افزودن کارت شبکه مجازی:
      • در پنجره تنظیمات، روی گزینه Add New Device کلیک کرده و Network Adapter را انتخاب کنید.
      • در بخش Network Adapter، port group مورد نظر خود را از لیست کشویی انتخاب کنید.
    5. پیکربندی کارت شبکه مجازی:
      • تنظیمات مربوط به کارت شبکه مجازی را مانند نوع کارت (VMXNET3، E1000، و غیره) انتخاب کنید.
      • مطمئن شوید که گزینه‌های مربوط به امنیت، مثل MAC Address و Promiscuous Mode، به درستی تنظیم شده‌اند.
    6. ذخیره تغییرات:
      • پس از انجام تنظیمات لازم، روی OK کلیک کنید تا تغییرات ذخیره شوند.
    7. تنظیمات شبکه داخل ماشین مجازی:
      • وارد سیستم عامل ماشین مجازی شوید و تنظیمات شبکه را بررسی و پیکربندی کنید.
      • اطمینان حاصل کنید که IP Address، Subnet Mask، Gateway، و DNS به درستی تنظیم شده‌اند و با تنظیمات port group همخوانی دارند.

    نتیجه‌گیری

    پیکربندی صحیح کارت شبکه مجازی در ESXi می‌تواند به بهبود عملکرد، افزایش امنیت و مدیریت بهتر منابع در شبکه‌های مجازی کمک کند. با رعایت نکات و روش‌های مطرح شده در این مقاله، می‌توانید از قابلیت‌های ESXi به بهترین شکل ممکن بهره‌برداری کنید و شبکه‌های مجازی خود را بهینه‌سازی نمایید.

    منابع و لینک‌های مفید

    این منابع به شما کمک می‌کنند تا با تمامی جزئیات و تنظیمات مربوط به شبکه در ESXi آشنا شوید و به درستی کارت شبکه مجازی را به ماشین‌های مجازی خود متصل کنید.

  • راهنمای کامل مدیریت منابع سخت‌افزاری در ESXi

    راهنمای کامل مدیریت منابع سخت‌افزاری در ESXi

    در دنیای مجازی‌سازی، VMware ESXi یکی از پلتفرم‌های پیشرو برای مدیریت منابع سخت‌افزاری است. مدیریت بهینه منابع در این سیستم به معنای افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها است. این مقاله به بررسی روش‌ها و تکنیک‌های مدیریت منابع سخت‌افزاری در ESXi می‌پردازد.

    مدیریت منابع CPU در ESXi

    تخصیص CPU به ماشین‌های مجازی

    تخصیص منابع CPU یکی از مهم‌ترین عوامل در بهینه‌سازی عملکرد ماشین‌های مجازی است. در ESXi، می‌توان با استفاده از سه پارامتر اصلی منابع CPU را تخصیص داد:

    • Shares: میزان اولویتی که به هر ماشین مجازی اختصاص می‌دهید. این تنظیم مشخص می‌کند که در زمان محدودیت منابع، کدام ماشین‌ها اولویت بیشتری برای استفاده از CPU دارند.
    • Reservations: حداقل مقدار CPU که به یک ماشین مجازی اختصاص داده می‌شود. این تنظیم تضمین می‌کند که ماشین مجازی حداقل منابع مورد نیاز خود را همیشه دریافت کند.
    • Limits: حداکثر مقدار CPU که یک ماشین مجازی می‌تواند استفاده کند. این تنظیم برای جلوگیری از استفاده بیش از حد منابع توسط یک ماشین مجازی به کار می‌رود.

    تنظیمات پیشرفته CPU

    • Hyper-Threading: فعال‌سازی Hyper-Threading می‌تواند کارایی پردازنده‌های شما را بهبود بخشد. این تنظیم به ماشین‌های مجازی اجازه می‌دهد تا از هسته‌های منطقی بهره‌مند شوند.
    • CPU Affinity: تخصیص هسته‌های مشخص به ماشین‌های مجازی. این تنظیم به شما امکان می‌دهد تا ماشین‌های حساس به زمان را به هسته‌های مشخصی اختصاص دهید.

    تکنیک‌های بهینه‌سازی CPU

    • محدود کردن Overcommitment: جلوگیری از تخصیص بیش از حد منابع CPU به ماشین‌های مجازی که می‌تواند منجر به کاهش کارایی شود.
    • استفاده از Performance Charts: مانیتورینگ مستمر عملکرد CPU و تنظیم منابع بر اساس نیازهای واقعی.

    مدیریت حافظه RAM در ESXi

    تخصیص حافظه به ماشین‌های مجازی

    تخصیص بهینه حافظه RAM نیز بسیار مهم است. ESXi از تکنیک‌های مختلفی برای مدیریت حافظه استفاده می‌کند:

    • Ballooning: در صورتی که یک ماشین مجازی حافظه بیش از حد مصرف کند، ESXi می‌تواند با استفاده از Ballooning حافظه را از آن ماشین باز پس گیرد.
    • Memory Compression: فشرده‌سازی حافظه به ESXi کمک می‌کند تا در زمان نیاز به حافظه اضافی، از حافظه فشرده استفاده کند.
    • Swap to Disk: زمانی که حافظه فیزیکی ناکافی باشد، ESXi می‌تواند از دیسک به عنوان حافظه مجازی استفاده کند.

    تنظیمات پیشرفته حافظه

    • Transparent Page Sharing (TPS): امکان به اشتراک گذاری صفحات حافظه مشابه بین ماشین‌های مجازی، که می‌تواند مصرف حافظه را بهینه کند.
    • Memory Reservations: تعیین حداقل میزان حافظه برای ماشین‌های مجازی حساس به عملکرد.

    تکنیک‌های بهینه‌سازی حافظه

    • مانیتورینگ مستمر استفاده از حافظه: با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ ESXi، مصرف حافظه را بررسی کنید و تنظیمات را بر اساس نیازها تغییر دهید.
    • استفاده از ابزارهای بهینه‌سازی حافظه: ابزارهایی مانند vRealize Operations می‌توانند به شناسایی و بهینه‌سازی مصرف حافظه کمک کنند.

    مدیریت فضای دیسک در ESXi

    تخصیص دیسک به ماشین‌های مجازی

    تخصیص صحیح فضای دیسک برای جلوگیری از مشکلات عملکردی بسیار مهم است. دو روش اصلی برای تخصیص دیسک وجود دارد:

    • Thick Provisioning: تخصیص کامل فضای دیسک در زمان ایجاد دیسک مجازی. این روش اطمینان می‌دهد که ماشین مجازی همیشه فضای کافی دارد.
    • Thin Provisioning: تخصیص پویا فضای دیسک بر اساس نیاز. این روش به بهینه‌سازی مصرف فضای دیسک کمک می‌کند.

    Storage DRS

    Storage DRS به شما کمک می‌کند تا بار کاری دیسک را بین منابع ذخیره‌سازی مختلف توزیع کنید. این قابلیت به بهینه‌سازی عملکرد و کاهش تأخیرها کمک می‌کند.

    تنظیمات پیشرفته دیسک

    • استفاده از SSD: استفاده از دیسک‌های SSD برای ماشین‌های مجازی حساس به کارایی می‌تواند به بهبود عملکرد کمک کند.
    • Data Deduplication: فشرده‌سازی و حذف داده‌های تکراری برای صرفه‌جویی در فضای دیسک.

    تکنیک‌های بهینه‌سازی فضای دیسک

    • مانیتورینگ مصرف دیسک: با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ، مصرف دیسک را بررسی و بهینه‌سازی کنید.
    • استفاده از ابزارهای بهینه‌سازی دیسک: ابزارهایی مانند VMware vSphere Storage APIs می‌توانند به بهینه‌سازی فضای دیسک کمک کنند.

    مدیریت منابع شبکه در ESXi

    تخصیص پهنای باند به ماشین‌های مجازی

    مدیریت منابع شبکه نیز یکی از چالش‌های اصلی در محیط‌های مجازی است. ESXi امکانات مختلفی برای تخصیص و مدیریت پهنای باند ارائه می‌دهد:

    • Network I/O Control: کنترل ترافیک شبکه و تخصیص پهنای باند به ماشین‌های مجازی بر اساس اولویت‌ها.
    • vSwitches: استفاده از سوئیچ‌های مجازی برای مدیریت ترافیک شبکه بین ماشین‌های مجازی.

    تنظیمات پیشرفته شبکه

    • Jumbo Frames: استفاده از فریم‌های بزرگ‌تر برای بهبود کارایی شبکه در بارهای کاری سنگین.
    • Network Resource Pools: ایجاد و مدیریت گروه‌های منابع شبکه برای تخصیص بهتر پهنای باند.

    تکنیک‌های بهینه‌سازی شبکه

    • مانیتورینگ ترافیک شبکه: با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ، ترافیک شبکه را بررسی و بهینه‌سازی کنید.
    • استفاده از ابزارهای بهینه‌سازی شبکه: ابزارهایی مانند VMware NSX می‌توانند به بهبود مدیریت و امنیت شبکه کمک کنند.

    بهینه‌سازی عملکرد ماشین‌های مجازی

    استفاده از vMotion

    vMotion یکی از ابزارهای کلیدی برای جابجایی ماشین‌های مجازی بین سرورهای فیزیکی بدون توقف است. این ابزار به بهینه‌سازی منابع و افزایش بهره‌وری کمک می‌کند.

    استفاده از DRS

    Distributed Resource Scheduler (DRS) به شما کمک می‌کند تا بار کاری را بین سرورهای فیزیکی توزیع کنید. این قابلیت با مانیتورینگ مداوم وضعیت منابع، تخصیص بهینه آن‌ها را تضمین می‌کند.

    تکنیک‌های بهینه‌سازی منابع

    • استفاده از Automation: با استفاده از ابزارهای اتوماسیون مانند VMware vRealize Automation، فرآیندهای مدیریتی را خودکار کنید.
    • بهینه‌سازی تنظیمات پیشرفته: با تنظیم دقیق پارامترهای پیشرفته، کارایی ماشین‌های مجازی را به حداکثر برسانید.

    ابزارهای مانیتورینگ و مدیریت منابع در ESXi

    vCenter Server

    vCenter Server ابزار مرکزی مدیریت ESXi است که امکان نظارت و مدیریت تمامی ماشین‌های مجازی و منابع سخت‌افزاری را فراهم می‌کند.

    vRealize Operations

    vRealize Operations یک پلتفرم جامع برای مانیتورینگ و مدیریت عملکرد ماشین‌های مجازی و منابع سخت‌افزاری در ESXi است. این ابزار با ارائه گزارش‌های دقیق و تحلیل‌های جامع، به بهینه‌سازی عملکرد سیستم کمک می‌کند.

    ابزارهای شخص ثالث

    ابزارهای شخص ثالث مانند SolarWinds و ManageEngine نیز می‌توانند به بهبود مدیریت و مانیتورینگ منابع ESXi کمک کنند.

    نکات و ترفندهای عملی در مدیریت منابع سخت‌افزاری ESXi

    استفاده از Resource Pools

    Resource Pools به شما امکان می‌دهند تا منابع را بین گروه‌های مختلف ماشین‌های مجازی تخصیص دهید و مدیریت بهینه‌تری داشته باشید.

    تنظیمات پیشرفته CPU

    با تنظیم پارامترهای پیشرفته CPU مانند Hyper-Threading و CPU Affinity، می‌توانید عملکرد ماشین‌های مجازی را بهبود بخشید.

    بهینه‌سازی شبکه

    با استفاده از تنظیمات پیشرفته شبکه مانند Jumbo Frames و Network I/O Control، می‌توانید عملکرد شبکه را بهبود دهید.

    تجربیات عملی و پیشنهادات کاربردی

    استفاده از تجربیات عملی و پیشنهادات کاربردی می‌تواند به بهبود مدیریت منابع در ESXi کمک کند. این تجربیات شامل مواردی مانند تنظیمات پیشرفته، بهینه‌سازی منابع و استفاده از ابزارهای مانیتورینگ می‌باشد.

    به‌روزرسانی و نگهداری منابع در ESXi

    برنامه‌های به‌روزرسانی

    به‌روزرسانی منظم نرم‌افزارها و سیستم‌عامل‌ها به بهبود امنیت و عملکرد کمک می‌کند.

    مدیریت پچ‌ها

    مدیریت پچ‌ها و به‌روزرسانی‌های امنیتی برای جلوگیری از مشکلات امنیتی و عملکردی بسیار مهم است.

    نگهداری پیشگیرانه

    نگهداری پیشگیرانه شامل بررسی و بهینه‌سازی دوره‌ای منابع سخت‌افزاری و نرم‌افزاری برای جلوگیری از مشکلات احتمالی و افزایش عمر مفید سیستم‌ها است.

    با رعایت این نکات و ترفندها، می‌توانید مدیریت منابع سخت‌افزاری در ESXi را بهبود بخشید و عملکرد ماشین‌های مجازی خود را بهینه‌سازی کنید.

    شرایطی که نیاز به افزایش منابع ماشین مجازی در ESXi دارید

    مدیریت منابع ماشین‌های مجازی در VMware ESXi یک فرآیند حیاتی برای حفظ عملکرد و کارایی سیستم‌ها است. در برخی موارد، نیاز به افزایش منابع ماشین مجازی وجود دارد. در زیر شرایطی را که ممکن است نیاز به افزایش منابع داشته باشید، بررسی می‌کنیم:

    1. کاهش کارایی و عملکرد

    اگر مشاهده کردید که عملکرد ماشین مجازی به طور قابل توجهی کاهش یافته و برنامه‌ها یا سرویس‌ها به کندی اجرا می‌شوند، این می‌تواند نشانه‌ای باشد که منابع اختصاص داده شده به ماشین مجازی ناکافی هستند.

    نکات و ترفندها:
    • استفاده از Performance Charts در ESXi برای بررسی عملکرد CPU و RAM.
    • افزایش منابع CPU و حافظه RAM با توجه به نیازهای برنامه‌ها.

    2. رشد و توسعه کسب‌وکار

    با رشد و توسعه کسب‌وکار، نیاز به پردازش داده‌ها و اجرای برنامه‌های جدید افزایش می‌یابد. این امر ممکن است نیاز به منابع بیشتری برای ماشین‌های مجازی فعلی شما داشته باشد.

    نکات و ترفندها:
    • برنامه‌ریزی برای افزایش منابع قبل از راه‌اندازی برنامه‌های جدید.
    • ارزیابی دوره‌ای نیازهای کسب‌وکار و تنظیم منابع بر این اساس.

    3. افزایش بار کاری

    اگر بار کاری بر روی ماشین مجازی به طور قابل توجهی افزایش یافته است، مانند افزایش تعداد کاربران یا حجم داده‌ها، نیاز به منابع بیشتری خواهید داشت.

    نکات و ترفندها:
    • مانیتورینگ مستمر بار کاری با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ ESXi.
    • تنظیم منابع به صورت پویا با استفاده از امکاناتی مانند DRS.

    4. راه‌اندازی سرویس‌ها و برنامه‌های جدید

    نصب و راه‌اندازی برنامه‌ها و سرویس‌های جدید می‌تواند نیاز به منابع بیشتری داشته باشد. این امر به ویژه در محیط‌های تست و توسعه مهم است.

    نکات و ترفندها:
    • بررسی نیازهای منابع برنامه‌های جدید قبل از نصب.
    • استفاده از Resource Pools برای تخصیص منابع به سرویس‌ها و برنامه‌های جدید.

    5. کاهش زمان پاسخ‌دهی

    اگر ماشین‌های مجازی شما زمان پاسخ‌دهی بالایی دارند و این امر بر عملکرد کل سیستم تاثیر می‌گذارد، افزایش منابع می‌تواند راه‌حل مناسبی باشد.

    نکات و ترفندها:
    • بررسی زمان پاسخ‌دهی ماشین‌های مجازی با استفاده از ابزارهای مانیتورینگ.
    • افزایش منابع CPU و حافظه RAM به منظور کاهش زمان پاسخ‌دهی.

    6. ارتقاء امنیت و پایداری

    برخی اوقات افزایش منابع می‌تواند به بهبود امنیت و پایداری سیستم‌ها کمک کند، به ویژه در مواقعی که نیاز به اجرای سیستم‌های امنیتی جدید یا بهبود تنظیمات امنیتی موجود دارید.

    نکات و ترفندها:
    • ارزیابی نیازهای امنیتی و تخصیص منابع اضافی برای اجرای سیستم‌های امنیتی.
    • تنظیم منابع به گونه‌ای که ماشین‌های مجازی پایداری بیشتری داشته باشند.

    7. درخواست‌های کاربران

    اگر کاربران شما درخواست افزایش عملکرد و کارایی دارند، ممکن است نیاز به افزایش منابع ماشین مجازی داشته باشید.

