چکلیست امنیت ویندوز سرور : ۹۰ + ۹ + ۱% تأمین امنیت
چک لیست ساده اول ۹۰% امنیت ویندوز شما را ارتقا میدهد و و برای ۹% مابقی باید چک لیست پیچیده را برای امنیت ۹% استفاده کنید تا امنیت شما به ۹۹ % برسد . اما ۱% امنیت مابقی قابل تامین است ؟
بله، میتوان به این شکل فکر کرد که چکلیستهای امنیتی مختلف میتوانند به سطوح متفاوتی از امنیت منجر شوند. بیایید این مفاهیم را به تفکیک توضیح دهیم:
در مجموع، با استفاده از چکلیستهای مختلف و به کارگیری اقدامات مناسب، میتوان امنیت ویندوز را به سطوح بالاتری ارتقا داد. در حالی که ۹۰% امنیت ممکن است با تلاش اولیه و اقدامات ساده تأمین شود، ۹% باقیمانده نیاز به استراتژیهای پیچیدهتر دارد و ۱% آخر بستگی به شرایط خاص و نیازهای خاص دارد. این روند امنیتی باید یک فرآیند مداوم و پویا باشد که به طور مداوم بهروزرسانی و بهبود یابد.
۱. چکلیست ساده برای تأمین ۹۰% امنیت ویندوز
- این چکلیست شامل اقدامات اولیه و اساسی است که به راحتی قابل پیادهسازی هستند و میتوانند تأثیر قابل توجهی بر امنیت کلی سیستم داشته باشند. این اقدامات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نصب و فعالسازی دیواره آتش (Firewall)
- بهروزرسانی سیستمعامل و نرمافزارها
- استفاده از رمزهای عبور قوی
- نصب نرمافزار ضد بدافزار
- غیرفعال کردن خدمات غیرضروری
- فعالسازی احراز هویت دو مرحلهای (۲FA)
برای امنیت ویندوز سرور ، رعایت مجموعهای از چکلیستها میتواند به حفظ امنیت سرور کمک کند. در زیر یک چکلیست اولیه برای امنیت ویندوز سرور ارائه شده است که ۹۰ درصد مواقع کاربرد دارد:
۱. بهروزرسانی سیستمعامل و پچهای امنیتی
- پارامترها:
- اطمینان از نصب بهروزرسانیها و پچهای امنیتی جدید.
- تنظیم بهروزرسانیهای خودکار برای جلوگیری از نقصهای امنیتی شناخته شده.
۲. پیکربندی دیواره آتش (Firewall)
- پارامترها:
- اطمینان از فعال بودن فایروال ویندوز.
- پیکربندی قوانین فایروال برای محدود کردن ترافیک غیرمجاز.
- تعریف قواعد خروجی و ورودی فقط برای سرویسهای ضروری.
۳. مدیریت حسابهای کاربری و دسترسیها
- پارامترها:
- حذف یا غیرفعال کردن حسابهای پیشفرض.
- استفاده از حسابهای محدود برای عملیات روزانه.
- تنظیم نقشهای دسترسی بر اساس اصل “کمترین امتیاز” (least privilege).
- فعال کردن احراز هویت چند عاملی (MFA) برای دسترسیهای مهم.
۴. فعالسازی امنیت شبکه (Network Security)
- پارامترها:
- فعال کردن IPSec برای رمزگذاری ارتباطات شبکه.
- محدود کردن دسترسیهای شبکه به آدرسهای IP مورد اعتماد.
- نظارت بر ترافیک شبکه و تحلیل حملات احتمالی.
۵. پیکربندی رمزنگاری و SSL/TLS
- پارامترها:
- فعال کردن پروتکلهای SSL/TLS برای تمام ارتباطات.
- استفاده از گواهیهای معتبر SSL برای وب سرورها.
- پیکربندی ارتباطات امن RDP با استفاده از TLS.
۶. مدیریت پورتها و سرویسها
- پارامترها:
- بستن تمامی پورتها و سرویسهای غیرضروری.
- استفاده از پورتهای سفارشی به جای پیشفرض (مانند تغییر پورت RDP).
- پایش سرویسها و اطمینان از این که تنها سرویسهای ضروری فعال هستند.
۷. پیکربندی سیاستهای رمز عبور
- پارامترها:
- تنظیم سیاستهای قوی برای رمز عبور (حداقل طول، پیچیدگی، و تاریخ انقضا).
