سیستم های وایرلس اغلب زمانی مورد استفاده قرار می گیرند ، که به هر علت امکان ایجاد ارتباطات کابلی میان نقاط وجود نداشته باشد . برقراری ارتباط با مناطق دور افتاده و صعب العبور جغرافیایی را می توان اصلی ترین ماموریت سیستم های ارتباطی بی سیم در نظر گرفت .
این تعریف خاص ثابت می کند , که نیاز جهان به رادیو و آنتن هرگز از میان نرفته. و مقوله ارتباطات بی سیم هرگز کهنه و منسوخ نخواهد شد .
. طول یک لینک ارتباطی بی سیم بسته به نوع تکنولوژی مورد استفاده و شرایط محیطی می تواند میان چند متر تا چندین میلیون کیلومتر متغیر باشد .
وایرلس
سیستم های بی سیم بر اساس تعداد نقاط فرستنده و گیرنده ، به چند دسته تقسیم بندی می شوند :
ارتباط یک نقطه با یک نقطه : در این حالت لینک ارتباطی تنها میان دو نقطه برقرار می گردد ( Point To Point ) .
ارتباط یک به چند نقطه : در این حالت در یک سمت لینک ارتباطی تنها یک نقطه و سمت دیگر چندین نقطه قرار می گیرد ( Point To Multi Point ) .
ارتباط چند نقطه با چند نقطه : در این حالت یک سیگنال به کمک آرایه ای از آنتن ها برای مقصد ارسال می گردد . در سمت دیگر لینک نیز آرایه ای مشابه اقدام به دریافت و آشکارسازی سیگنال می نماید . این تکنیک که اصطلاحاً دایورسیتی فضایی یا ( MIMO ( Multi In Multi Out نامیده می شود جهت افزایش ظرفیت کانال مورد استفاده قرار می گیرد .