    نکات و ترفندها:
    • جمع‌آوری بازخورد کاربران و تحلیل نیازهای آن‌ها.
    • افزایش منابع بر اساس بازخوردها و نیازهای کاربران.

    نحوه افزایش منابع ماشین مجازی در ESXi

    برای افزایش منابع یک ماشین مجازی در ESXi، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:

    1. باز کردن vSphere Client و ورود به سیستم.
    2. انتخاب ماشین مجازی مورد نظر از لیست ماشین‌ها.
    3. خاموش کردن ماشین مجازی (در صورت امکان) برای اعمال تغییرات.
    4. ویرایش تنظیمات ماشین مجازی از طریق گزینه Edit Settings.
    5. افزایش مقدار CPU و حافظه RAM بر اساس نیاز.
    6. ذخیره تغییرات و روشن کردن مجدد ماشین مجازی.

    جمع‌بندی

    افزایش منابع ماشین‌های مجازی در ESXi نیازمند تحلیل دقیق و مانیتورینگ مستمر عملکرد سیستم‌ها است. با رعایت نکات و ترفندهای ذکر شده، می‌توانید منابع را بهینه تخصیص داده و عملکرد ماشین‌های مجازی خود را بهبود بخشید.

    راهنمای جامhttps://emdadshabake.ir/virtualizationع مجازی سازی

    راهنمای جامع ESXI

  • راهنمای گام به گام مدیریت چاپ

    راهنمای گام به گام مدیریت چاپ

    مدیریت چاپ: یک ابزار کاربردی برای کنترل چاپگرهای سازمان

    مقدمه

    مدیریت چاپ یک برنامه جانبی کنسول مدیریت مایکروسافت (MMC) است که امکان نصب، مشاهده و مدیریت چاپگرهای سازمانی را از هر رایانه‌ای که دارای Windows Server است، فراهم می‌کند. این ابزار، به مدیران شبکه این امکان را می‌دهد تا به راحتی وضعیت چاپگرها و سرورهای چاپ در شبکه را نظارت کنند و از قابلیت‌های پیشرفته‌ای مانند ارسال اعلان‌های ایمیل و اجرای اسکریپت‌ها در مواقع نیاز استفاده کنند.

    بررسی اجمالی

    مدیریت چاپ جزئیات دقیقی را در مورد وضعیت چاپگرها و سرورهای چاپ در شبکه ارائه می‌دهد. این ابزار به شما امکان می‌دهد اتصالات چاپگر را به صورت همزمان به گروهی از رایانه‌های مشتری نصب کنید. همچنین، می‌توانید چاپگرهایی را که دارای شرایط خطا هستند، با استفاده از فیلترها شناسایی کرده و اقدامات لازم را انجام دهید. این ابزار می‌تواند اعلان‌های ایمیل ارسال کند یا اسکریپت‌ها را در مواقع نیاز اجرا کند. در مدل‌های چاپگری که دارای صفحه وب مدیریت هستند، مدیریت چاپ به داده‌های بیشتری مانند سطوح تونر و کاغذ دسترسی دارد که می‌توانید از راه دور مدیریت کنید.

    مدیریت چاپ چیست؟

    مدیریت چاپ یک فایل فوری در کنسول مدیریت مایکروسافت (MMC) است که به شما امکان می‌دهد تمامی چاپگرهای سازمان خود را از هر رایانه‌ای که ویندوز سرور دارد، نصب، مشاهده و مدیریت کنید. این ابزار جزئیات دقیقی در مورد وضعیت چاپگرها و سرورهای چاپ در شبکه ارائه می‌دهد. می‌توانید از مدیریت چاپ برای نصب همزمان اتصالات چاپگر به گروهی از رایانه‌های مشتری استفاده کنید. همچنین، می‌توانید چاپگرهایی را که دارای شرایط خطا هستند، با استفاده از فیلترها پیدا کنید و اقدامات لازم را انجام دهید. این ابزار می‌تواند اعلان‌های ایمیل ارسال کند یا اسکریپت‌ها را در مواقع نیاز اجرا کند.

    چه کسی باید از مدیریت چاپ استفاده کند؟

    این راهنما برای گروه‌های زیر مناسب است:

    • مدیران چاپ و متخصصان پشتیبانی شبکه
    • برنامه‌ریزان و تحلیلگران فناوری اطلاعات (IT)
    • پذیرندگان اولیه تکنولوژی

    مزایای مدیریت چاپ

    مدیریت چاپ می‌تواند زمان زیادی را در نصب و مدیریت چاپگرها صرفه‌جویی کند. کارهایی که معمولاً نیاز به چندین مرحله روی رایانه‌های جداگانه دارند، اکنون می‌توانند در چند مرحله کوتاه بر روی چندین رایانه به طور همزمان و از راه دور انجام شوند. با استفاده از این ابزار، می‌توانید اتصالات چاپگر را به طور خودکار در دسترس کاربران و رایانه‌های سازمان خود قرار دهید. همچنین، این ابزار می‌تواند به طور خودکار چاپگرهای شبکه را در زیرشبکه محلی سرورهای چاپ محلی جستجو و نصب کند.

    الزامات مدیریت چاپ

    برای استفاده از مدیریت چاپ، باید به نکات زیر توجه کنید:

    • این ابزار تنها بر روی رایانه‌هایی که دارای ویندوز سرور هستند قابل نصب است.
    • می‌توانید از مدیریت چاپ برای نظارت بر چاپگرهایی که بر روی سرورهای چاپی با سیستم‌عامل‌های Microsoft Windows 2000 Server، Windows Server 2003 و Windows Server نصب شده‌اند، استفاده کنید.
    • امکان نظارت بر چندین سرور چاپ به صورت همزمان وجود دارد.

    الزامات امنیتی

    برای استفاده کامل از مدیریت چاپ، باید به عنوان سرپرست یا عضوی از گروه Administrators در سرورهای چاپی وارد سیستم شوید. استفاده از حساب‌های کاربری با مجوزهای محدود برای انجام کارهای معمولی و استفاده از حساب‌های کاربری با مجوزهای گسترده‌تر برای وظایف اداری خاص توصیه می‌شود.

    مراحل استقرار و اجرای مدیریت چاپ

    مرحله 1: نصب مدیریت چاپ

    برای نصب مدیریت چاپ، نقش سرور چاپ را اضافه یا به‌روزرسانی کنید. کامپیوتری که مدیریت چاپ روی آن نصب شده است، نیازی به سرور چاپ ندارد.

    نصب نقش سرور چاپ:
    1. روی “Start” کلیک کنید، به “All Programs” بروید، “Administrative Tools” را انتخاب کنید و سپس روی “Manage Your Server” کلیک کنید.
    2. روی “Add or Remove a Role” کلیک کنید.
    3. در “Configure Your Server Wizard”، روی “Next” کلیک کنید.
    4. در صفحه “Server Role”، “Print Server” را انتخاب کرده و دو بار روی “Next” کلیک کنید. مراحل نصب را دنبال کنید.
    به‌روزرسانی نقش سرور چاپ:
    1. روی “Start” کلیک کنید، به “All Programs” بروید، “Administrative Tools” را انتخاب کنید و سپس روی “Manage Your Server” کلیک کنید.
    2. روی “Update this role” کلیک کنید.
    3. در “Print Server Role Wizard”، روی “Next” کلیک کنید. مراحل را دنبال کنید.

    مرحله 2: باز کردن مدیریت چاپ

    پس از نصب ویندوز سرور و مدیریت چاپ، می‌توانید مدیریت چاپ را باز کنید. اگر از Remote Desktop برای دسترسی به رایانه دیگری استفاده می‌کنید، رایانه راه دور باید Windows Server و Print Management را نصب کرده باشد.
    برای باز کردن مدیریت چاپ:

    1. روی “Start” کلیک کنید، به “All Programs” بروید، “Administrative Tools” را انتخاب کنید و سپس روی “Print Management” کلیک کنید.

    مرحله 3: اضافه و حذف کردن سرورهای چاپ

    می‌توانید سرور چاپ محلی و سرورهای چاپ شبکه را به مدیریت چاپ اضافه کنید.

    افزودن سرور چاپ:
    1. در درخت مدیریت چاپ، روی “Print Management” کلیک راست کنید و سپس روی “Add/Remove Servers” کلیک کنید.
    2. در کادر محاوره‌ای “Add/Remove Servers”، در قسمت “Specify Print Server”، در افزودن سرور، یکی از موارد زیر را انجام دهید:
      • نام را تایپ کنید.
      • برای یافتن و انتخاب سرور چاپ روی “Browse” کلیک کنید.
    3. روی “Add to List” کلیک کنید.
    4. هر تعداد سرور چاپ که می‌خواهید اضافه کنید و سپس روی “OK” کلیک کنید.
    حذف سرور چاپ:
    1. در درخت مدیریت چاپ، روی “Print Management” کلیک راست کنید و سپس روی “Add/Remove Servers” کلیک کنید.
    2. در کادر محاوره‌ای “Add/Remove Servers”، در قسمت “Print Servers”، یک یا چند سرور را انتخاب کرده و روی “Remove” کلیک کنید.

    مرحله 4: مشاهده چاپگرها

    درخت مدیریت چاپ شامل سه مکان است که اطلاعات چاپگر در آن ذخیره می‌شود: “Custom Printer Filters”، “Print Servers” و “Deployed Printers”. پوشه “Custom Printer Filters” حاوی شیء “All Printers” است که نمای پویا از همه چاپگرهای موجود در همه سرورهای موجود را برای مدیریت توسط Print Management ارائه می‌دهد.

    مدیریت سرورهای چاپ آفلاین

    اگر سروری آفلاین شود، نماد سرور چاپگر تغییر خواهد کرد. تا زمانی که سرور آنلاین نشود، نمی‌توانید اشیاء درایورها، فرم‌ها، پورت‌ها و چاپگرها را مدیریت کنید.

    جزئیات چاپگر

    جزئیات مربوط به هر چاپگر در صفحه نتایج کنسول snap-in نمایش داده می‌شود. صفحه نتایج شامل ستون‌هایی با مقادیری مانند نام چاپگر، وضعیت صف، کارهای موجود در صف، محل چاپگر و نسخه درایور است. می‌توانید ستون‌ها را اضافه و حذف کنید تا فقط ویژگی‌های خاصی از چاپگرها را نشان دهند، و می‌توانید در بین تمام سرورهای چاپ در سازمان خود فیلتر کنید تا فقط چاپگرهایی با معیارهای خاص در ستون‌ها نمایش داده شوند. شکل ۱ هم نمای فیلتر شده و هم ستون‌های حاصل را نشان می‌دهد.

    در هر نما، می‌توانید با کلیک بر روی عنوان یکی از ستون‌ها، یک معیار را مرتب کنید.

    شکل ۱: نمای چاپگرهایی که در آن “وضعیت صف” برابر “آماده” نیست.

    همچنین می‌توانید یک نمای توسعه یافته را نشان دهید که جزئیات بیشتری را در مورد صف نشان می‌دهد و دسترسی به صفحه وب چاپگر را در صورت موجود بودن فراهم می‌کند. می‌توانید ستون‌ها را در نمای توسعه یافته اضافه، حذف و مرتب کنید.

    اضافه کردن و حذف ستون‌ها

    هنگامی که روی شی Printers در هر سرور چاپگر یا شیء موجود در پوشه Custom Printer Filters کلیک می‌کنید، می‌توانید ستون‌هایی را در پنجره نتایج مشاهده کنید که حاوی جزئیات چاپگر هستند.

    برای افزودن و حذف ستون‌ها:

    1. در درخت مدیریت چاپ، در زیر سرور چاپ، روی Printers کلیک راست کنید، روی View اشاره کنید و سپس روی Add/Remove Columns کلیک کنید.
    2. در کادر محاوره‌ای افزودن/حذف ستون‌ها، نام ستون را انتخاب کنید و سپس روی افزودن یا حذف کلیک کنید.

    نمایش نمای گسترده

    نمای گسترده در زیر ستون‌ها در سمت راست نمایش داده می‌شود که با یک نوار تقسیم‌کننده از هم جدا شده‌اند. نمای توسعه یافته زمانی مفید است که می‌خواهید اطلاعات بیشتری در مورد وضعیت کار چاپ، مالک آن، تعداد صفحات، اندازه کار، زمان ارسال، پورت، اولویت آن و غیره داشته باشید.

    علاوه بر این، هنگامی که چاپگر یک صفحه وب دارد، نمای توسعه یافته یک برگه صفحه وب چاپگر را نمایش می‌دهد. صفحه وب جزئیاتی در مورد خصوصیات فیزیکی چاپگر و مشخصات ارائه می‌دهد و گاهی اوقات امکان مدیریت از راه دور را فراهم می‌کند. برای اطلاعات بیشتر، استفاده از صفحه وب چاپگر را در ادامه این راهنما ببینید.

    برای نمایش نمای گسترده:

    • در درخت مدیریت چاپ، در زیر هر سرور چاپ، روی Printers کلیک راست کرده و سپس روی Show Extended View کلیک کنید.

    توجه داشته باشید

    برای نمایش یا پنهان کردن ستون‌ها در نمای توسعه یافته، یک چاپگر را انتخاب کنید. در تب Jobs، روی ردیف عنوان ستون کلیک راست کرده و سپس روی نام ستونی که می‌خواهید نمایش داده یا پنهان شود، کلیک کنید.

    فیلتر کردن نماها

    می‌توانید از ویژگی فیلتر کردن برای ایجاد نماهای سفارشی چاپگرها استفاده کنید. برای مثال، فیلتر کردن چاپگرهایی با شرایط خطای خاص یا چاپگرهایی در گروهی از ساختمان‌ها بدون توجه به سرور چاپی که استفاده می‌کنند ممکن است مفید باشد. هر نما پویا است، بنابراین داده‌ها همیشه به‌روز هستند. همه نماهای فیلتر شده در پوشه Custom Printer Filters در درخت مدیریت چاپ ذخیره می‌شوند.

    نمونه‌ای از فیلتری که ممکن است مفید باشد در شکل ۲ نشان داده شده است. این نمای سفارشی تمام چاپگرهای روی سرور چاپگر مشخص شده را نشان می‌دهد که وضعیت صفی غیر از Ready دارند و یک یا چند کار در صف چاپ وجود دارد.

    شکل ۲: استفاده از معیارهای فیلتر برای ایجاد نمای سفارشی از چاپگرها

    برای هر نمای فیلتر شده‌ای که تنظیم می‌کنید، می‌توانید اعلان‌ها را از طریق ایمیل تنظیم کنید یا اجرای یک اسکریپت را انتخاب کنید. برای یادگیری نحوه استفاده از این گزینه‌ها، عیب‌یابی چاپگرها را بعداً در این راهنما ببینید.

    برای تنظیم و ذخیره یک نمای فیلتر شده

    1. در درخت مدیریت چاپ، روی پوشه Custom Printer Filters کلیک راست کرده و سپس روی Add New Printer Filter کلیک کنید. با این کار جادوگر فیلتر چاپگر جدید راه‌اندازی می‌شود.
    2. در صفحه Printer Filter Name and Description Wizard، یک نام و توضیحات اختیاری برای فیلتر چاپگر تایپ کنید. این نام در پوشه Custom Printer Filters در درخت مدیریت چاپ ظاهر می‌شود.
    3. در توضیحات، یک توضیح اختیاری تایپ کنید.
    4. برای نمایش تعداد پرینترهایی که شرایط یک فیلتر را برآورده می‌کنند، کادر نمایش تعداد کل چاپگرها را در کنار نام فیلتر چاپگر انتخاب کنید.
    5. روی Next کلیک کنید.
    6. در صفحه Define a Printer Filter Wizard، موارد زیر را انجام دهید:
      • در لیست Field، روی صف چاپ یا مشخصه وضعیت چاپگر کلیک کنید.
      • در لیست Condition، روی شرط کلیک کنید.
      • در کادر Value، یک مقدار را تایپ کنید.
      • افزودن معیارها را تا تکمیل فیلتر ادامه دهید و سپس روی Next کلیک کنید.
    7. در صفحه Set Notifications Wizard (اختیاری)، یکی یا هر دو مورد زیر را انجام دهید:
      • برای تنظیم اعلان ایمیل، کادر ارسال اعلان ایمیل را انتخاب کنید و یک یا چند آدرس ایمیل گیرنده و فرستنده را تایپ کنید. یک سرور SMTP باید برای مسیریابی پیام مشخص شود. از فرمت account@domain و نیم ویرگول برای جدا کردن چندین حساب استفاده کنید.
      • برای تنظیم یک اسکریپت برای اجرا، تیک Run script را انتخاب کنید و سپس مسیری را که فایل اسکریپت در آن قرار دارد را تایپ کنید. برای افزودن آرگومان‌های بیشتر، آنها را در کادر Additional Arguments تایپ کنید.
    8. روی Finish کلیک کنید.