- اجبار به تغییر رمز عبور پیشفرض.
- اطمینان از استفاده از رمزهای عبور چندگانه برای حسابهای حساس.
۸. نظارت و ثبت رخدادها (Logging and Monitoring)
- پارامترها:
- فعال کردن ابزارهای ثبت رخدادها (Event Logging).
- تنظیم هشدارها برای فعالیتهای مشکوک مانند تلاشهای ورود ناموفق.
- بررسی مداوم لاگها و تجزیه و تحلیل آنها برای شناسایی فعالیتهای غیرعادی.
۹. پیکربندی امنیت RDP (Remote Desktop Protocol)
- پارامترها:
- فعال کردن احراز هویت سطح شبکه (NLA).
- استفاده از VPN برای دسترسی به RDP.
- محدود کردن تعداد تلاشهای ورود ناموفق.
۱۰. بکآپگیری و بازیابی اطلاعات
- پارامترها:
- پیکربندی برنامههای منظم بکآپگیری.
- اطمینان از رمزگذاری بکآپها.
- تست فرایندهای بازیابی اطلاعات برای اطمینان از سلامت و صحت نسخههای پشتیبان.
چکلیست امنیتی
- بهروزرسانیها و پچها نصب شدهاند.
- فایروال فعال و پیکربندی شده است.
- حسابهای پیشفرض غیرفعال و مدیریت شدهاند.
- شبکه با IPSec ایمن شده است.
- SSL/TLS برای ارتباطات فعال است.
- پورتهای غیرضروری بسته شدهاند.
- سیاستهای رمز عبور قوی اجرا شدهاند.
- نظارت و ثبت رخدادها فعال و بررسی میشوند.
- دسترسی RDP ایمن شده است.
- بکآپها منظم و رمزگذاری شدهاند.
این چکلیست برای اکثر نیازهای امنیتی ویندوز سرور ۲۰۱۹ کفایت میکند. البته بسته به نیازهای خاص شبکه و سازمان شما، ممکن است برخی تنظیمات اضافی نیز لازم باشد.
چکلیست پیچیده برای تأمین ۹% باقیمانده
- این چکلیست شامل اقداماتی است که بیشتر تخصصی و پیچیدهتر هستند و نیاز به برنامهریزی و پیادهسازی دقیقتری دارند. این اقدامات میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- پیادهسازی سیستمهای تشخیص و جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS)
- پیکربندی امنیتی پیشرفته و دسترسیهای مدیریتی
- نظارت مداوم بر لاگهای سیستم و تجزیه و تحلیل آنها
- استفاده از Threat Intelligence و شناسایی تهدیدات
برای تامین ۹٪ باقیمانده از امنیت سرور ویندوز ۲۰۱۹ که نیاز به دقت بیشتری دارد و در برخی موارد خاص مورد استفاده قرار میگیرد، میتوان اقدامات زیر را انجام داد:
۱. استفاده از نرمافزارهای ضد بدافزار حرفهای
- جزئیات:
- نصب نرمافزار ضد بدافزار (Anti-Malware) قوی علاوه بر Windows Defender.
- تنظیم اسکنهای زمانبندیشده برای بررسی منظم سرور.
- استفاده از قابلیتهای پیشرفتهتری مانند شناسایی رفتارهای غیرعادی برای تشخیص تهدیدات جدید.
۲. پیکربندی شبکههای مجازی (VLANs) و تقسیمبندی شبکه
- جزئیات:
- پیادهسازی VLAN برای جداسازی شبکههای مختلف و کاهش سطح دسترسی بین آنها.
- استفاده از تقسیمبندی شبکه برای محدود کردن حملات داخلی و جلوگیری از گسترش تهدیدات.
- تعیین سیاستهای دسترسی به شبکه برای کنترل دقیقتر ارتباطات بین بخشهای مختلف.
۳. فعال کردن ابزارهای تشخیص و جلوگیری از نفوذ (IDS/IPS)
- جزئیات:
- استفاده از ابزارهای تشخیص نفوذ (Intrusion Detection Systems) مانند Snort.
- تنظیم سیستمهای جلوگیری از نفوذ (Intrusion Prevention Systems) برای متوقف کردن حملات در لحظه وقوع.
- تحلیل و پاسخ به هشدارهای ایجاد شده توسط IDS/IPS برای جلوگیری از نفوذ.