    مرحله ۵: ذخیره یک نمای سفارشی

    اگر از نماهای سفارشی مدیریت چاپ استفاده می‌کنید، ذخیره یک یا چند نما ممکن است مفید باشد. فایل‌های مدیریت چاپ فایل‌های *.msc هستند.

    موارد زیر تنظیمات مدیریت چاپ هستند که می‌توانید برای مشاهده آنها را سفارشی کنید:

    • سرورهای چاپ اضافه شده
    • نمایش‌های سفارشی (فیلترها) و اعلان‌ها
    • تنظیمات برگزیده ستون

    مرحله ۶: چاپگرها را مدیریت کنید

    می‌توانید از مدیریت چاپ برای مدیریت تمام چاپگرهای شرکت خود، از جمله چاپگرهای دفاتر شعبه استفاده کنید. می‌توانید از همین رابط برای کنترل نحوه اشتراک‌گذاری چاپگرها، به‌روزرسانی درایورها و کنترل صف‌های چاپ استفاده کنید. پیمایش به پوشه‌های جداگانه برای هر چاپگر در هر سرور چاپگر ضروری نیست.

    نصب خودکار چاپگرها در سرور چاپ محلی

    به عنوان سرپرست در سرور چاپ محلی، می‌توانید چاپگرها را اضافه و حذف کنید. مدیریت چاپ می‌تواند به‌طور خودکار تمام چاپگرهای واقع در زیرشبکه مشابه سرور چاپ را شناسایی کند، درایورهای چاپگر مناسب را نصب کند، صف‌ها را تنظیم کند و چاپگرها را به اشتراک بگذارد. اگر درایور چاپگر پیدا نشود، نیازی به مداخله نیست.

    شما باید مجوزهای سرپرست را در رایانه‌ای که چاپگرها در آن اضافه می‌شوند داشته باشید.

    اگر می‌خواهید به‌طور خودکار چاپگرهای یک شعبه یا مکان دیگری را فراتر از زیرشبکه سرور خود شناسایی کنید، از Remote Desktop برای ورود به سرور چاپ راه دور و شروع فرآیند از آن رایانه استفاده کنید. شما باید مجوزهای سرپرست را در رایانه‌ای که چاپگرها در آن اضافه می‌شوند داشته باشید. هنگامی که با استفاده از Remote Desktop به سرور راه دور متصل شدید، می‌توانید با شروع مدیریت چاپ یا با اجرای \Windows\pmcsnap\fnprinters.exe از خط فرمان، چاپگرهای شبکه را جستجو کنید.

    برای افزودن خودکار چاپگرهای شبکه به سرور چاپگر محلی

    • در درخت مدیریت چاپ، روی ServerName (محلی) کلیک راست کنید، روی Automatically Add Network Printers کلیک کنید و سپس روی Start کلیک کنید تا به‌طور خودکار چاپگرهای موجود در زیرشبکه محلی این سرور را پیدا و نصب کنید.

    توجه داشته باشید

    ممکن است از شما خواسته شود که مشخص کنید کدام درایور را می‌خواهید برای چاپگر نصب کنید، اما در غیر این صورت، فرآیند به‌صورت خودکار انجام می‌شود.

    استفاده از مدیریت چاپ برای کارهای مدیریت چاپ انبوه

    عملیات انبوه را می‌توان بر روی همه چاپگرهای روی یک سرور خاص یا همه چاپگرهای تحت یک فیلتر خاص انجام داد.

    کارهایی که امکان انجام همزمان روی چندین چاپگر وجود دارد:

    • چاپ مکث
    • چاپ رزومه
    • لغو همه مشاغل
    • فهرست در دایرکتوری
    • حذف از دایرکتوری
    • حذف

    به‌روزرسانی درایورهای دستگاه

    جزئیات درایور چاپگر برای هر سروری که به کنسول مدیریت چاپ اضافه کرده‌اید به‌طور جداگانه نشان داده می‌شود. به‌طور پیش‌فرض، نام درایور، نسخه درایور، محیط و ستون‌های ارائه‌دهنده قابل مشاهده است. می‌توانید ستون‌هایی اضافه کنید تا جزئیات بیشتری مانند مسیر فایل پیکربندی، مسیر فایل داده، نوع داده پیش‌فرض، مسیر فایل درایور، سازنده و غیره را نشان دهید.

    می‌توانید لیست جزئیات را برای استفاده خارج از مدیریت چاپ به یک فایل متنی صادر کنید.

    برای مدیریت درایورهای دستگاه

    1. در درخت مدیریت چاپ، در زیر سرور چاپ مناسب، روی Drivers کلیک راست کرده و سپس روی Manage Drivers کلیک کنید.
    2. یک یا چند مورد از موارد زیر را انجام دهید:
      • برای افزودن درایور چاپگر، روی Add کلیک کنید و سپس Add Printer Driver Wizard را تکمیل کنید.
      • برای حذف یک درایور چاپگر، یک درایور را از لیست انتخاب کنید و سپس روی Remove کلیک کنید.
      • برای نصب مجدد درایور چاپگر، درایور را انتخاب کنید و سپس روی Reinstall کلیک کنید.
      • برای مشاهده جزئیات یک درایور چاپگر، درایور را انتخاب کنید و سپس روی Properties کلیک کنید.

    فهرست کردن و حذف چاپگرها در اکتیو دایرکتوری

    فهرست کردن چاپگرها در سرویس دایرکتوری Active Directory مکان‌یابی و نصب چاپگرها را برای کاربران آسان‌تر می‌کند. پس از نصب چاپگرها بر روی سرور چاپگر، می‌توانید از مدیریت چاپ برای فهرست کردن آنها در اکتیو دایرکتوری استفاده کنید.

    برای فهرست کردن یا حذف چاپگرها در اکتیو دایرکتوری

    1. در درخت مدیریت چاپ، در زیر سرور چاپ مناسب، روی Printers کلیک کنید.
    2. در پنجره نتایج، روی چاپگری که می‌خواهید فهرست شود یا از سرویس فهرست حذف شود، کلیک راست کرده و سپس روی List in Directory یا Remove from Directory کلیک کنید.

    صدور فهرستی از چاپگرها و ستون‌های نمایش داده شده

    می‌توانید یک فایل متنی حاوی داده‌های موجود در هر شیء چاپگر که شامل ستون‌های نمایش داده‌شده فعلی است، صادر کنید.

    برای صادر کردن لیستی از چاپگرها

    1. در درخت مدیریت چاپ، در زیر سرور چاپ مناسب، روی Printers کلیک راست کنید، سپس روی Export List کلیک کنید.
    2. در کادر محاوره‌ای Export List، در نام فایل، نام فایل را تایپ کنید و سپس روی Save کلیک کنید.

    استقرار چاپگرها برای کاربران یا رایانه‌ها با استفاده از خط مشی گروه

    مدیریت چاپ را می‌توان با Group Policy برای افزودن خودکار اتصالات چاپگر به پوشه Printers and Faxes رایانه استفاده کرد.

    برای این کار، از کادر محاوره‌ای Deploy with Group Policy استفاده می‌کنید تا به‌طور خودکار تنظیمات اتصال چاپگر را به یک شی Group Policy (GPO) موجود در Active Directory اضافه کنید. هنگامی که پردازش خط مشی گروه در رایانه‌های مشتری اجرا می‌شود، تنظیمات اتصال چاپگر برای کاربران یا رایانه‌های مرتبط با GPO اعمال می‌شود. چاپگرهایی که با استفاده از این روش مستقر می‌کنید در شیء Deployed Printers در درخت مدیریت چاپ زمانی که سرور چاپی که به آن متصل هستند نظارت می‌شود ظاهر می‌شوند. در GPO که چاپگرها در آن مستقر می‌شوند، دسترسی خواندن خواهید داشت.

    این روش نصب چاپگر در محیط آزمایشگاه، کلاس درس یا دفتر شعبه که هر کامپیوتر در اتاق یا دفتر نیاز به دسترسی به همان چاپگر دارد مفید است. همچنین در سازمان‌های بزرگ، جایی که رایانه‌ها و چاپگرها اغلب بر اساس عملکرد، گروه کاری یا بخش، مانند بازاریابی یا منابع انسانی از هم جدا می‌شوند، مفید است.

    برای نصب چاپگرها در گروهی از کاربران یا رایانه‌ها با استفاده از Group Policy

    1. در درخت مدیریت چاپ، در زیر سرور چاپ مناسب، روی Printers کلیک کنید.
    2. در پنجره نتایج، روی چاپگری که می‌خواهید نصب کنید کلیک راست کرده و روی Deploy with Group Policy کلیک کنید.
    3. در کادر گفتگوی Deploy with Group Policy، روی Browse کلیک کنید و سپس یک شی Group Policy را انتخاب کنید.
    4. روی OK کلیک کنید.
    5. برای اختصاص دادن تنظیمات اتصال چاپگر به GPO، یکی یا هر دو مورد زیر را انجام دهید:
      • به‌عنوان یک تنظیمات برای هر کاربر، کادر بررسی User settings که این GPO برای آنها اعمال می‌شود را انتخاب کنید.
      • به‌عنوان یک تنظیم برای هر دستگاه، کادر بررسی Computer settings که این GPO برای آنها اعمال می‌شود را انتخاب کنید.
    6. روی Add کلیک کنید.
    7. مراحل 3 تا 6 را تکرار کنید تا تنظیمات اتصال چاپگر را به GPO دیگری اضافه کنید.
    8. روی OK کلیک کنید.
    9. روی OK کلیک کنید.

    توجه داشته باشید

    برای اتصالات هر رایانه، اتصالات چاپگر با راه‌اندازی مجدد رایانه سرویس گیرنده اضافه می‌شود. برای اتصالات هر کاربر، هنگامی که کاربر وارد سیستم می‌شود، اتصالات چاپگر اضافه می‌شود.

    توجه داشته باشید

    اگر تنظیمات اتصال چاپگر را از GPO حذف کنید، PushPrinterConnections.exe چاپگرهای مربوطه را در راه‌اندازی مجدد یا ورود کاربر بعدی از رایانه مشتری حذف می‌کند.

    مرحله ۷: عیب‌یابی چاپگرها

    مدیریت چاپ دارای چندین ویژگی است که ممکن است به شما در شناسایی و حل مشکلات چاپگر کمک کند – حتی در مکان‌های دور. تنظیم فیلترهای از پیش تعریف شده به شما امکان می‌دهد تمام چاپگرهایی را که در وضعیت آماده نیستند یا دارای صف پشتیبان هستند، به‌راحتی پیدا کنید. بسیاری از دستگاه‌ها، صرف نظر از سازنده، اطلاعات وضعیت غنی را ارائه می‌دهند که به‌راحتی در مدیریت چاپ در دسترس است. با نظارت دقیق بر چاپگرهای سازمان خود، حتی ممکن است بتوانید مشکلات را قبل از وقوع آنها حل کنید، مانند تشخیص اینکه چه زمانی کاغذ یا تونر کم است.

    می‌توانید اعلان‌های ایمیل را تنظیم کنید تا زمانی که چاپگر نیاز به توجه دارد به شما هشدار دهد. این به ویژه زمانی مفید است که چاپگرهایی در مکان‌های مختلف دارید که افراد مختلفی مسئول مدیریت آنها هستند. با استفاده از یک سیستم خودکار برای اطلاع شما در صورت قطع شدن پرینتر یا سرور چاپگر، ممکن است مشکل زودتر حل شود و توجه کمتری به برنامه نظارت نیاز باشد.

    مدیریت چاپ باید برای ارسال اعلان‌ها یا اجرای اسکریپت‌ها اجرا شود.

    با استفاده از صفحه وب چاپگر

    چاپگرهای چند منظوره گاهی اوقات یک صفحه وب دارند که با نمای گسترده در مدیریت چاپ قابل دسترسی است. عملکرد صفحه وب چاپگر بسته به مدل و سازنده چاپگر متفاوت است. برخی از چاپگرهای چند منظوره عملکردهای راه دور، مقدار کاغذ در هر سینی و سطح تونر را ارائه می‌دهند. ممکن است بتوانید کارهای چاپی را حذف کنید یا درایورهای دستگاه را از صفحات وب چاپگر ارتقا دهید.

    توجه داشته باشید

    اگر چاپگر به دلیل خطای شبکه از کار افتاده باشد، صفحه وب چاپگر نمایش داده نمی‌شود.

    تنظیم اعلان‌های ایمیل

    هنگامی که یک نما ایجاد می‌کنید یا برای معیارهای خاص چاپگر فیلتر می‌کنید، می‌توانید در صورت برآورده شدن شرایط فیلتر، یک اعلان ایمیل خودکار برای شخصی ارسال کنید. این برای حل مشکلات چاپگر، به ویژه در سازمانی با چندین ساختمان و مدیران مفید است.

    به‌عنوان مثال، می‌توانید نمایی از همه چاپگرهای مدیریت شده توسط یک سرور چاپ خاص را تنظیم کنید که در آن وضعیت با Ready برابر نیست. سپس، اگر چاپگر از وضعیت آماده به وضعیت دیگری تغییر کند، مدیر می‌تواند یک ایمیل اعلان از مدیریت چاپ دریافت کند.

    برای تنظیم اعلان‌های ایمیل

    1. در درخت مدیریت چاپ، یکی از موارد زیر را انجام دهید:
      • برای تنظیم یک اعلان در نمای فیلتر شده موجود، روی فیلتر چاپگر سفارشی کلیک راست کرده و سپس روی Properties کلیک کنید. روی تب Notification کلیک کنید.
      • برای تنظیم یک اعلان در نمای فیلتر شده جدید، روی پوشه Custom Printer Filters راست کلیک کرده و سپس روی Add New Printer Filter کلیک کنید. دستورالعمل‌ها را دنبال کنید تا به صفحه تنظیم اعلان‌ها برسید.
    2. تیک Send e-mail notification را انتخاب کنید.
    3. اطلاعات زیر را وارد کنید:
      • در آدرس(های) ایمیل گیرنده، آدرس ایمیل گیرنده را تایپ کنید. از قالب account@domain استفاده کنید. از نقطه ویرگول برای جدا کردن چندین حساب استفاده کنید.
      • در آدرس ایمیل فرستنده، آدرس ایمیل فرستنده را تایپ کنید. از قالب account@domain استفاده کنید.
      • در SMTP Server، نام میزبان سرور SMTP را تایپ کنید که اعلان‌های ایمیل را فوروارد می‌کند.
      • در پیام، یک پیام متنی که شرایط مشکل چاپگر را شرح می‌دهد تایپ کنید.

    تنظیم اعلان‌های سرور

    علاوه بر تنظیم اعلان‌ها در مجموعه‌ای از چاپگرهای سفارشی، می‌توانید اعلان‌ها را روی اشیاء سرور چاپگر تنظیم کنید. به‌عنوان مثال، اگر سرور آفلاین باشد یا اسپولر از کار بیفتد، می‌توان یک اعلان ایمیل ارسال کرد. برای انجام این کار، روی یک شی سرور چاپ کلیک راست کنید، روی تنظیم اعلان‌ها کلیک کنید و سپس مراحل ۲ و ۳ را در “تنظیم اعلان‌های ایمیل” دنبال کنید.

    چاپ یک صفحه آزمایشی

    می‌توانید به‌سرعت یک صفحه آزمایشی را از هر چاپگری در سازمان خود چاپ کنید. این برای آزمایش چاپگر مفید است، به‌ویژه زمانی که در همان ساختمان نیستید.

    برای چاپ یک صفحه آزمایشی

    1. در درخت مدیریت چاپ، روی سرور چاپ مناسب کلیک کنید.
    2. در قسمت نتایج، روی چاپگری که می‌خواهید صفحه آزمایشی برای آن داشته باشید، کلیک راست کرده و سپس روی Print Test Page کلیک کنید.

    استفاده از اسکریپت‌ها

    هنگامی که برای معیارهای خاص چاپگر یک نما ایجاد می‌کنید یا فیلتر می‌کنید، می‌توانید با رعایت شرایط فیلتر، یک اسکریپت را اجرا کنید. اعلان‌های اسکریپت در کادر محاوره‌ای Set Notifications تعریف می‌شوند. تنظیم اعلان‌های اسکریپت برای حل مشکلات چاپگر و عیب‌یابی مفید است.

    به‌عنوان مثال، می‌توانید به‌طور خودکار یک اسکریپت را برای راه‌اندازی مجدد اسپولر هنگام آفلاین شدن چاپگرها اجرا کنید. همچنین می‌توانید به‌طور خودکار یک اسکریپت را اجرا کنید که یک صفحه آزمایشی را چاپ می‌کند. آرگومان‌ها عبارتند از: UserSpecifiedArguments ServerOffline ServerName

    اسکریپت‌ها را می‌توان با Visual Basic® Script (.vbs) یا هر زبان برنامه‌نویسی موجود در رایانه نوشت. اسکریپت باید روی رایانه با مدیریت چاپ باشد. اسکریپت باید با اعتبار شما در حال اجرا باشد و برای انجام هر کاری که می‌خواهید اسکریپت باید مجوز داشته باشد.

    مثالی از دستوری که ممکن است در یک اسکریپت استفاده کنید، راه‌اندازی اسپولر چاپ است:

    • net start spooler

    مرحله ۸: عیب‌یابی مدیریت چاپ

    اگر از فایروال با مدیریت چاپ استفاده می‌کنید، ممکن است برخی یا همه چاپگرهای روی سرور چاپ شبکه نمایش داده نشوند. برای حل مشکل، File and Printer Sharing را به لیست استثناها در پیکربندی نرم‌افزار فایروال اضافه کنید. به‌عنوان مثال، در فایروال ویندوز تنظیمات در تب Exceptions است.

    برای نمایش تمام چاپگرها در سرور چاپ شبکه هنگام استفاده از دیوار آتش

    1. پس از افزودن اشتراک فایل و چاپگر، روی Edit کلیک کنید.
    2. در کادر گفتگوی Edit a Service، روی Change scope کلیک کنید.
    3. در کادر محاوره‌ای Change Scope، Any computer (از جمله رایانه‌های موجود در اینترنت) را انتخاب کنید.

    لینک‌های داخلی:

    1. نحوه پیکربندی روتر میکروتیک برای استفاده همزمان از دو اینترنت
    2. راهنمای عیب‌یابی مشکلات چاپگرهای شبکه
    3. نصب و تنظیمات اولیه روترهای میکروتیک
    4. بهبود امنیت شبکه با تنظیمات پیشرفته میکروتیک
    5. مدیریت کاربران و دسترسی‌ها در میکروتیک

    لینک‌های خارجی:

    1. Universal Print | Microsoft Learn
    2. Print Management Module | Microsoft Learn
    3. Printing overview – Windows Server | Microsoft Learn
    4. Pharos: Print Management Software
    5. Technical documentation | Microsoft Learn

  • راهکارهای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory

    راهکارهای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory

    برای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory (AD)، می‌توانید از راهکارهای زیر استفاده کنید:

    1. بررسی تنظیمات سرور AD:
      • مطمئن شوید که سرورهای AD شما به درستی تنظیم شده و همه به روز هستند.
      • سرورهای دامین کنترلر (DC) باید به درستی با یکدیگر همگام‌سازی شوند.
    2. بررسی تنظیمات Replication:
      • با استفاده از ابزارهایی مانند repadmin وضعیت همگام‌سازی را بررسی کنید.
      • دستور repadmin /showrepl می‌تواند وضعیت همگام‌سازی را نشان دهد.
    3. بررسی Event Logs:
      • لاگ‌های رویداد (Event Logs) را در سرورهای DC بررسی کنید تا خطاها و مشکلات احتمالی را شناسایی کنید.
      • لاگ‌های مربوط به سرویس Directory Services را برای خطاهای مرتبط با همگام‌سازی بررسی کنید.
    4. استفاده از ابزارهای مدیریت AD:
      • از ابزارهایی مانند Active Directory Sites and Services برای بررسی و مدیریت سایت‌ها و سرویس‌ها استفاده کنید.
      • مطمئن شوید که تنظیمات سایت‌ها و ارتباطات بین سایت‌ها به درستی پیکربندی شده‌اند.
    5. بررسی DNS:
      • تنظیمات DNS را بررسی کنید تا اطمینان حاصل کنید که همه سرورهای DC به درستی در DNS ثبت شده‌اند.
      • دستور nslookup را برای بررسی رزولوشن نام سرورهای DC استفاده کنید.
    6. پیکربندی مناسب Site Links:
      • مطمئن شوید که Site Linkها به درستی پیکربندی شده و اولویت‌ها و فاصله‌های صحیح دارند.
      • از ابزارهایی مانند Active Directory Sites and Services برای مدیریت Site Linkها استفاده کنید.
    7. بررسی سرویس‌های زمان (NTP):
      • مطمئن شوید که تمامی سرورهای DC زمان دقیق و هماهنگ دارند.
      • سرویس‌های NTP را بررسی و در صورت لزوم تنظیم کنید.
    8. استفاده از Group Policy:
      • مطمئن شوید که تنظیمات Group Policy مربوط به رمز عبور به درستی پیکربندی شده‌اند.
      • از ابزار Group Policy Management برای بررسی و مدیریت GPOها استفاده کنید.
    9. اجرای دستورات بازسازی همگام‌سازی:
      • در موارد خاص، می‌توانید از دستورات بازسازی همگام‌سازی مانند repadmin /syncall استفاده کنید.
    10. بروز رسانی سرورها:
      • مطمئن شوید که همه سرورهای DC به آخرین به‌روزرسانی‌های نرم‌افزاری و امنیتی مجهز هستند.

    پیکربندی مناسب Site Links در Active Directory به این معناست که ارتباطات بین سایت‌ها (Sites) به گونه‌ای تنظیم شوند که ترافیک شبکه بهینه باشد و همگام‌سازی اطلاعات به درستی انجام شود. برای این کار، باید موارد زیر را در نظر بگیرید:

    1. تعریف سایت‌ها:
      • ابتدا باید سایت‌ها را بر اساس ساختار شبکه فیزیکی خود تعریف کنید. هر سایت معمولاً یک محل جغرافیایی مشخص را نشان می‌دهد که شبکه پرسرعتی دارد.
    2. ایجاد Site Links:
      • Site Links ارتباطات بین سایت‌ها را تعریف می‌کنند. این ارتباطات نشان می‌دهند که چگونه و با چه اولویتی ترافیک بین سایت‌ها منتقل می‌شود.
    1. باز کردن کنسول Active Directory Sites and Services:
      • کنسول Active Directory Sites and Services را باز کنید.
    2. ایجاد Site Links:
      • در کنسول، روی پوشه “Inter-Site Transports” کلیک کنید.
      • دو پروتکل برای Site Links وجود دارد: IP و SMTP. معمولاً از IP استفاده می‌شود.
      • روی IP کلیک راست کنید و گزینه “New Site Link” را انتخاب کنید.
    3. انتخاب سایت‌ها برای Site Link:
      • در پنجره “New Object – Site Link”، یک نام برای Site Link جدید وارد کنید.
      • سایت‌هایی که می‌خواهید در این Site Link باشند را انتخاب کنید. این سایت‌ها باید به صورت منطقی به هم متصل باشند (به عنوان مثال سایت‌های واقع در دو دفتر مختلف که با لینک WAN متصل هستند).
    4. پیکربندی هزینه (Cost):
      • هزینه (Cost) را برای Site Link تعیین کنید. هزینه‌ها نشان می‌دهند که کدام مسیر برای همگام‌سازی اطلاعات ترجیح داده می‌شود. مسیرهایی با هزینه کمتر، ترجیح داده می‌شوند.
      • برای مثال، اگر لینک WAN بین دو سایت پرسرعت است، هزینه کمتری نسبت به لینک‌های دیگر برای آن تعیین کنید.
    5. پیکربندی فواصل زمانی (Replication Interval):
      • فاصله زمانی همگام‌سازی را تنظیم کنید. این مقدار نشان می‌دهد که هر چند وقت یکبار همگام‌سازی بین سایت‌ها انجام شود.
      • به عنوان مثال، هر 3 ساعت یکبار (180 دقیقه).
    6. بررسی و تنظیمات نهایی:
      • تنظیمات انجام شده را بررسی و ذخیره کنید.
      • در صورت نیاز، Site Linkها را برای بهبود کارایی و بهینه‌سازی ترافیک شبکه، مجدداً تنظیم کنید.

    برای رفع مشکل عدم همگام‌سازی تغییرات پسورد در Active Directory (AD) با استفاده از دستورات خط فرمان، می‌توانید از ابزارهای مختلفی مانند repadmin, dcdiag و nltest استفاده کنید. در اینجا چند دستور مفید ارائه می‌شود:

    1. بررسی وضعیت همگام‌سازی:

    دستور repadmin برای بررسی وضعیت همگام‌سازی:

    repadmin /showrepl

    این دستور وضعیت همگام‌سازی دامین کنترلرها (DC) را نشان می‌دهد.

    2. همگام‌سازی دستی:

    دستور repadmin برای همگام‌سازی دستی:

    repadmin /syncall /AeD

    این دستور تمامی دامین کنترلرها را برای همگام‌سازی به طور اجباری (force) مورد استفاده قرار می‌دهد. گزینه‌ها به معنای:

    • /A: همگام‌سازی تمام پارتیشن‌ها.
    • /e: انجام همگام‌سازی از تمام سرورها در Enterprise.
    • /D: نمایش اطلاعات در مورد همگام‌سازی.

    3. بررسی مشکلات مربوط به DNS:

    دستور dcdiag برای بررسی مشکلات DNS:

    dcdiag /test:DNS

    این دستور به بررسی وضعیت DNS و اطمینان از عدم وجود مشکلات مرتبط با DNS می‌پردازد.

    4. بررسی کلی وضعیت سلامت AD:

    دستور dcdiag برای بررسی وضعیت سلامت کلی دامین کنترلر:

    dcdiag /c /v

    این دستور یک بررسی جامع از وضعیت سلامت دامین کنترلرها ارائه می‌دهد. گزینه‌ها به معنای:

    • /c: بررسی جامع.
    • /v: نمایش جزئیات بیشتر.

    5. بررسی ارتباطات بین DCها:

    دستور nltest برای بررسی وضعیت اعتماد بین دامین کنترلرها:

    nltest /dclist:DomainName

    این دستور لیستی از دامین کنترلرهای موجود در دامین مشخص شده را نمایش می‌دهد.

    دستور nltest برای تست اعتماد به یک DC خاص:

    nltest /server:ServerName /sc_query:DomainName

    این دستور وضعیت اعتماد به یک دامین کنترلر خاص را بررسی می‌کند.

    6. بررسی مشکلات Replication:

    دستور repadmin برای بررسی خطاهای همگام‌سازی:

    repadmin /showrepl /errorsonly

    این دستور تنها خطاهای مربوط به همگام‌سازی را نمایش می‌دهد.

    7. بررسی و تنظیم زمان (NTP):

    دستور برای بررسی وضعیت سرویس زمان:

    w32tm /query /status

    این دستور وضعیت فعلی سرویس زمان را نمایش می‌دهد.

    دستور برای تنظیم مجدد زمان با NTP:

    w32tm /resync

    این دستور باعث همگام‌سازی مجدد زمان سیستم با سرور NTP می‌شود.

    8. بررسی و رفع خطاهای NTDS:

    دستور ntdsutil برای بررسی و رفع خطاهای NTDS:

    ntdsutil "metadata cleanup" "connections" "connect to server YourServerName" "quit" "select operation target" "list domains" "select domain X" "list sites" "select site X" "list servers in site" "select server X" "quit" "remove selected server" "quit"

    این مجموعه دستورات به پاکسازی متادیتاهای قدیمی و مشکل‌دار کمک می‌کند.

    با استفاده از این دستورات می‌توانید مشکلات همگام‌سازی در Active Directory را شناسایی و رفع کنید. این دستورات به شما کمک می‌کنند تا وضعیت سلامت سیستم را بررسی کرده و اقدامات لازم برای حل مشکلات احتمالی را انجام دهید.

  • همگام‌سازی زمان در شبکه‌های کامپیوتری: راهنمای جامع NTP

    همگام‌سازی زمان در شبکه‌های کامپیوتری: راهنمای جامع NTP

    در دنیای امروز، دقت در زمان‌بندی شبکه‌های کامپیوتری بسیار حیاتی است. عدم همگام‌سازی زمان می‌تواند منجر به خطاهای جدی در سیستم‌ها و فرآیندهای مختلف شود. همگام‌سازی زمان به ویژه در محیط‌های شبکه‌ای که چندین سرور و دستگاه‌های کلاینت دارند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

    NTP چیست؟

    Network Time Protocol (NTP) یکی از قدیمی‌ترین و قابل اعتمادترین پروتکل‌ها برای همگام‌سازی ساعت سیستم‌های کامپیوتری است. این پروتکل اولین بار در سال 1985 معرفی شد و از آن زمان به عنوان استاندارد اصلی برای همگام‌سازی زمان در شبکه‌های کامپیوتری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

    اهمیت همگام‌سازی زمان در شبکه

    همگام‌سازی دقیق زمان در شبکه‌های کامپیوتری برای کاربردهای متعددی از جمله لاگ‌گیری دقیق، هماهنگی بین سرورها و دستگاه‌ها، و پیشگیری از خطاهای زمانی ضروری است. همچنین، در بسیاری از سیستم‌های مالی و بانکی، زمان‌بندی دقیق برای تراکنش‌ها بسیار حیاتی است.

    نحوه کارکرد NTP

    NTP به گونه‌ای طراحی شده است که بتواند زمان دقیق را از سرورهای مرجع دریافت کرده و به سیستم‌های کلاینت منتقل کند. این پروتکل از الگوریتم‌های پیچیده‌ای برای محاسبه و اصلاح اختلاف زمان بین سرورها و کلاینت‌ها استفاده می‌کند. به این ترتیب، زمان سیستم‌های مختلف با دقت بالایی همگام‌سازی می‌شود.

    روش‌های پیاده‌سازی NTP

    برای پیاده‌سازی NTP در شبکه‌های کامپیوتری می‌توان از سرورهای عمومی NTP که به صورت آنلاین در دسترس هستند استفاده کرد. همچنین، در شبکه‌های داخلی می‌توان سرورهای محلی NTP را تنظیم کرد که از منابع داخلی برای همگام‌سازی زمان استفاده کنند.

    ابزارها و نرم‌افزارهای همگام‌سازی زمان

    ابزارها و نرم‌افزارهای متعددی برای همگام‌سازی زمان با استفاده از NTP وجود دارند. از جمله این ابزارها می‌توان به NTPd و Chrony اشاره کرد. هر کدام از این ابزارها مزایا و معایب خود را دارند و بسته به نیازهای شبکه، می‌توان از آن‌ها استفاده کرد.

    مشکلات و چالش‌ها در همگام‌سازی زمان

    یکی از مشکلات اصلی در همگام‌سازی زمان، نوسانات شبکه و دسترسی به سرورهای دقیق است. همچنین، در برخی موارد، تنظیمات نادرست می‌تواند منجر به خطاهای جدی در همگام‌سازی زمان شود.

    نکات و ترفندهای عملی

    برای بهبود دقت همگام‌سازی زمان در شبکه‌های کامپیوتری، می‌توان از تنظیمات بهینه استفاده کرد. همچنین، مانیتورینگ مداوم وضعیت همگام‌سازی و رفع خطاها نیز می‌تواند به بهبود عملکرد کمک کند.

    نتیجه‌گیری

    همگام‌سازی دقیق زمان در شبکه‌های کامپیوتری از اهمیت بالایی برخوردار است و استفاده از پروتکل NTP می‌تواند به بهبود دقت و عملکرد سیستم‌ها کمک کند. با پیاده‌سازی صحیح NTP و استفاده از ابزارهای مناسب، می‌توان از خطاهای زمانی جلوگیری کرده و کارایی شبکه را بهبود بخشید.

    لینک‌های داخلی و خارجی

    زمان‌های سرور و کلاینت را همسان کردن، یکی از موارد مهم در شبکه‌های کامپیوتری و برنامه‌های مبتنی بر آن است. اگر زمان‌های سرور و کلاینت همخوانی نداشته باشند، این می‌تواند به مشکلاتی مانند اشتباهات در زمان دنباله‌ای، خطاها در نشان دادن زمان و غیره منجر شود. برای هماهنگی زمان سرور و کلاینت، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید:

    1. NTP (Network Time Protocol): این یک پروتکل شبکه است که برای هماهنگی زمان بین دستگاه‌های مختلف در یک شبکه استفاده می‌شود. با استفاده از سرورهای NTP، کلاینت‌ها می‌توانند زمان خود را با زمان سرورهای NTP هماهنگ کنند.
    2. زمان محلی سیستم عامل: کلاینت‌ها معمولاً زمان خود را از سیستم عامل خود دریافت می‌کنند. بنابراین، اطمینان حاصل کنید که تنظیمات زمان محلی سیستم عامل سرور و کلاینت‌ها همگام باشد.
    3. زمان GMT (زمان متوسط گرینویچ): یک روش دیگر برای هماهنگی زمان سرور و کلاینت، استفاده از زمان GMT است. برای این کار، همه سرورها و کلاینت‌ها را بر اساس زمان GMT تنظیم کنید.
    4. زمان همگام سخت‌افزاری: برخی سرورها و کلاینت‌ها ممکن است دارای ساعت داخلی باشند که می‌توانید آن‌ها را با استفاده از ساعت سازنده به هماهنگی برسانید.
    5. زمان رسمی: در برخی موارد، ممکن است به هماهنگی با یک منبع زمانی رسمی نیاز داشته باشید، مانند زمان اتمی یا ساعت ملی

    با استفاده از یک یا ترکیبی از این روش‌ها، می‌توانید زمان سرور و کلاینت‌های خود را هماهنگ کنید تا هماهنگی و دقت بیشتری داشته باشند.