۴. اجرای سیاستهای امنیتی سختگیرانه (Security Baselines)
- جزئیات:
- استفاده از Microsoft Security Compliance Toolkit برای اعمال بهترین سیاستهای امنیتی.
- ارزیابی و مقایسه تنظیمات امنیتی فعلی با استانداردهای Microsoft و تقویت بخشهای آسیبپذیر.
- بررسی و اعمال سختگیریهای امنیتی اضافی مانند محدودیتهای بیشتر در دسترسی کاربران به منابع خاص.
۵. فعال کردن امنیت پیشرفته برای ذخیرهسازی دادهها
- جزئیات:
- استفاده از BitLocker برای رمزگذاری تمام درایوهای سرور.
- تنظیم سیاستهای ذخیرهسازی امن برای دادههای حساس و محرمانه.
- اطمینان از رمزگذاری کامل دادهها هنگام انتقال (encryption in transit) و هنگام ذخیرهسازی (encryption at rest).
۶. آمادهسازی برای بازیابی پس از رخداد (Disaster Recovery)
- جزئیات:
- تدوین و پیادهسازی یک برنامه بازیابی کامل برای مواقع بحران.
- تست منظم فرآیندهای بازیابی اطلاعات از بکآپها و بهینهسازی آنها.
- استفاده از سایتهای جایگزین (Failover Sites) و پیکربندی قابلیتهای بازیابی خودکار (Automated Failover) برای افزایش تابآوری سرور.
۷. امنیت لاگین از طریق Windows Event Forwarding
- جزئیات:
- فعالسازی Windows Event Forwarding (WEF) برای جمعآوری و تحلیل رخدادهای امنیتی از چندین سیستم.
- تمرکز بر لاگهای حساس مانند تلاشهای ورود ناموفق، تغییرات در فایلهای سیستمی، و دسترسیهای غیرمجاز.
- ادغام WEF با SIEM (Security Information and Event Management) برای تحلیل جامع.
۸. ایجاد خطمشیهای کنترل دسترسی پیشرفته (PAM/Just-in-Time Access)
- جزئیات:
- پیادهسازی Privileged Access Management (PAM) برای دسترسیهای مدیریت شده و کنترل شده.
- استفاده از دسترسیهای Just-in-Time (JIT) برای اطمینان از اینکه حسابهای مدیریتی تنها برای مدت محدود و مشخصی دسترسی دارند.
- بررسی و حذف حسابهای دارای دسترسیهای بالا که دیگر مورد نیاز نیستند.
۹. نظارت بر تهدیدات خارجی با Threat Intelligence
- جزئیات:
- ادغام ابزارهای Threat Intelligence برای دریافت هشدارها در مورد تهدیدات جدید و حملات احتمالی.
- بروزرسانی منظم لیستهای IP مشکوک و دامنههای بلاک شده.
- استفاده از منابع Threat Intelligence برای ایجاد برنامههای پاسخ به تهدیدات.
۱۰. امنیت DevOps و اتوماسیون امنیتی
- جزئیات:
- ادغام امنیت در فرآیند توسعه و عملیات (DevSecOps) برای شناسایی آسیبپذیریها قبل از ورود به محیط عملیاتی.
- استفاده از ابزارهای خودکار برای اسکن کدها و شناسایی حفرههای امنیتی.
- پیکربندی اسکریپتهای خودکار برای رفع تهدیدات در لحظه وقوع.
۳. تأمین ۱% امنیت باقیمانده
- تأمین این ۱% باقیمانده به شدت وابسته به محیط خاص و نیازهای سازمانی است. این میتواند شامل اقدامات خاصی باشد که در شرایط خاص یا برای حفظ حساسیتهای خاص مورد نیاز است. به عنوان مثال:
- استفاده از فناوریهای جدید و پیشرفته مانند یادگیری ماشین برای پیشبینی و شناسایی تهدیدات
- طراحی و پیادهسازی سیاستهای بازیابی و مدیریت بحران
- انجام تستهای نفوذ (Penetration Testing) برای شناسایی آسیبپذیریهای بالقو
با پیادهسازی این موارد پیشرفته، سرور ویندوز ۲۰۱۹ شما از ۱۰۰٪ امنیت بیشتری برخوردار میشود و در برابر تهدیدات جدید و پیچیدهای که ممکن است به وجود آیند، مقاومتر خواهد بود.