  • windows cannot connect to the printer ox رفع خطای پرینتر 0x00000b11b error

    windows cannot connect to the printer ox رفع خطای پرینتر 0x00000b11b error

    نحوه رفع خطای چاپگر 0x0000011b در ویندوز 11/10 [حل شد]

     0x0000011b انجام نشد » نصب کنید یا به آن متصل شوید، یا هنگام تلاش برای چاپ روی چاپگر شبکه، با خطای چاپگر 0x0000011b مواجه می‌شوید. ویندوز 10،

    گاهی اوقات، هنگامی که می‌خواهید از یک چاپگر به اشتراک گذاشته شده از طریق شبکه چاپ کنید، ممکن است خطای «ویندوز نمی‌تواند به چاپگر متصل شود» را مشاهده کنید. خطا: عملیات با خطای 0x0000011B در شبکه انجام نشد. اگر با این مشکل مواجه شدید می توانید به این مقاله مراجعه کنید.

    0x0000011b را برطرف کنیم؟

    3 راه قابل اجرا برای خطای 0x0000011b وجود دارد، لطفا آنها را یکی یکی امتحان کنید تا خطا حل شود.

    راه 1: هر به‌روزرسانی در انتظار را نصب کنید. این بروز رسانی بر روی سرور و کلاینت انجام شود .

    اگر هنوز به‌روزرسانی‌های معلق در ویندوز 11/10 خود دارید، توصیه می‌شود ابتدا مطمئن شوید که از آخرین وصله‌ها استفاده می‌کنید. مراحل به شرح زیر است؛

    مرحله 1 : کلید Win + R را فشار دهید تا کادر محاوره ای Run باز شود . سپس ms-settings:windowsupdate را تایپ کنید و Enter را فشار دهید تا صفحه Windows Update باز شود .

    توجه: این دستور روی ویندوز 10 و ویندوز 11 کار می کند.

    مرحله 2 : به منوی سمت راست بروید و در صورت در دسترس بودن به‌روزرسانی جدید، روی Download now کلیک کنید. اگر هیچ به‌روزرسانی معلقی وجود ندارد، برای شروع اسکن، روی Check for Updates کلیک کنید.

    مرحله 3 : منتظر بمانید تا هر به‌روزرسانی در انتظار نصب شود، سپس رایانه شخصی خود را مجدداً راه‌اندازی کنید و منتظر بمانید تا بوت بعدی کامل شود.

    پس از آن، می توانید بررسی کنید که آیا خطای 0x0000011b وجود دارد یا خیر.

    راه 2: به روز رسانی های مشکل دار ویندوز را حذف کنید

    اگر پس از نصب آخرین به‌روزرسانی‌های ویندوز ، شروع به دریافت کد خطای 0x0000011b کردید ، آن‌ها را حذف نصب کنید و ببینید که آیا کمک می‌کند یا خیر. بسیاری از کاربران ویندوز 11 تأیید کردند که با حذف نصب KBKB5005565 و KB5005568 مشکل حل شده است. این راهنما است:

    مرحله 1 : کادر محاوره ای Run را باز کنید و سپس appwiz.cpl را تایپ کنید و Enter را فشار دهید تا صفحه برنامه ها و ویژگی ها باز شود .

    مرحله 2 : روی View installed updates از منوی سمت چپ کلیک کنید. اگر دوباره از شما خواسته شد که حقوق مدیریتی را اعطا کنید، روی دکمه بله کلیک کنید .

    مرحله 3 : پس از ورود به برگه به‌روزرسانی‌های نصب شده، همه به‌روزرسانی‌های نصب‌شده را مرور کنید و به‌روزرسانی KB5005565 را پیدا کنید . سپس روی آن کلیک راست کرده و Uninstall را انتخاب کنید .

    کمه بله کلیک کنید .

    printer 0x00000b11b er

    مرحله 3 : پس از ورود به برگه به‌روزرسانی‌های نصب شده، همه به‌روزرسانی‌های نصب‌شده را مرور کنید و به‌روزرسانی KB5005565 را پیدا کنید . سپس روی آن کلیک راست کرده و Uninstall را انتخاب کنید .

    printer 0x00000b11b er

    مرحله 4 : در اعلان بعدی، روی Yes کلیک کنید تا حذف نصب به روز رسانی امنیتی مشکل ساز تایید شود.

    همچنین، می‌توانید از Command Prompt برای حذف به‌روزرسانی‌های ویندوز اخیراً نصب شده استفاده کنید.

    مرحله 1 : روی نماد جستجو کلیک کنید و cmd را در قسمت جستجو تایپ کنید.

    مرحله 2 : روی Command Prompt راست کلیک کرده و گزینه Run as administrator را انتخاب کنید .

    مرحله 3 : دستور wusa و Enter را فشار دهید . عدد KB را بعد از دو نقطه تایپ کنید. به عنوان مثال، اگر می خواهید KB5004567 را حذف کنید، خط فرمان wusa /uninstall /kb: KB5004567 را تایپ کنید.

    پس از حذف نصب، بررسی کنید که آیا ویندوز نمی تواند با خطای 0x0000011b به چاپگر متصل شود.

    راه 3: کاهش CVE-2021-1678 را غیرفعال کنید

    غیرفعال کردن کاهش CVE-2021-1678 راهی برای رفع خطای 0x0000011b است. این راهنما است:

    مرحله 1 : کادر محاوره ای Run را باز کنید و سپس regedit را تایپ کنید و Enter را فشار دهید تا ویرایشگر رجیستری باز شود .

    مرحله 2 : به مکان زیر بروید:

    HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\Print

    مرحله 3 : روی Print کلیک راست کرده و New > DWORD (32-bit) Value را انتخاب کنید .

    مرحله 4 : نام کلید جدید را RpcAuthnLevelPrivacyEnabled بگذارید .

    مرحله 5 : روی کلید جدید دوبار کلیک کنید و Value data را روی 0 تنظیم کنید و OK کنید .

    Value data را روی 0 قرار دهید

    مرحله 6 : رایانه خود را مجدداً راه اندازی کنید و بررسی کنید که آیا خطای 0x0000011b همچنان ادامه دارد یا خیر.

    خط پایین

    پس از خواندن این پست، ممکن است بدانید که چگونه خطای چاپگر 0x0000011b را برطرف کنید. آیا این مقاله برای شما مفید است؟ و اگر راه حل های دیگری برای حل مشکل دارید، می توانید آنها را در قسمت نظرات زیر با ما در میان بگذارید.

    , ozhihd ]h\’v خطاهای پرینتر ,,,oxhihd ]h\’v


    خطای 0x0000011b در ویندوز ۱۰ یکی از رایج‌ترین مشکلاتی است که کاربران هنگام اتصال به پرینترهای شبکه با آن مواجه می‌شوند. این خطا معمولاً پس از نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی مایکروسافت یا به‌دلیل تنظیمات نادرست شبکه رخ می‌دهد. در این مقاله، به‌صورت گام‌به‌گام و جامع، روش‌های رفع این خطا را بررسی می‌کنیم. این راه‌حل‌ها برای محیط‌های شبکه‌ای که چندین کلاینت به یک سرور پرینت متصل هستند نیز کاربرد دارد.

    چرا خطای 0x0000011b رخ می‌دهد؟
    این خطا معمولاً به‌دلیل تغییرات امنیتی در به‌روزرسانی‌های ویندوز یا مشکلات مربوط به سرویس Print Spooler ایجاد می‌شود. در برخی موارد، تنظیمات نادرست شبکه یا فایروال نیز می‌توانند باعث بروز این مشکل شوند.

    راه‌حل‌های رفع خطای 0x0000011b در ویندوز ۱۰:

    1. راه‌اندازی مجدد سرویس Print Spooler:
      با راه‌اندازی مجدد این سرویس، بسیاری از مشکلات مربوط به پرینتر برطرف می‌شود.
    2. نصب به‌روزرسانی‌های ویندوز:
      مطمئن شوید که آخرین به‌روزرسانی‌های ویندوز روی سیستم شما نصب شده‌اند.
    3. تغییر تنظیمات رجیستری:
      ایجاد یک مقدار جدید در رجیستری به نام RpcAuthnLevelPrivacyEnabled و تنظیم آن به 0 می‌تواند مشکل را برطرف کند.
    4. حذف به‌روزرسانی‌های مشکل‌ساز:
      اگر مشکل پس از نصب به‌روزرسانی‌های خاصی ایجاد شده است، آن‌ها را حذف کنید.
    5. اضافه کردن دستی پرینتر از طریق پورت محلی:
      با استفاده از این روش، می‌توانید پرینتر شبکه را به‌صورت دستی اضافه کنید.
    6. بررسی تنظیمات فایروال و شبکه:
      مطمئن شوید که فایروال و تنظیمات شبکه مانع اتصال به پرینتر نمی‌شوند.
    7. به‌روزرسانی درایور پرینتر:
      آخرین درایور پرینتر را از وب‌سایت سازنده دانلود و نصب کنید.

    رفع خطای 0x0000011b در محیط‌های شبکه:
    اگر این خطا برای همه کلاینت‌های شبکه اتفاق می‌افتد، مشکل احتمالاً از سمت سرور پرینت است. در این حالت، باید تنظیمات سرور، سرویس Print Spooler و اشتراک‌گذاری پرینتر را بررسی کنید. همچنین، مطمئن شوید که کلاینت‌ها می‌توانند به سرور دسترسی داشته باشند.

    اگر خطای 0x0000011b در شبکه برای همه کلاینت‌ها اتفاق می‌افتد، به احتمال زیاد مشکل از سمت سرور پرینت (Print Server) یا تنظیمات شبکه است. در این حالت، باید روی سرور پرینت و تنظیمات کلی شبکه کار کنید. در ادامه، راه‌حل‌های جامع برای رفع این مشکل در محیط شبکه ارائه می‌شود:

    1. بررسی سرویس Print Spooler روی سرور

    • به سرور پرینت (کامپیوتری که پرینتر روی آن اشتراک‌گذاری شده است) وارد شوید.
    • کلیدهای Win + R را فشار دهید و services.msc را وارد کنید.
    • سرویس Print Spooler را پیدا کرده و آن را Restart کنید.
    • اگر سرویس به درستی کار نمی‌کند، مطمئن شوید که هیچ مشکلی در سیستم عامل سرور وجود ندارد.

    2. به‌روزرسانی سرور پرینت

    • مطمئن شوید که سرور پرینت به‌روز است:
    • به Settings > Update & Security > Windows Update بروید.
    • روی Check for updates کلیک کنید و تمام به‌روزرسانی‌ها را نصب کنید.
    • پس از نصب به‌روزرسانی‌ها، سیستم را ری‌استارت کنید.

    3. تغییر تنظیمات رجیستری روی سرور

    • روی سرور پرینت، کلیدهای Win + R را فشار دهید و regedit را وارد کنید.
    • به مسیر زیر بروید:
      HKEY_LOCAL_MACHINE\System\CurrentControlSet\Control\Print
    • در سمت راست، راست‌کلیک کنید و New > DWORD (32-bit) Value را انتخاب کنید.
    • نام این مقدار جدید را RpcAuthnLevelPrivacyEnabled بگذارید.
    • روی آن دوبار کلیک کنید و مقدار آن را به 0 تغییر دهید.
    • سیستم را ری‌استارت کنید.

    4. بررسی اشتراک‌گذاری پرینتر روی سرور

    • مطمئن شوید که پرینتر به درستی روی سرور اشتراک‌گذاری شده است:
    • به Control Panel > Devices and Printers بروید.
    • روی پرینتر راست‌کلیک کرده و Printer Properties را انتخاب کنید.
    • در تب Sharing، مطمئن شوید که گزینه Share this printer فعال است.
    • نام اشتراک پرینتر را یادداشت کنید (مثال: \\ServerName\PrinterShareName).

    5. بررسی دسترسی شبکه

    • مطمئن شوید که کلاینت‌ها می‌توانند به سرور پرینت دسترسی داشته باشند:
    • از کلاینت‌ها، دستور ping را به سرور پرینت بزنید (مثال: ping ServerName).
    • اگر پینگ پاسخ نمی‌دهد، مشکل از شبکه است (مثلاً فایروال یا DNS).

    6. بررسی فایروال و آنتی‌ویروس

    • روی سرور پرینت و کلاینت‌ها، مطمئن شوید که فایروال و آنتی‌ویروس مانع ارتباط نمی‌شوند:
    • به Control Panel > Windows Defender Firewall بروید.
    • مطمئن شوید که File and Printer Sharing در لیست قوانین فایروال فعال است.
    • اگر از آنتی‌ویروس استفاده می‌کنید، آن را موقتاً غیرفعال کنید و مشکل را بررسی کنید.

    7. بررسی مجوزهای اشتراک‌گذاری

    • مطمئن شوید که کاربران شبکه مجوز لازم برای دسترسی به پرینتر را دارند:
    • به Control Panel > Devices and Printers بروید.
    • روی پرینتر راست‌کلیک کرده و Printer Properties را انتخاب کنید.
    • در تب Security، مطمئن شوید که گروه Everyone یا کاربران خاص مجوز Print دارند.

    8. بررسی به‌روزرسانی‌های امنیتی

    • اگر مشکل پس از نصب به‌روزرسانی‌های امنیتی مایکروسافت (مانند KB5005565 یا KB5005568) ایجاد شده است:
    • این به‌روزرسانی‌ها را روی سرور و کلاینت‌ها حذف کنید:
      • به Settings > Update & Security > View update history بروید.
      • روی Uninstall updates کلیک کنید و به‌روزرسانی‌های مشکل‌ساز را حذف کنید.

    9. استفاده از Troubleshooter

    • روی سرور و کلاینت‌ها، Troubleshooter پرینتر را اجرا کنید:
    • به Settings > Update & Security > Troubleshoot بروید.
    • گزینه Printer را انتخاب کرده و Troubleshooter را اجرا کنید.

    10. به‌روزرسانی درایور پرینتر روی سرور

    • مطمئن شوید که آخرین درایور پرینتر روی سرور نصب شده است:
    • به وب‌سایت سازنده پرینتر بروید و آخرین درایور را دانلود و نصب کنید.
    • اگر درایور قدیمی است، آن را حذف کرده و مجدداً نصب کنید.

    11. بررسی DNS و نام سرور

    • اگر از نام سرور (مثلاً \\ServerName) برای اتصال به پرینتر استفاده می‌کنید، مطمئن شوید که DNS به درستی کار می‌کند.
    • می‌توانید به جای نام سرور، از آدرس IP سرور استفاده کنید (مثال: \\192.168.1.10\PrinterShareName).

    12. تماس با پشتیبانی

    اگر پس از انجام تمام مراحل مشکل برطرف نشد، با پشتیبانی مایکروسافت یا سازنده پرینتر تماس بگیرید.

    با انجام این مراحل، مشکل خطای 0x0000011b در شبکه برای همه کلاینت‌ها باید برطرف شود. اگر نیاز به راهنمایی بیشتر دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم! 😊

    نتیجه‌گیری:
    خطای 0x0000011b در ویندوز ۱۰ می‌تواند باعث اختلال در کار با پرینترهای شبکه شود، اما با دنبال کردن مراحل فوق، می‌توانید این مشکل را به‌راحتی برطرف کنید. اگر پس از انجام تمام مراحل مشکل همچنان باقی بود، با پشتیبانی مایکروسافت یا سازنده پرینتر تماس بگیرید.

    کلمات کلیدی برای سئو:
    رفع خطای 0x0000011b، مشکل پرینتر شبکه در ویندوز ۱۰، راه‌حل خطای 0x0000011b، تنظیمات رجیستری برای پرینتر، رفع مشکل اتصال به پرینتر، سرویس Print Spooler، به‌روزرسانی ویندوز ۱۰، مشکل پرینتر در شبکه، تنظیمات فایروال برای پرینتر، به‌روزرسانی درایور پرینتر.

    این مقاله نه تنها به کاربران کمک می‌کند تا مشکل خود را برطرف کنند، بلکه با استفاده از کلمات کلیدی مناسب، در نتایج جست‌وجو بهتر دیده می‌شود و ترافیک ارگانیک وب‌سایت را افزایش می‌دهد.

    خطاهای مشابه 0x0000011b و روش‌های رفع آن‌ها:

    1. خطای 0x0000007e (PRINTER_NOT_FOUND)
    2. خطای 0x0000006 (PRINTER_DRIVER_INCOMPATIBLE)
    3. خطای 0x00000002 (PRINTER_NOT_RESPONDING)
    4. خطای 0x00000057 (PRINTER_ACCESS_DENIED)
    5. خطای 0x00000040 (PRINTER_QUEUE_FULL)
    6. خطای 0x0000007c (PRINTER_CONNECTION_FAILED)
    7. خطای 0x0000000a (PRINTER_SPOOLER_ERROR)
    8. خطای 0x0000000d (PRINTER_DRIVER_CORRUPT)
    9. خطای 0x0000007b (PRINTER_SHARING_ERROR)
    10. خطای 0x0000003e3 (PRINTER_NOT_AVAILABLE)
    11. خطای 0x0000007d (PRINTER_DRIVER_BLOCKED)
    12. خطای 0x0000000b (PRINTER_OUT_OF_MEMORY)
    13. خطای 0x0000007a (PRINTER_PAPER_JAM)
    14. خطای 0x0000000c (PRINTER_OFFLINE)
    15. خطای 0x0000000e (PRINTER_NOT_READY)

    اشتراک گذاری پرینتر(در تب جدید مرورگر باز می شود )

    windows cannot connect to the printer oxخطای پرینتر 0x00000b11b error(در تب جدید مرورگر باز می شود )

    روش حذف و نصب پرینتر در ویندوز / 4 روش کاربردی(در تب جدید مرورگر باز می شود )

    اطلاعات کامل در

  • فایروال Sophos: یک تونل GRE را پیکربندی کنید

    فایروال Sophos: یک تونل GRE را پیکربندی کنید

    بررسی اجمالی

    بررسی اجمالی

    Generic Routing Encapsulation (GRE) یک پروتکل کپسوله‌سازی ساده برای بسته‌های IP است که عمدتاً به‌عنوان وسیله‌ای برای حمل پروتکل‌های مسیریابی دیگر در یک شبکه عمدتاً IP استفاده می‌شود. تونل‌های GRE نیاز به همه پروتکل‌ها به‌جز IP را برای انتقال داده‌ها حذف می‌کنند و هزینه‌های اضافی را از جانب مدیر شبکه کاهش می‌دهند. این تونل‌ها، با انعطاف‌پذیری بالا، در سناریوهای مختلفی استفاده می‌شوند که در این مقاله به تفصیل به آن‌ها پرداخته خواهد شد.

    موارد استفاده از تونل‌های GRE

    تونل‌های GRE به‌طور کلی در سناریوهای زیر استفاده می‌شوند:

    ایجاد تانل برای اتصال دفاتر به شعب Gre Soffoce
    ایجاد تانل برای اتصال دفاتر به شعب Gre Soffoce
    1. حمل ترافیک چندپخشی: به‌عنوان مثال، پروتکل‌های مسیریابی پویا مانند EIGRP و OSPF که نیاز به انتقال داده‌های چندپخشی دارند.
    2. حمل ترافیک پروتکل‌های غیرقابل مسیریابی: مانند NetBIOS یا ترافیک غیر IP از طریق یک شبکه IP.
    3. پیوند دادن دو شبکه مشابه با آدرس‌های IP مختلف: برای ایجاد ارتباط بین دو شبکه که با آدرس‌های IP مختلف به هم متصل هستند.

    پیکربندی یک تونل GRE

    مرحله 1: ورود به CLI

    برای پیکربندی تونل GRE، ابتدا باید وارد CLI شوید. این کار می‌تواند از طریق Telnet یا SSH انجام شود. پس از ورود به CLI، گزینه 4 (کنسول دستگاه) را انتخاب کنید.

    مرحله 2: ایجاد تونل GRE

    با اجرای دستورات زیر، یک تونل GRE بین دو شبکه ایجاد کنید:

    system gre tunnel add name <name> local-gw <WAN port> remote-gw <remote gateway IP address> local-ip <local IP address> remote-ip <remote IP address>

    به عنوان مثال، برای پیکربندی تونل GRE در دفتر مرکزی (HO) و شعبه (BO) می‌توانید دستورات زیر را اجرا کنید:

    دفتر مرکزی (HO):

    system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.208 local-ip 5.5.5.2 remote-ip 5.5.5.1

    شعبه (BO):

    system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.202 local-ip 5.5.5.1 remote-ip 5.5.5.2

    پیکربندی مسیر GRE

    برای تعریف ترافیک بین شبکه‌ها، باید مسیرهای GRE را پیکربندی کنید. وارد CLI شوید و دستورات زیر را اجرا کنید:

    system gre route add net <remote network> tunnelname <tunnel name>

    دفتر مرکزی (HO):

    system gre route add net 172.50.50.0/255.255.255.0 tunnelname gre
system gre route add host 172.16.16.2 tunnelname gre

    افزودن قوانین فایروال

    برای اجازه دادن به ترافیک GRE بین شبکه‌های HO و BO، باید قوانین فایروال را پیکربندی کنید. به فایروال بروید و روی “+Add Firewall Rule” کلیک کنید. یک قانون فایروال کاربر یا شبکه جدید مانند شکل زیر ایجاد کنید:

    Firewall Rule

    محصول و محیط زیست

    این پیکربندی برای فایروال سوفوس انجام شده است. توجه داشته باشید که تونل‌های GRE را نمی‌توان روی رابط‌های پویا WAN مانند PPPoE و DHCP پیکربندی کرد. سناریوی شبکه در نمودار زیر نشان داده شده است.

    Network Scenario

    ایجاد تونل GRE

    برای ایجاد تونل GRE بین شبکه‌های دفتر مرکزی (HO) و شعبه (BO) مراحل زیر را دنبال کنید. پیکربندی در فایروال سوفوس CLI هر دو شبکه انجام می‌شود.

    دفتر مرکزی (HO):

    system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.208 local-ip 5.5.5.2 remote-ip 5.5.5.1

    شعبه (BO):

    system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.202 local-ip 5.5.5.1 remote-ip 5.5.5.2

    پیکربندی مسیر GRE

    برای تعریف ترافیک بین شبکه‌ها، وارد CLI شوید و دستورات زیر را اجرا کنید:

    دفتر مرکزی (HO):

    system gre route add net 172.50.50.0/255.255.255.0 tunnelname gre
system gre route add host 172.16.16.2 tunnelname gre

    افزودن قوانین فایروال

    برای اجازه دادن به ترافیک GRE بین شبکه‌های HO و BO، به فایروال بروید و روی “+Add Firewall Rule” کلیک کنید. یک قانون فایروال کاربر یا شبکه جدید مانند شکل زیر ایجاد کنید:

    Firewall Rule

    نکات مهم در پیکربندی GRE

    1. استفاده از آدرس‌های IP معتبر: آدرس‌های IP مورد استفاده در پیکربندی باید معتبر و منحصر به فرد باشند تا از تداخل شبکه جلوگیری شود.
    2. پیکربندی فایروال‌ها: قوانین فایروال مناسب باید در هر دو سمت تونل پیکربندی شوند تا ترافیک مجاز عبور کند.
    3. بررسی پیکربندی‌ها: پس از پیکربندی، حتماً تنظیمات خود را بررسی کنید تا از صحت آن‌ها اطمینان حاصل کنید.

    مزایای استفاده از تونل‌های GRE

    تونل‌های GRE دارای مزایای متعددی هستند که برخی از آن‌ها عبارتند از:

    1. انعطاف‌پذیری بالا: امکان حمل انواع مختلف ترافیک را فراهم می‌کنند.
    2. سازگاری با پروتکل‌های مختلف: تونل‌های GRE می‌توانند ترافیک پروتکل‌های مختلف را حمل کنند.
    3. کاهش هزینه‌ها: با حذف نیاز به پروتکل‌های خاص برای انتقال داده‌ها، هزینه‌های مدیریتی کاهش می‌یابد.

    چالش‌های استفاده از تونل‌های GRE

    با وجود مزایای فراوان، تونل‌های GRE نیز چالش‌های خاص خود را دارند که باید به آن‌ها توجه شود:

    1. امنیت: تونل‌های GRE به‌صورت پیش‌فرض از رمزنگاری استفاده نمی‌کنند، بنابراین امنیت ترافیک باید به‌طور جداگانه تأمین شود.
    2. پیچیدگی پیکربندی: پیکربندی صحیح تونل‌های GRE نیاز به دانش فنی و دقت بالا دارد.
    3. عملکرد: تونل‌های GRE ممکن است باعث افزایش تأخیر در شبکه شوند، به‌خصوص در شبکه‌های پر ترافیک.

    بهینه‌سازی پیکربندی GRE

    برای بهره‌وری بیشتر از تونل‌های GRE، توصیه می‌شود اقدامات زیر را انجام دهید:

    1. استفاده از رمزنگاری: برای افزایش امنیت، از پروتکل‌های رمزنگاری مانند IPsec استفاده کنید.
    2. مانیتورینگ شبکه: ترافیک شبکه را به‌طور مداوم مانیتور کنید تا از عملکرد صحیح تونل‌ها اطمینان حاصل کنید.
    3. به‌روزرسانی تجهیزات: از تجهیزات و نرم‌افزارهای به‌روز استفاده کنید تا از بروز مشکلات عملکردی جلوگیری شود.

    نتیجه‌گیری

    تونل‌های GRE یک راه‌حل قدرتمند برای حمل ترافیک‌های مختلف در شبکه‌های IP هستند. با پیکربندی صحیح و استفاده از بهترین شیوه‌ها، می‌توان از مزایای فراوان آن‌ها بهره‌مند شد. با این حال، توجه به چالش‌ها و راه‌کارهای بهینه‌سازی نیز ضروری است تا عملکرد بهتری را در شبکه خود تجربه کنید. در نهایت، استفاده از خدمات پشتیبانی شبکه و فناوری اطلاعات می‌تواند به بهبود کارایی و امنیت تونل‌های GRE کمک کند و از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری نماید.

    Generic Routing Encapsulation (GRE)

    پیکربندی یک تونل GRE

    Head Of OfficeHO1
    Branch Of OfficeBO 2
    اصطلاحات این صفحه

    یک تونل GRE بین شبکه های دفتر مرکزی (HO) و شعبه (BO) ایجاد کنید. مشتریان BO با سرور WINS در HO از طریق ترافیک NETBIOS برای ثبت نام و تفکیک نام متصل می شوند. سناریوی شبکه در نمودار زیر نشان داده شده است. توجه : تونل های GRE را نمی توان روی رابط های پویا WAN مانند PPPoE و DHCP پیکربندی کرد. مراحل زیر را برای ایجاد یک تونل GRE بین شبکه های HO و BO دنبال کنید. پیکربندی در سوفوس فایروال CLI هر دو شبکه انجام می شود.

    ایجاد تونل GRE

    1. با استفاده از Telnet یا SSH وارد CLI شوید .
    2. گزینه 4 را انتخاب کنید . کنسول دستگاه .
    3. با اجرای دستورات زیر یک تونل GRE بین دو شبکه ایجاد کنید:

      نحو : system gre tunnel add name <name> local-gw <WAN port> remote-gw <remote gateway IP address> local-ip <local IP address> remote-ip <remote IP address>

      نکته : local-ipو remote-ipمی تواند هر آدرس IP استفاده نشده ای باشد که در یک شبکه است (مثلاً 5.5.5.0/30).

      دفتر مرکزی

      system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.208 local-ip 5.5.5.2 remote-ip 5.5.5.1

      tidy_fix_alt

      شعبه

      system gre tunnel add name gre local-gw PortB remote-gw 202.134.168.202 local-ip 5.5.5.1 remote-ip 5.5.5.2

      tidy_fix_alt

    پیکربندی مسیر GRE

    ترافیک بین شبکه ها را تعریف کنید.

    1. وارد CLI شوید و دستورات زیر را اجرا کنید:

      نحو:  دفتر شعبه system gre route add net <remote network> tunnelname <tunnel name>

      دفتر مرکزی

      system gre route add net 172.50.50.0/255.255.255.0 tunnelname gre

      tidy_fix_alt



      system gre route add host 172.16.16.2 tunnelname gre

      tidy_fix_alt
       
    2. با اجرای دستور، پیکربندی تونل GRE را مشاهده کنید  system gre tunnel show.

      tidy_fix_alt

    افزودن قوانین فایروال

    قوانین فایروال VPN-LAN و LAN-VPN را در هر دو فایروال شبکه های HO و BO اضافه کنید تا به ترافیک GRE اجازه دهید.

    1. به فایروال بروید و روی +Add Firewall Rule کلیک کنید .
    2. یک قانون فایروال کاربر یا شبکه جدید مانند شکل زیر ایجاد کنید:

      tidy_fix_alt

      توجه: برای SFOS 18.0 و جدیدتر، به صفحه مستندات بروید افزودن یک قانون فایروال .

    پیکربندی بالا یک تونل GRE بین فایروال های HO و BO ایجاد می کند.

    اطلاعات مرتبط
    Sophos Firewall: نحوه انتقال ترافیک GRE از طریق IPSec برای دریافت آخرین اطلاعات انتشار محصول و مسائل مهم در سرویس اطلاع رسانی

    پشتیبانی Sophos ثبت نام کنید . شناسه مقاله قبلی: 123290

  • تانل GRE Tunnel میکروتیک

    تانل GRE Tunnel میکروتیک

    راه‌اندازی تونل GRE بین دو روتر میکروتیک یک راهکار کارآمد برای ایجاد ارتباط نقطه به نقطه بین شبکه‌های مختلف است. این روش به ویژه برای شرکت‌ها و سازمان‌هایی که دارای شعب متعدد هستند و نیاز به ارتباط مستقیم و امن بین دفاتر خود دارند، بسیار مفید است. با استفاده از تونل GRE، می‌توان ترافیک داده‌ها را به صورت امن و پایدار بین دو نقطه انتقال داد.

    وب‌سایت امداد شبکه با ارائه خدمات پشتیبانی سریع و اجرای حرفه‌ای شبکه‌های کامپیوتری، شما را در راه‌اندازی و پیکربندی تونل GRE راهنمایی می‌کند. از مشاوره تخصصی تا اجرای کامل پروژه، امداد شبکه همواره در کنار شماست تا از امنیت و کارایی شبکه‌های شما اطمینان حاصل کند.

    Mikrotik Router Site-to-Site GRE Tunnel Configuration :GRE (Generic Routing Encapsulation)

    ایجاد یک تونل GRE (Generic Routing Encapsulation) بین دو روتر MikroTik یک راه مفید برای برقراری یک ارتباط مستقیم و نقطه به نقطه بین روترها است و به آنها اجازه می دهد به گونه ای که گویی در یک شبکه هستند ارتباط برقرار کنند. در اینجا مراحل راه اندازی یک تونل GRE بین دو روتر MikroTik آمده است:

    شکل 01: توپولوژی برای تونل Mikrotik به MikroTik GRE Tunnel

    برای ایجاد تونل IPIP بین 2 روتر MikroTik، باید موارد زیر را پیکربندی کنیم:

    ایجاد رابط

    IPIP Tunnel. 2. آدرس IP را به رابط تونل اختصاص دهید.

    3. مسیر ثابت را اضافه کنید تا فقط میزبان مورد نظر بتواند به تونل دسترسی داشته باشد.

    بیایید این 3 تنظیمات را برای هر دو روتر پیکربندی کنیم.

    در روتر 1 (HQ-Router)

    1- ایجاد Interface تونل GRE:

    شکل 02: ایجاد interface تونل GRE در HQ-Router
    شکل 02: ایجاد interface تونل GRE در HQ-Router

    2- آدرس IP را به Interface تونل اختصاص دهید:

    شکل 03: یک آدرس IP به رابط تونل GRE ایجاد شده اختصاص دهید.
    شکل 03: یک آدرس IP به Interface تونل GRE ایجاد شده اختصاص دهید.

    3- Static Rout را اضافه کنید تا فقط میزبان مورد نظر بتواند به تونل دسترسی داشته باشد.

    شکل 04: Static Routeرا اضافه کنید
    شکل 04: Static Routeرا اضافه کنید

    آن 3 مرحله را دوباره برای Branch-Router تکرار کنید.

    1- ایجاد Interface تونل GRE:

    شکل05: ایجاد Interface تونل GRE برای Branch-router.
    شکل05: ایجاد Interface تونل GRE برای Branch-router.

    2- آدرس IP را به Interface تونل اختصاص دهید:

    شکل 06: یک آدرس به Interface تونل اختصاص دهید
    شکل 06: یک آدرس به Interface تونل اختصاص دهید

    3- Static Rout را اضافه کنید تا فقط میزبان مورد نظر بتواند به تونل دسترسی داشته باشد.

    شکل 07: یک مسیر ثابت به جدول مسیریابی اضافه کنید
    شکل 07: یک مسیر ثابت به جدول مسیریابی اضافه کنید

    اعتبار تونل GRE را با پینگ Branch PC از HQ-PC تأیید کنید.

    شکل 08: اعتبار سنجی تونل GRE.
    شکل 08: اعتبار سنجی تونل GRE.

    از اسکرین شات بالا متوجه شدیم که HQ-PC می تواند Br-Pc را پینگ کند و بالعکس. بنابراین تونل GRE همانطور که انتظار داشتیم کار می کند. همچنین می‌توانیم مسیر را با استفاده از دستور Trace ببینیم.

    ایجاد تانل Gre برای ارتباط بین شعب با دفتر مرکزی
    ایجاد تانل برای ارتباط بین شعب با دفتر مرکزی

    سناریو مثال عملی برای ایجاد GRE Tunnel

    من دوتا میکروتیک دارم میخواهم شبکههای داخلی کامل به هم دسترسی داشته باشندبا GRE-tunnel داشته باشند .

    یکی
    178.1.64.167
    و دیگر 81.1.126.233

    برای ایجاد یک ارتباط کامل بین دو دستگاه MikroTik از طریق GRE Tunnel، مراحل زیر را دنبال کنید:

    1. تنظیمات GRE Tunnel در MikroTik اول (IP: 178.131.64.167)

    1. به Interfaces بروید و یک GRE Tunnel جدید اضافه کنید.
    2. تنظیمات زیر را وارد کنید:
      • Name: نامی مثل GRE-Tunnel1 انتخاب کنید.
      • Remote Address: IP دومین MikroTik یعنی 81.1.126.233.
      • Local Address: IP این MikroTik یعنی 178.131.64.167.
      • Keepalive: یک عدد (مثل 10) انتخاب کنید تا ارتباط بررسی شود.
    3. تنظیمات را ذخیره کنید.

    2. تنظیمات GRE Tunnel در MikroTik دوم (IP: 81.16.126.233)

    1. به Interfaces بروید و یک GRE Tunnel جدید ایجاد کنید.
    2. تنظیمات زیر را وارد کنید:
      • Name: نامی مثل GRE-Tunnel2 انتخاب کنید.
      • Remote Address: IP اولی یعنی 17.1.64.167.
      • Local Address: IP این MikroTik یعنی 81.1.1.233.
      • Keepalive: همان عددی که در MikroTik اول استفاده کردید (مثلاً 10).
    3. تنظیمات را ذخیره کنید.

    3. افزودن آدرس‌های IP به GRE Tunnel

    حالا باید به هر GRE Tunnel یک IP اختصاص دهید تا روتینگ بین آن‌ها برقرار شود:

    • در MikroTik اول:
      • به IP > Addresses بروید و به GRE-Tunnel1 یک آدرس IP اضافه کنید (مثل 192.168.100.1/30).
    • در MikroTik دوم:
      • به IP > Addresses بروید و به GRE-Tunnel2 یک آدرس IP بدهید (مثلاً 192.168.100.2/30).

    4. تنظیم مسیر (Route) برای ارتباط کامل

    حالا باید روتینگ را برای هر دو دستگاه تنظیم کنید تا هر کدام به شبکه‌های محلی یکدیگر دسترسی داشته باشند:

    • در MikroTik اول:
      • به IP > Routes بروید و یک Static Route اضافه کنید:
        • Destination Address: شبکه محلی MikroTik دوم (مثلاً 192.168.200.0/24).
        • Gateway: IP طرف مقابل در GRE Tunnel (یعنی 192.168.100.2).
    • در MikroTik دوم:
      • به IP > Routes بروید و یک Static Route اضافه کنید:
        • Destination Address: شبکه محلی MikroTik اول (مثلاً 192.168.10.0/24).
        • Gateway: IP طرف مقابل در GRE Tunnel (یعنی 192.168.100.1).

    5. تنظیمات فایروال

    در هر دو MikroTik، اطمینان حاصل کنید که قوانین فایروال ترافیک GRE و ارتباط شبکه‌های محلی از طریق Tunnel را مسدود نمی‌کند.

    پس از انجام این تنظیمات، دو MikroTik از طریق GRE Tunnel به هم متصل خواهند شد و دسترسی کاملی به شبکه‌های محلی یکدیگر خواهند داشت.

    خیر به هم پینگ ندارند

    اگر پس از پیکربندی GRE Tunnel، دو MikroTik هنوز به یکدیگر پینگ ندارند، ممکن است مشکل از تنظیمات GRE یا فایروال باشد. مراحل زیر را برای بررسی و رفع مشکل دنبال کنید:

    1. بررسی تنظیمات GRE Tunnel

    اطمینان حاصل کنید که تنظیمات GRE Tunnel در هر دو MikroTik به‌درستی انجام شده است. در هر دو روتر:

    • در Interfaces > GRE Tunnels بررسی کنید که آدرس IP محلی و ریموت صحیح باشد:
      • در MikroTik اول (178.1.64.167)، Local Address باید 178.1.64.167 و Remote Address باید 81.16.126.233 باشد.
      • در MikroTik دوم (81.1.126.233)، Local Address باید 81.1.126.233 و Remote Address باید 178.131.64.167 باشد.

    2. بررسی فایروال

    ممکن است فایروال در هر دو MikroTik ترافیک GRE را مسدود کرده باشد. برای حل این مشکل:

    1. به IP > Firewall > Filter Rules بروید.
    2. یک رول جدید برای اجازه دادن به ترافیک GRE اضافه کنید:
      • Chain: Input
      • Protocol: GRE (شماره پروتکل 47)
      • Action: Accept
    3. این رول را در هر دو MikroTik اضافه کنید.

    3. بررسی مسیرهای Static

    مطمئن شوید که مسیرها به‌درستی پیکربندی شده‌اند. در هر روتر:

    • به IP > Routes بروید و اطمینان حاصل کنید که یک Static Route برای شبکه محلی روتر مقابل اضافه کرده‌اید.
      • برای MikroTik اول: Destination Address شبکه داخلی MikroTik دوم و Gateway آدرس داخلی GRE (192.168.100.2).
      • برای MikroTik دوم: Destination Address شبکه داخلی MikroTik اول و Gateway آدرس داخلی GRE (192.168.100.1).

    4. تست پینگ در دو مرحله

    ابتدا از هر MikroTik، IP طرف مقابل در GRE Tunnel را پینگ کنید:

    • از MikroTik اول، آدرس 192.168.100.2 را پینگ بگیرید.
    • از MikroTik دوم، آدرس 192.168.100.1 را پینگ بگیرید.

    اگر این پینگ برقرار است، سپس از یک MikroTik به شبکه داخلی MikroTik مقابل پینگ بگیرید تا مطمئن شوید روتینگ کامل شده است.

    از فایر وال مشکل دارند

    اگر مشکل از تنظیمات فایروال است، مراحل زیر را برای اطمینان از اجازه ترافیک GRE و ICMP در هر دو MikroTik انجام دهید:

    1. اضافه کردن قوانین فایروال برای GRE و ICMP

    برای اینکه هر دو MikroTik بتوانند ترافیک GRE و ICMP (پینگ) را بدون مشکل عبور دهند، این قوانین فایروال را به هر دو روتر اضافه کنید.

    اجازه ترافیک GRE

    1. به IP > Firewall > Filter Rules بروید.
    2. یک رول جدید با تنظیمات زیر اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: 47 (برای GRE)
      • Action: accept
    3. این رول را در input اضافه کنید تا اجازه دهد ترافیک GRE به روتر وارد شود.

    اجازه ترافیک ICMP (پینگ)

    1. به IP > Firewall > Filter Rules بروید.
    2. یک رول جدید با تنظیمات زیر اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: icmp
      • Action: accept
    3. این رول ICMP را نیز اضافه کنید تا پینگ بین دو روتر مجاز شود.

    2. تنظیمات NAT

    مطمئن شوید که رول NAT خاصی که باعث محدودیت ترافیک بین شبکه‌ها می‌شود، وجود ندارد. در IP > Firewall > NAT، بررسی کنید که رول‌های NAT ترافیک بین شبکه‌های داخلی و GRE را مسدود نمی‌کنند.

    3. ترتیب قوانین فایروال

    در بخش Filter Rules، مطمئن شوید که رول‌های accept برای ترافیک GRE و ICMP در اولویت بالاتری نسبت به قوانین مسدودکننده دیگر قرار دارند. اگر رول‌های مسدودکننده در بالاترین اولویت باشند، ممکن است این ترافیک مسدود شود.

    4. تست نهایی

    پس از اضافه کردن و ترتیب دادن قوانین فایروال، دوباره از MikroTik اول، IP داخلی GRE در MikroTik دوم را پینگ بگیرید و برعکس.

    این تغییرات باید دسترسی کامل بین دو روتر از طریق GRE Tunnel را فراهم کند.

    رولها را به صورت کامل بنویسید

    برای رفع مشکل فایروال و اطمینان از اینکه ترافیک GRE و ICMP به درستی عبور کند، این رول‌های فایروال را به صورت کامل در هر دو MikroTik تنظیم کنید.

    1. رول‌های فایروال برای اجازه ترافیک GRE (پروتکل 47)

    این رول‌ها به فایروال دستور می‌دهند که ترافیک GRE (پروتکل شماره 47) را اجازه دهد.

    در MikroTik اول (IP: 178.131.64.167):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: 47 (برای GRE)
      • Action: accept
      • Comment: Allow GRE Tunnel

    در MikroTik دوم (IP: 81.1.126.233):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: 47 (برای GRE)
      • Action: accept
      • Comment: Allow GRE Tunnel

    2. رول‌های فایروال برای اجازه ترافیک ICMP (پینگ)

    این رول‌ها به فایروال اجازه می‌دهند که پینگ (ترافیک ICMP) از یک MikroTik به دیگری عبور کند.

    در MikroTik اول (IP: 178.1.64.167):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: icmp
      • Action: accept
      • Comment: Allow ICMP (Ping)

    در MikroTik دوم (IP: 81.16.126.233):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: input
      • Protocol: icmp
      • Action: accept
      • Comment: Allow ICMP (Ping)

    3. اضافه کردن رول‌های عمومی برای عبور ترافیک از GRE Tunnel

    این رول‌ها برای اجازه دادن به ترافیک GRE از شبکه‌های داخلی و VPN ضروری هستند.

    در MikroTik اول (IP: 178.131.64.167):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: forward
      • Src. Address: 192.168.80.0/24 (شبکه داخلی MikroTik اول)
      • Dst. Address: 192.168.81.0/24 (شبکه داخلی MikroTik دوم)
      • Protocol: 47 (برای GRE)
      • Action: accept
      • Comment: Allow GRE Tunnel traffic between networks

    در MikroTik دوم (IP: 81.16.126.233):

    1. وارد IP > Firewall > Filter Rules شوید.
    2. یک رول جدید اضافه کنید:
      • Chain: forward
      • Src. Address: 192.168.81.0/24 (شبکه داخلی MikroTik دوم)
      • Dst. Address: 192.168.80.0/24 (شبکه داخلی MikroTik اول)
      • Protocol: 47 (برای GRE)
      • Action: accept
      • Comment: Allow GRE Tunnel traffic between networks

    4. ترتیب رول‌ها در فایروال

    مطمئن شوید که این رول‌ها در بالاترین اولویت نسبت به سایر قوانین مسدودکننده قرار دارند. برای این کار، پس از افزودن رول‌ها، آن‌ها را به بالای لیست انتقال دهید تا ترافیک GRE و ICMP قبل از دیگر قوانین مسدودکننده بررسی شود.

    5. آزمایش پینگ و ارتباطات GRE

    پس از افزودن این رول‌ها، از هر MikroTik به آدرس GRE طرف مقابل پینگ بگیرید و همچنین از شبکه داخلی هر روتر به شبکه داخلی روتر دیگر تست کنید تا مطمئن شوید ارتباط برقرار است.

    این رول‌ها باید اجازه دهند که ترافیک GRE و ICMP از طریق فایروال عبور کند و ارتباطات بین دو MikroTik از طریق GRE Tunnel برقرار شود.

  • عیب یابی مشکلات مربوط به چاپگر و بهترین روش های چاپ در تهران و اصفهان

    عیب یابی مشکلات مربوط به چاپگر و بهترین روش های چاپ در تهران و اصفهان

    چاپگرها از تجهیزات حیاتی در دفاتر و منازل هستند که وظایف مختلفی از چاپ اسناد تا چاپ تصاویر و عکس‌ها را انجام می‌دهند. با این حال، مانند هر دستگاه دیگری، چاپگرها نیز ممکن است با مشکلات مختلفی مواجه شوند که می‌تواند عملکرد آنها را مختل کند و بهره‌وری کاربران را کاهش دهد. این مقاله به بررسی مشکلات رایج چاپگرها و ارائه راه‌حل‌های عملی برای رفع آنها می‌پردازد. علاوه بر این، بهترین روش‌های چاپ برای بهبود کیفیت و افزایش طول عمر چاپگرها نیز معرفی خواهد شد. اگر در شهرهایی مانند تهران، اصفهان، کرج و سایر مناطق ایران یا حتی در کشورهای همسایه مانند امارات و عمان به دنبال راه‌حل‌های تخصصی و پشتیبانی هستید، این مقاله می‌تواند راهنمای شما باشد.

    مشکلات رایج چاپگرها و راه‌حل‌های آنها

    1. عدم اتصال چاپگر به کامپیوتر

    یکی از مشکلات رایج کاربران، عدم اتصال چاپگر به کامپیوتر است که می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد. این مشکل ممکن است ناشی از مشکلات سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری باشد.

    • بررسی اتصال فیزیکی و نرم‌افزاری:
      • ابتدا کابل‌های اتصال را بررسی کنید و مطمئن شوید که همه کابل‌ها به درستی متصل هستند.
      • در صورتی که از چاپگر بی‌سیم استفاده می‌کنید، اتصال وای‌فای را بررسی کرده و مطمئن شوید که چاپگر به شبکه متصل است.
      • درایور چاپگر را بررسی کنید و در صورت نیاز، آن را به‌روز‌رسانی کنید.
    • راه‌حل‌های متداول برای رفع مشکل:
      • ریستارت کردن چاپگر و کامپیوتر می‌تواند برخی از مشکلات ارتباطی را حل کند.
      • نصب مجدد درایور چاپگر ممکن است مشکل را برطرف کند.
      • بررسی تنظیمات پورت‌های USB و تغییر پورت ممکن است به رفع مشکل کمک کند.

    2. مشکلات مربوط به چاپ نادرست یا ناقص

    گاهی اوقات چاپگرها به درستی چاپ نمی‌کنند و نتیجه چاپ نادرست یا ناقص است. این مشکل می‌تواند به دلیل مشکلات مختلفی از جمله کارتریج، هد چاپگر، یا تنظیمات نادرست باشد.

    • بررسی وضعیت کارتریج و تونر:
      • کارتریج را بررسی کنید و مطمئن شوید که به درستی در جای خود قرار گرفته است.
      • سطح جوهر یا تونر را بررسی کنید و در صورت نیاز، آن را تعویض کنید.
    • تمیز کردن هد چاپگر و نازل‌ها:
      • از دستورالعمل‌های تولید کننده برای تمیز کردن هد چاپگر و نازل‌ها استفاده کنید.
      • می‌توانید از نرم‌افزارهای خود چاپگر برای اجرای فرآیند تمیز کردن استفاده کنید.

    3. مشکلات مربوط به گیر کردن کاغذ

    گیر کردن کاغذ یکی دیگر از مشکلات رایج چاپگرهاست که می‌تواند عملکرد دستگاه را مختل کند و باعث اتلاف زمان شود.

    • بررسی مسیر کاغذ و راهنمایی برای رفع گیرکردن کاغذ:
      • کاغذ را از چاپگر خارج کرده و مسیر کاغذ را بررسی کنید تا هیچ مانعی در مسیر وجود نداشته باشد.
      • از کاغذ با کیفیت و مناسب برای چاپگر خود استفاده کنید.
    • نکات پیشگیری از گیرکردن کاغذ:
      • کاغذها را به درستی در سینی کاغذ قرار دهید و از پر کردن بیش از حد سینی خودداری کنید.
      • از استفاده از کاغذهای قدیمی یا آسیب دیده خودداری کنید.

    4. مشکلات مربوط به سرعت پایین چاپ

    سرعت پایین چاپ می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله تنظیمات نادرست، مشکلات سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری باشد.

    • بهینه‌سازی تنظیمات چاپگر:
      • تنظیمات چاپگر را بررسی کرده و مطمئن شوید که در حالت بهینه قرار دارند.
      • استفاده از حالت‌های اقتصادی چاپ می‌تواند به افزایش سرعت چاپ کمک کند.
    • راه‌حل‌های نرم‌افزاری و سخت‌افزاری برای افزایش سرعت چاپ:
      • ارتقاء رم چاپگر می‌تواند به بهبود سرعت چاپ کمک کند.
      • به‌روز‌رسانی نرم‌افزارها و درایورها نیز می‌تواند موثر باشد.

    بهترین روش‌های چاپ برای کیفیت بهتر و ماندگاری بیشتر چاپگر

    1. استفاده از کاغذ و مواد مصرفی با کیفیت

    کیفیت کاغذ و مواد مصرفی مورد استفاده در چاپگر تأثیر مستقیم بر عملکرد چاپگر و کیفیت چاپ دارد.

    • تأثیر کیفیت کاغذ بر عملکرد چاپگر و کیفیت چاپ:
      • استفاده از کاغذ با کیفیت بالا می‌تواند به بهبود کیفیت چاپ و کاهش مشکلات مرتبط با گیر کردن کاغذ کمک کند.
    عیب یابی مشکلات مربوط به چاپگر و بهترین روش های چاپ
    عیب یابی مشکلات مربوط به چاپگر و بهترین روش های چاپ
    • انتخاب مواد مصرفی مناسب:
      • از مواد مصرفی توصیه شده توسط تولید کننده چاپگر استفاده کنید تا عملکرد بهینه چاپگر حفظ شود.

    2. نگهداری و تمیزکاری منظم چاپگر

    نگهداری و تمیزکاری منظم چاپگر می‌تواند به افزایش طول عمر دستگاه و بهبود کیفیت چاپ کمک کند.

    • راهنمایی‌های عملی برای تمیز کردن چاپگر:
      • هد چاپگر و نازل‌ها را به صورت منظم تمیز کنید.
      • سطوح خارجی چاپگر را با یک پارچه نرم و مرطوب تمیز کنید.
    • برنامه‌های نگهداری دوره‌ای:
      • برنامه‌های نگهداری دوره‌ای برای بررسی و تمیز کردن اجزای داخلی چاپگر تنظیم کنید.

    3. به‌روز‌رسانی درایورها و نرم‌افزارهای چاپگر

    به‌روز‌رسانی درایورها و نرم‌افزارهای چاپگر می‌تواند به بهبود عملکرد و حل مشکلات مرتبط با چاپگر کمک کند.

    • اهمیت به‌روز‌رسانی‌های نرم‌افزاری:
      • به‌روز‌رسانی‌های نرم‌افزاری معمولاً شامل رفع اشکالات و بهبودهای عملکردی هستند که می‌توانند مشکلات چاپ را برطرف کنند.
    • راهنمایی برای دانلود و نصب درایورهای جدید:
      • به وب‌سایت تولید کننده چاپگر مراجعه کرده و آخرین نسخه درایورها را دانلود و نصب کنید.

    4. تنظیمات بهینه چاپ برای کاربری‌های مختلف

    تنظیمات بهینه چاپ می‌تواند تأثیر بسزایی در کیفیت و سرعت چاپ داشته باشد.

    • تنظیمات چاپ برای چاپ متون و تصاویر:
      • برای چاپ متون از تنظیمات استاندارد و اقتصادی استفاده کنید.
      • برای چاپ تصاویر از تنظیمات با کیفیت بالا بهره ببرید.
    • انتخاب حالت‌های مناسب برای چاپ اقتصادی و سریع:
      • استفاده از حالت پیش‌نویس (draft mode) برای چاپ‌های غیرضروری می‌تواند سرعت و صرفه‌جویی در مصرف جوهر را افزایش دهد.

    نکات و ترفندهای عملی برای استفاده بهتر از چاپگر

    1. استفاده از قابلیت‌های پیشرفته چاپگر

    چاپگرهای مدرن دارای قابلیت‌های پیشرفته‌ای هستند که می‌توانند بهره‌وری را افزایش دهند.

    • آشنایی با قابلیت‌های پیشرفته مانند چاپ دو رو، چاپ بی‌سیم و غیره:
      • چاپ دو رو می‌تواند در مصرف کاغذ صرفه‌جویی کند و هزینه‌ها را کاهش دهد.
      • چاپ بی‌سیم اجازه می‌دهد که از هر دستگاهی در شبکه به چاپگر دسترسی داشته باشید.
    • آموزش نحوه استفاده از این قابلیت‌ها:
      • دستورالعمل‌های تولید کننده را مطالعه کنید و از آموزش‌های آنلاین برای بهره‌گیری بهتر از این قابلیت‌ها استفاده کنید.

    2. مدیریت مصرف جوهر و تونر

    مدیریت صحیح مصرف جوهر و تونر می‌تواند هزینه‌های چاپ را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

    • راهکارهایی برای کاهش مصرف جوهر و تونر:
      • استفاده از حالت پیش‌نویس برای چاپ‌های غیرضروری.
      • تنظیمات چاپگر را برای استفاده بهینه از جوهر و تونر تنظیم کنید.
    • بررسی نرم‌افزارهای مدیریت مصرف:
      • از نرم‌افزارهای مدیریت مصرف جوهر و تونر استفاده کنید تا مصرف خود را پایش کنید و بهینه‌سازی کنید.

    3. رفع مشکلات شبکه و اتصال چاپگر

    مشکلات اتصال چاپگر به شبکه می‌تواند عملکرد چاپ را مختل کند.

    • راهنمایی برای رفع مشکلات اتصال چاپگر به شبکه:
      • بررسی کنید که چاپگر و کامپیوتر در یک شبکه قرار دارند.
      • از پیکربندی صحیح تنظیمات شبکه اطمینان حاصل کنید.
    • پیکربندی مناسب چاپگر در شبکه:
      • از IP ثابت برای چاپگر استفاده کنید تا همواره قابل دسترسی باشد.
      • تنظیمات امنیتی شبکه را به‌گونه‌ای انجام دهید که مانع از دسترسی غیرمجاز به چاپگر شود.

    نتیجه‌گیری

    در این مقاله، به بررسی مشکلات رایج چاپگرها و ارائه راه‌حل‌های عملی برای رفع آنها پرداختیم. همچنین، بهترین روش‌های چاپ برای بهبود کیفیت و افزایش طول عمر چاپگرها معرفی شد. با پیاده‌سازی راهکارها و روش‌های ارائه شده، می‌توانید از عملکرد بهتر چاپگر خود بهره‌مند شوید و مشکلات رایج آن را به حداقل برسانید.

    منابع و لینک‌های مفید

    هنگامی که مشکلات چاپ را عیب یابی می کنید، اغلب می توانید با آزمایش سناریوهای مختلف، فرآیندی را که باعث ایجاد مشکل شده است، تعیین کنید. عیب یابی موفقیت آمیز به توانایی شما در شناسایی منبع مشکل بستگی دارد

    این مقاله به شما کمک می کند تا عیب یابی مشکلات چاپگر را شروع کرده و به سرعت مشکلات رایج چاپ را شناسایی و حل کنید. برای تعمیر و رفع عیب مشکلات چاپگر به ایمن موارد توجه کنید.

    مشکلات چاپ معمولاً ناشی از موارد زیر است:

    دستگاه چاپگر
    اتصال شبکه به چاپگر
    شبکه، پروتکل ها و سایر اجزای ارتباطی
    سایر اجزای چاپ در ویندوز

    چک لیست عیب یابی

    در اینجا لیستی از مراحل اساسی برای حل اکثر مشکلات مربوط به چاپ آمده است:

    بررسی کنید که چاپگر فیزیکی کار می کند. اگر سایر کاربران می توانند چاپ کنند، احتمالاً علت دستگاه یا سرور چاپ نیست.


    بررسی کنید که چاپگر روی سرور چاپ از درایور مناسب چاپگر استفاده می کند. اگر کلاینت های چاپ از سیستم عامل های دیگری استفاده می کنند، مطمئن شوید که تمام درایورهای لازم را برای پلتفرم های دیگر نصب کرده اید.

    موارد زیر را بررسی کنید:

    • سرور چاپ فعال است.
    • فضای دیسک کافی برای اسپولینگ وجود دارد.
    • سرویس print spool در حال اجرا است
    • بررسی کنید که درایور چاپگر کامپیوتر کلاینت به صورت صحیح نصب شده است.
    • بررسی کنید که آیا چاپگر فیزیکی در حالت آماده است (Ready to print). اکثر چاپگرها می توانند یک صفحه آزمایشی را برای تأیید عملکرد صحیح چاپ کنند
    • بررسی کنید که آیا کابل داده چاپگر به درستی وصل شده است. اگر چاپگر مستقیماً با استفاده از آداپتور شبکه به شبکه وصل شده است، وضعیت چراغ روی کارت را که نشان دهنده اتصال به شبکه است را بررسی کنید.
    • اطمینان حاصل کنید که می توانید از طریق شبکه با چاپگر ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال، اگر چاپگر از طریق پروتکل TCP/IP ارتباط برقرار می کند، می توانید از دستور ping برای تأیید اتصال استفاده کنید.
    • ارتباط با سرور چاپ را از کامپیوترهای دیگر تأیید کنید.
    • بررسی کنید که آیا هر سرویسی که برای چاپگر و کلاینتی که کار چاپ را ارسال می‌کند به درستی کار می‌کند یا خیر.
    • بررسی کنید که سرویس print spool روی سرور چاپ اجرا می شود.


    مدولار بودن معماری چاپ، تشخیص مشکلات را نسبتاً آسان می کند. با آزمایش هر فرآیند، به طور کلی می توانید مشکل را شناسایی کنید. مراحل را برای هر فرآیندی که اعمال می شود دنبال کنید.

    • مدیر یک چاپگر اضافه می کند و آن را به اشتراک می گذارد.

    1. ویژگی چاپگر منطقی را بررسی کنید. مطمئن شوید که درایور آن چاپگر درست است.پ
    2. از Add Printer Wizard برای اضافه کردن یک logical printer دیگر برای همان physical printer استفاده کنید. با انجام این کار، می توانید به سرعت تشخیص دهید که آیا مشکل از logical printer است یا خیر.
    3. سعی کنید اتصالات چاپگر را مرور کنید یا پورت چاپگر را پیدا کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، ممکن است مشکل از اتصال به شبکه باشد.
    4. بررسی کنید که به عنوان سرپرست یا عضوی از گروه Administrator وارد سیستم شده اید.
    • یک کلاینت شبکه به آن اشتراک متصل می شود.
    1. ویژگی چاپگر منطقی را در رایانه مشتری بررسی کنید. مطمئن شوید که درایور آن چاپگر درست است.
    2. از Add Printer Wizard برای اضافه کردن یک چاپگر منطقی دیگر برای همان چاپگر فیزیکی استفاده کنید. با انجام این کار، می توانید به سرعت تشخیص دهید که آیا مشکل از چاپگر منطقی است یا خیر.
    3. مجوزهای کاربر برای چاپ در آن چاپگر را بررسی کنید و بررسی کنید که کدام تنظیمات Group Policy برای چاپگرها فعال هستند.
    4. سعی کنید اتصالات چاپگر را مرور کنید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، ممکن است مشکل از اتصال به شبکه باشد.
    • برنامه کلاینت یک print job ایجاد می کند.

    1.بررسی کنید آیا سندی که مشتری می‌خواهد چاپ کند فقط از متن تشکیل شده است یا گرافیک دارد. درایور چاپگر و تنظیمات فونت را بررسی کنید.

    2.بررسی کنید که آیا مشکلی وجود دارد که بر انتخاب صفحه جداکننده تأثیر می گذارد.

    3.سعی کنید همان کار چاپی را از مشتری دیگری بازتولید کنید. اگر کار به درستی از مشتری دیگر چاپ شود، به احتمال زیاد مشکل ناشی از این فرآیند نیست.

    4.بررسی کنید که آیا سیستم مشتری کار چاپ را به اشتراک چاپگر در سرور چاپ ارسال می کند یا خیر.

    5.انتقال شبکه را بررسی کنید. به عنوان مثال، وضعیت TCP/IP یا NWLink را بررسی کنید.

    سایر اجزای شبکه را که برای چاپ لازم است بررسی کنید.

    محیط چاپ خود را برنامه ریزی کنید

    نصب و راه اندازی چاپگر توسط امداد شبکه

    بهترین شیوه های چاپ

    • محیط چاپ خود را برنامه ریزی کنید

    برای تعیین تعداد و انواع چاپگرها و سرورهای چاپی مورد نیاز خود، و محل قرارگیری فیزیکی آنها، مکان فیزیکی کاربران و نیازهای چاپ آنها را در نظر بگیرید.

    • با استفاده از ابزار جستجو برای چاپگرها

    سریعترین راه برای یافتن و اتصال به چاپگر استفاده از ابزار جستجو برای چاپگرها است. شروع > جستجو > برای چاپگرها را انتخاب کنید و سپس معیارهای چاپگرهای مورد جستجو را تایپ کنید. برای اطلاعات بیشتر، اتصال به چاپگر منتشر شده در Active Directory را ببینید.

    • نصب درایورهای اضافی چاپگر

    اگر چاپگرها را با کلاینت هایی به غیر از کلاینت های ویندوز به اشتراک می گذارید، درایورهای چاپگر اضافی مورد نیاز را برای این کلاینت ها نصب کنید.

    • استفاده از دستورالعمل های مشابهی که برای هر منبع مشترک اعمال می شود

    یک گروه کاربران محلی ایجاد کنید که دارای مجوز چاپ باشد و سپس گروه های جهانی را در گروه محلی قرار دهید.

    • حذف مجوز چاپ از گروه پیش‌فرض Everyone

    از طرف دیگر، مجوز چاپ را به کاربران گروه داخلی اختصاص دهید. این استفاده از چاپگر را محدود به کاربران دامنه ای می کند که برای آنها حساب ایجاد کرده اید.

    • توزیع بار اداری

    اگر امنیت نگران کننده نیست، به گروه کاربران اجازه چاپ مدیریت اسناد یا مدیریت چاپگرها را اختصاص دهید.

    • حفظ امنیت فیزیکی

    اگر از چاپگر برای چاپ اطلاعات محرمانه استفاده می شود، آن را در اتاق قفل شده ایمن کنید. هنگام چاپ اسناد محرمانه، ممکن است بخواهید منبع کاغذ را روی دستی تنظیم کنید تا زمانی که کاربر به طور فیزیکی در چاپگر نباشد، سند چاپ نشود. فقط به اعضای گروه مدیران اجازه دهید چاپگر را مدیریت کنند.

    • حفظ امنیت داده ها

    برای کمک به کاهش استراق سمع مشتری به سرور، استقرار IPSec را در نظر بگیرید. برای اطلاعات بیشتر، به امنیت پروتکل اینترنت (IPSec) مراجعه کنید. برای کمک به کاهش رهگیری اسناد دستگاه سرور به چاپ، یک چاپگر سازگار با IPv4 یا IPv6 را نصب کنید. می توانید از چاپگری استفاده کنید که احراز هویت رمز عبور را فراهم می کند (یعنی چاپگر چاپ نمی شود تا زمانی که کاربر رمز عبوری را که همراه با کار چاپ ارسال شده است وارد کند). همچنین می توانید در چاپگر محلی چاپ کنید.

    • انتخاب مکان فیزیکی برای چاپ استخر

    برای چاپ استخرها، چاپگرها را نزدیک یکدیگر قرار دهید تا کاربران مجبور نباشند مکان‌های جداگانه‌ای را برای اسناد چاپی خود بررسی کنند.

    • مدیریت ترافیک چاپگر

    چندین چاپگر منطقی ایجاد کنید که دارای برنامه زمانی متفاوتی هستند تا ترافیک چاپگر در ساعات اوج مصرف کاهش یابد. از کاربران بخواهید اسناد بزرگ مانند گزارش های حسابداری را به یک چاپگر منطقی که فقط در شب در دسترس است بفرستند تا آن اسناد تا ساعات کم مصرف منتظر بمانند تا چاپ شوند.

    • نگهداری سوابق

    اطلاعات مربوط به چاپگرها و کاربرانی که توانایی مدیریت آنها را دارند به دقت مستند کنید.

    • ممیزی پرینترها

    از ویژگی ممیزی برای پیگیری تغییراتی که توسط مدیرانی که چاپگرهای مشترک را مدیریت می‌کنند، استفاده کنید.

    • استفاده از آداپتورهای شبکه

    ترجیحاً به جای استفاده از چاپگر پورت موازی (LPT) که مستقیماً به سرورهای چاپ متصل می شود، از چاپگرهایی استفاده کنید که مستقیماً از طریق آداپتور شبکه به شبکه متصل می شوند. چاپگری که از طریق یک پورت موازی متصل است کندتر چاپ می کند و پورت موازی به زمان CPU بسیار بیشتری نیاز دارد.

    • استفاده از عیب یاب چاپگر

    برای حل سریع مشکلات، از عیب یاب چاپ استفاده کنید. همچنین می توانید از عیب یاب شبکه (TCP/IP) برای مشکلات شبکه استفاده کنید.

    • ایجاد یک پوشه سفارشی برای چاپگرها

    برای سهولت مدیریت چاپگر، یک پوشه سفارشی برای چاپگرها و پوشه های هر سرور چاپی که به طور منظم مدیریت می کنید ایجاد کنید. همچنین می توانید یک میانبر برای آن پوشه در دسکتاپ ایجاد کنید.

    روش حذف و نصب پرینتر در ویندوز / 4 روش کاربردی